Het is woensdagochtend, een redelijk onchristelijk tijdstip. De meeste criminelen liggen nog op één oor. Zo niet het speciale hennepteam van de politie in het district De Markiezaten. Het zogenoemde hennepteam komt om zeven uur samen voor de briefing van de speciale hennepruimdag. In een soort schoollokaal-setting verzamelen zich vier agenten, een forensisch rechercheur, een coördinator, twee mensen voor het ruimen, iemand van netbeheerder Enexis en uw verslaggever met fotograaf.
Twee keer per maand staat voor het hennepteam van De Markiezaten een speciale hennepdag op de agenda. Deze dag wordt enkel en alleen gebruikt om panden binnen te vallen in de zoektocht naar hennepkwekerijen. Deze zijn in Noord-Brabant op zeer grote schaal aanwezig, in ieder dorp of iedere stad bevinden zich wel enkele gebouwen vol hennepplanten. Niet in de laatste plaats omdat het een nogal lucratieve business blijkt.
‘Eigenlijk is het dweilen met de kraan open,’ zegt agente Stevie Rademakers, de chef van het hennepteam. ‘We zouden iedere dag wel op pad kunnen. De straffen zijn veel te laag.’ De bedoeling is dat we vandaag drie panden binnenvallen, afhankelijk van wat we aantreffen gaan we eventueel nog door naar een reserveadres. Tijdens de briefing passeren zoveel mogelijk gegevens en details over de panden die we gaan bezoeken de revue. Zo schijnt op een van de adressen een illegaal vuurwapen aanwezig te zijn, maar verdere details hierover ontbreken. Dit adres staat als laatste op onze lijst, alhoewel later blijkt dat we daar niet eens aan toe zullen komen. Net voor we op pad gaan, wordt nog even een kratje gevuld met bekers en kannen koffie en thee – even lijkt het een schooluitje.
Eenmaal aangekomen in Sint Willebrord staan we voor we goed en wel uit de auto’s zijn gestapt, al meerdere keren op foto en film. De kleine politiecolonne waarmee we bij de tweede kwekerij aankomen, trekt de aandacht van de bewoners van het dorp. Op deze tweede locatie zien we een auto voor de deur. Ook staat er een raam open. Zodra we de oprit oplopen, verschijnt bij de buren een bejaarde vrouw, ze lacht zich een ongeluk. Alle politie, ze vindt het geweldig. De politie loopt langs het huis en tikt met een metalen voorwerp op het raam: ‘Politie, opendoen!’ Er wordt ook aangebeld, maar niemand doet open.
Vanuit de tuin worden we in de gaten gehouden door een uit de kluiten gewassen rottweiler. De agenten besluiten mede daarom om via het raam aan de zijkant naar binnen te gaan. Lange tijd horen we niks, tot Rademakers naar buiten komt. ‘Het is weer raak. Een heterdaad zelfs, we hebben net drie personen aangehouden en versterking opgeroepen voor het afvoeren van de verdachten.’ De aangehouden personen spreken allen Nederlands. De eerste die wordt afgevoerd is niet zo blij met de aanwezigheid van Nieuwe Revu. Na een flinke scheldkanonnade wordt hij door een van de agenten in de auto gezet, klaar om afgevoerd te worden voor verhoor.
Voor ons is het veel wachten. We mogen pas naar binnen als de rechercheur het hele pand goed heeft doorzocht en alle bewijzen heeft veiliggesteld. Anders dan bij de vorige locatie gaat het niet om een kwekerij, maar om een stekkerij. ‘Een stekkerij levert stekjes van de hennepplant aan andere plantages. Deze worden van moederplanten afgehaald en apart gezet. Normaliter kosten deze stekjes rond de €4 per stuk,’ zegt Marline van Hulst. In totaal zijn er op deze locatie 527 moederplanten, waarvan 2618 stekjes zijn gemaakt. Volgens de coördinator wordt hier ruim €10.000 per week verdiend.
Een groep bewoners uit het dorp ziet met lede ogen aan hoe de politie de woning in Sint Willebrord binnentreedt. Eén van hen weet wel van wie de kwekerij is. ‘Het zijn de buitenlanders, het is allemaal de schuld van buitenlanders!’ Voor drugslocaties hebben ze al speciale termen. ‘Is het een lab of zijn het blommekes?’ Is het een xtc-lab of zijn het hennepplanten?
Een andere toeschouwer vindt het maar onzin: ‘Ze vallen toch niemand lastig die mensen, laat ze lekker geld verdienen.’ Hij voegt eraan toe: ‘Wel raar trouwens, normaal komt het hennepteam altijd op de dinsdag.’ Als hem wordt gevraagd of hij de dagen dat de invallen worden gedaan omcirkeld in zijn agenda heeft staan, lijkt hij er meer van te weten. ‘Maandag dan is het knippen en opruimen, hè, voor de politie op de dinsdag kan komen.’ Iets later loopt hij weg. ‘Houdoe mannen, ik ga even knippen thuis!’
Lees het hele artikel op Blendle.