'Dieren martelen in naam van een heilig boek is geen godsdienstvrijheid'

Open brief van columnist Leon Verdonschot aan Partij voor de Dieren-fractievoorzitter Marianne Thieme.

Leon Verdonschot

Beste Marianne Thieme,

Je gaat het nog een keer proberen. Opnieuw een wetsvoorstel om het ritueel slachten van dieren te verbieden. Ritueel slachten betekent: onverdoofd slachten. Dat betekent: de keel van een dier doorsnijden met een aantal halen (op papier één, in de praktijk vaak meerdere) en het dan laten leegbloeden, waarbij ze gemiddeld twee minuten bij bewustzijn zijn. Dat klinkt allemaal gruwelijk omdat het dat ís, dus hebben voorstanders daar een ander woord voor bedacht, want ‘ritueel’ klinkt immers als iets dat al sinds jaar en dag bestaat, dus hoe slecht kan het dan zijn?

Er lag al eerder zo’n wetsvoorstel, maar toen zwichtte staatssecretaris Van Dam toch voor de fanatieke lobby uit Joodse en islamitische kring, ging hij tegen het advies van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit in (namelijk: verbieden) en kwam er zo’n typisch Nederlandse oplossing die nooit een oplossing is.

Een voorproefje van het fanatisme dat de lobby vóór onverdoofd slachten opnieuw zal kenmerken, was laatst te zien in het nieuwe debatprogramma NieuwLicht van de EO. Onder leiding van Tijs van den Brink nam een moedige dierenrechtenactiviste het op tegen onder meer een moslim, een jood en een slager. De moslim zei dat hij van kebab hield, en dat slachten nou eenmaal nooit diervriendelijk is. Tijs vond het ook allemaal ‘niet leuk’ om naar te kijken. Kosjer betekent nou eenmaal onverdoofd, zei de man die sprak namens de ‘Joodse gemeenschap’, toen Van den Brink vroeg waarom een dier niet gewoon eerst verdoofd kan worden.

Als iemand terreur zaait in naam van een heilig boek, zeggen de tegenstanders van dat boek: ‘Dat krijg je er nu van als je volgens dat vreselijke boek leeft!’ En de medevolgers van dat heilige boek zeggen iets als: ‘Dat lees ik er niet in / Het staat er wel, maar is niet letterlijk bedoeld / Het staat er wel, maar het gaat om de context.’ Maar als iemand dieren martelt in naam van een heilig boek, is de reactie dat we dat gedrag moeten respecteren. Want ‘godsdienstvrijheid’. Alle dieren in Nederland worden verdoofd voor de slacht, behalve de dieren die worden geslacht voor bepaalde gelovigen. Je komt met veel weg als je in een god gelooft.

Ik respecteer helemaal níemand die dieren martelt, in naam van wat of wie dan ook. Als iemand zwaait met zijn heilige boek dat dat rechtvaardigt omdat kleine groepen herders dat duizenden jaren geleden ook deden, zwaai ik terug met Animal Liberation van Peter Singer. Iedereen mag geloven wat hij wil. Maar niet dóen wat hij wil. Dóen mag je alleen wat de wet niet verbiedt. Daarom ben ik voor een wetsvoorstel voor een verbod op onverdoofd slachten. Nog een keer. En desnoods daarna nog een keer. Tot het lukt.