Beste Donald Trump,
Laatst las ik dat het Amerikaanse National Archives and Records Administration al je tweets zal bewaren, inclusief de tweets met spel- en tikfouten, ook als die later gecorrigeerd of verwijderd zijn. Dat lijkt me wel consequent, want als je die niet opslaat, kun je net zo goed tweets met dénkfouten overslaan, en voor je het weet sla je dan niets meer op.
Het betekent dat vele generaties na ons al je tweets nog steeds kunnen nalezen. Ik probeerde me afgelopen week voor te stellen hoe dat gaat werken als in pakweg het jaar van de nieuwe Blade Runner, 2049, iemand eens in de nationale archieven opzoekt hoe dat ook alweer zat met die president Trump. En die scrolt dan een beetje doelloos door al die duizenden tweets, en stopt toevallig op 12 november 2017, 1:48 ’s nachts Amerikaanse tijd, en leest deze tekst: ‘Waarom zou Kim Jong-un me beledigen door me “oud” te noemen, terwijl ik hem NOOIT “klein en vet” noem? Och ja, ik probeer zo hard zijn vriend te zijn – en misschien lukt dat op een dag wel!’
Ik probeerde voor me te zien hoe iemand die dat leest over 32 jaar zou reageren. Eerst moet hij denken dat dit een vergissing is, dat op die novemberdag in 2017 iemand het account van de Amerikaanse president had gehackt, en zijn teksten had vervangen door die van een zwakbegaafde 6-jarige met driftproblemen. In 2017 was het toch ook algemeen geaccepteerd dat fatshaming niet meer kon, dus waarom zou dan een president die volgens zijn éigen arts lijdt aan ‘enig overgewicht’ een andere man met overgewicht uitmaken voor ‘vet’?
Ik denk dat iemand in 2049 uit totale verwarring dan maar even de kunst gaat checken die in onze tijd werd gemaakt. Op zoek gaat naar het laatste seizoen van die bejubelde serie die de komst van die mentaal instabiele president al leek aan te kondigen, House of Cards. Om er achter te komen dat dat laatste seizoen nooit is gemaakt, vanwege het wangedrag van de hoofdrolspeler. Dan maar diens laatste film kijken, het was immers toch een van de grootste acteurs van zijn generatie. Om te ontdekken dat Kevin Spacey inderdaad speelde in All the Money in the World, maar er na zijn wangedrag uitgeknipt werd, en al zijn scènes opnieuw werden ingespeeld door Christopher Plummer. Totdat bekend wordt dat die ooit zijn schoonmaakster heeft geswaffeld, waarna ook zijn scènes worden vervangen door een andere acteur, mits niet Bill Cosby, gecast door iemand anders dan Job Gosschalk, geproduceerd door iemand anders dan Harvey Weinstein en geregisseerd door iemand die niet Roman Polanski heet.
Verwarrende tijden, zou iemand in 2049 concluderen, om tenslotte maar zijn toevlucht te zoeken tot de beste duider van ieder tijdsbestek: comedy. Dus op zoek te gaan naar het werk van de grootste comedian van die Trump-jaren. Maar verdomd: al het werk van die Louis C.K. blijkt dan verwijderd te zijn van streamingdiensten, en zijn laatste film is na een uitgestelde première nooit meer uitgekomen.
Zo ging dat dus in die tijd, zou de les in 2049 zijn: bij seksueel wangedrag word je of president, of er wordt ontkend dat je ooit hebt bestaan. Of je kunst. Wat zullen ze in 2049 blij zijn dat ze dan leven, en niet in dat rare 2017.