Henk Westbroek: 'Ik werd intern gewaterboard à la Guantanamo Bay'

In oktober verschijnt de biografie van Henk Westbroek (65). Ook zijn nieuwe album, De Laatste Plaat, komt dan uit. Terugkijkend op zijn leven spreekt hij openlijk over een ingrijpende gebeurtenis waar lang niet iedereen weet van heeft: zijn adoptie. ‘Mijn moeder heeft zich altijd verschrikkelijk rot gevoeld dat ze mij heeft moeten achterlaten.’

Fotografie Erik van ’t Woud / HH

Inmiddels zijn de hoogtijdagen voorbij, maar ben jij juist eindelijk weer opgekrabbeld na een nare periode.

‘Ik ben gelukkig genezen verklaard van tuberculose. Iets wat ik een jaar lang heb gevierd met het dragen van een baardje. Niet dat het er ook maar iets mee te maken had, maar het voelde gewoon goed om dat te doen. Ik heb een heel ernstige vorm gehad, waardoor ik 1,5 jaar lang 20 uur per dag op bed lag. Toen ik me eindelijk weer voelde opknappen, was een baard het juiste middel om dat aan mijn omgeving te laten zien. Een ander neemt een gin-tonic, zo’n drankje dat vroeger voor oude kerels was, maar tegenwoordig helemaal jong en hip is. Maar ik stopte dus met me te scheren. Na dat jaar heb ik ‘m er toch maar weer afgehaald, want ik werd gek van die kriebel in mijn nek. De meningen over dat besluit varieerden thuis van blij tot ontzettend blij. Julia was door het dolle heen dat ze me ook qua uiterlijk vertoon weer terug had.’

Geen last van naweee?n van de ziekte?

‘Af en toe nog een hoestbui en hoelang dat zal aanhouden weet niemand. Sommige oud-patie?nten lopen er tot aan hun dood mee rond, je hebt daar veel varianten van. Ik denk overigens wel te weten waar mijn ziekte destijds vandaan kwam. Ken je de film Indiana Jones: Raiders of the Lost Ark? Die is opgenomen in het Petra-dal in Jordanie?. Een gebied met zo’n 700 oude tempels in nauwe kloven die pas een eeuw geleden opnieuw ontdekt zijn en vandaag de dag heel veel toeristen trekken. Ik was er op bezoek in een land dat bestaat uit 3 miljoen inwoners en 6 miljoen vluchtelingen uit landen als Syrie? en Libanon. Daaraan kleeft een groot nadeel: al die illegalen brengen ziektes met zich mee waarvan besmetting via de lucht plaatsvindt. Ik weet 100 procent zeker dat ik daar ziek ben geworden, want ik liep me er al snel half dood te hoesten. Zo erg dat ik in Nederland in het ziekenhuis m’n longen heb laten spoelen. Misschien droeg ik wel een gevaarlijke bacterie met me mee of zo.’

En was dat ook zo?

‘Middels een dubbelwandige slang die aan de ene kant water mijn longen in spoot en het aan de andere kant er weer uit zoog, werd er een soort interne waterboarding a? la Guantanamo Bay bij mij uitgevoerd en zo werd de bacterie ontdekt. Aan de genetische structuur kon men precies zien waar ik hem had opgelopen, namelijk in de buurt van Israe?l. Regionaal verschilt dat enorm. Jaarlijks bezoeken zo’n 10.000 Nederlanders die plek en in heel de provincie Utrecht lopen er elke 12 maanden zo’n vijftig mensen die bacterie op. Vrijwel allemaal hebben ze daarvoor die regio bezocht. Als je geluk hebt dan adem je die bacterie?n net zo makkelijk weer uit als in, maar ik had de pech lichamelijk uitgeput te zijn door mijn huidkanker daarvoor. Dan ben je een stuk vatbaarder voor bacterie?n.’

Lees het hele interview met Henk Westbroek op Blendle.