Hij werd geboren op 6 augustus 1984 als Imro Glenn Lubertus Emile de Randamie, in ’t Harde op de Veluwe, waar het gezin waaruit Typhoon werd gelanceerd de eerste Surinaamse familie was die ze in ’t Harde ooit onder ogen hadden gekregen. Vele ’t Hardenaars besloten van dan af ’s nachts hun deuren op slot te doen, een waakhond aan te schaffen en hun kinderen aan te raden niet met vreemde mannen mee te gaan.
De vader van Typhoon was Kabisele Mpenza Mubotu Mendala Lombardi de Randamie, en hij had in ’t Harde een goedlopende zaak in deursloten. De moeder was Lullubu Kamali Pakatto Sjaan de Randamie-Foefelarie, die in ’t Harde een goedlopende zaak had in waakhonden. Typhoon was in z’n jeugd een stotteraar. Hij kon geen drie woorden zeggen zonder twaalf keer te stotteren, dus vier keer per woord, wat boven het landelijke gemiddelde ligt. Zoals vele stotteraars stottert hij niet als hij fluistert, fluit, gilt, brult, zingt of rapt. Zingen kan hij niet, zodat hij zich op het rappen stortte. Hij werkte daaromtrent samen met andere sukkels, zoals de broddelaars van Zwolles trots, Opgezwolle. Maar zoals alle solipsisten wilde Typhoon het ook in z’n eentje maken, en hij schopte de leden van Opgezwolle de studio uit.
Hij flanste ook een single in elkaar, Niet Weglopen, waarmee hij zich tot z’n ongeveer duizend fans richtte
Daarna nam hij de soloplaat Tussen Licht en Lucht op, waarin hij grote thema’s aanpakte zoals feminisme, racisme, asielzoekerij en heel veel seks. Typhoon betoogde dat een vrouw die feminist wil zijn eerst maar eens aan een man moet bewijzen dat ze seksueel de moeite waard is. Tevens sprak hij de hoop uit dat op een dag alle
Surinamers gratis rubberbootjes zouden krijgen om de oversteek naar Nederland te wagen. Kortstondig ging Typhoon aan de universiteit religieuze wetenschappen studeren, maar omdat een professor mathematisch aantoonde dat God niet bestaat, viel hij van z’n geloof en besloot hij nooit meer over God te rappen, behalve als hij een rijmwoord nodig had op bot, dot, hot, kot, lot, mot, pot, rot, tot, vod, wot en zot. Wat een wot precies is, heeft hij nooit voldoende kunnen uitleggen.
Omdat hij ongeveer één optreden per drie maanden had, kreeg Typhoon een burn-out die een paar jaar duurde. Gedurende die periode beperkte hij zich, als huisartiest van De Wereld Draait Door, tot het mompelen van enige onverstaanbare stotteringen. Hij ging terug aan het werk, zij het mondjesmaat (een half uur per dag), en kwam aankakken met z’n volgende plaat, Lobi Di Besi, wat in een Surinaams dialect betekent: ‘God is rot, een vod en een zot.’
Hij flanste ook een single in elkaar, Niet Weglopen, waarmee hij zich tot z’n ongeveer duizend fans richtte. Toch liepen vijftienhonderd van die fans weg. Typhoon is een halve voetnoot en een kwart bijverschijnsel, en stelt derhalve geen reet voor.
Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct- Steve Nestorovski