'William Shakespeare was een flikker met een lelijke kop'

Nog meer dan Saskia Noort, de gebroeders Heerma van Voss en Honoré de Balzac is Shakespeare een schrijver die geheel ten onrechte enige faam heeft vergaard in de letterkundige wereld. Net als Saskia Noort had hij een lelijke kop, net als de gebroeders Heerma van Voss was hij verwijfder dan Jort Kelder in een baljurk, en net als bij Honoré de Balzac is aan z’n teksten geen touw vast te knopen.

— Pas op: satire! Elke week fileert de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. Illustratie: Steve Nestorovski. —

Hij werd op 23 april 1564 geboren in Stratfordupon-Avon, als zoon van Jack Shakespeare, een hersteller van stukgetrapte modder, en van Elisabeth Shakespeare-Johnson, een parttime poetsvrouw die het kutvocht van de vloer moest dweilen in het lesbische café The Clitbiter.

Shakespeare kon op school niet meekomen, mede omdat in die school de pest en de cholera heersten, omdat de leraar analfabeet was en omdat de andere leerlingen thuisbleven om hun ouders te helpen bij het begraven van hun dode broertjes en zusjes. Toch wist Shakespeare enig Engels te leren en hij besloot om met de tweehonderd woordjes die hij kende verschillende combinaties te maken, met als gevolg dat hij op den duur 38 toneelstukken, een hoop gedichten, en een essay over aap-noot-mies bij elkaar pende. De toneelstukken kun je verdelen in tragedies, komedies en historische stukken. Een voorbeeld van een kuttragedie is Hamlet, een voorbeeld van een flutkomedie is De Getemde Feeks, en een voorbeeld van een historisch likmereetstuk is Richard the Third. Het is niet te geloven, maar deze rotzooi wordt nu nog altijd ten tonele gebracht, zeker in België en Nederland, waar toneelschrijvers zoveel talent hebben om zelf iets te verzinnen als Maxim Hartman om een beha los te knopen zonder een vrouwenrug te laten bloeden.

Over Shakespeare wordt ondermeer gewauweld dat hij een aantal nieuwe uitdrukkingen in de Engelse taal heeft geïntroduceerd, zoals ‘To shit behind a bush’, ‘To sew someone behindwards in the pussy’, en ‘Oh baby, shoot your cum in my face!’ Naderhand bleek dat Shakespeare deze aformismen van anderen gejat had, met name van z’n postbode, van koning George IV en van z’n eigen vrouw Anne Hathaway, die niet anders kon dan zich prostitueren om wat geld in het laatje te brengen. Dit kon Shakespeare niks schelen, als flikker van nature en overtuiging had hij zoveel respect en aandacht voor wijven als Marc-Marie Huijbregts met een blinddoek om. Het wordt hoog tijd dat men die hele Shakespeare gaat beschouwen als wat hij is: een zowel qua vorm als inhoud beperkte ouwe zeur, die slechte acteurs dingen laat schreeuwen als ‘To be or not te be’, een nietszeggend zinnetje dat door de eeuwen heen is opgevoerd als de belangrijkse kreet in de mondiale literatuur, terwijl het niks anders betekent dan zijn of niet zijn en ga verdomd nu achter een struik schijten.