Recensie | 4 sterren voor het album Rouge van Thomas Azier

Thomas Azier - Rouge

Thomas Azier was niet de eerste Fries die naar Berlijn vertrok om de ondergrondse muziekscene te verkennen, maar wel een van de weinigen waarbij de stad zo doorklonk. Op debuut Hylos (2014) stond electropop met een zwarte frons die 1-op-1 bij industriële Duitse nachtclubs paste. Zijn omgeving moet dan ook verbaasd zijn geweest met het verhuisbericht. Azier woont opeens in Parijs. Très bien, maar heeft dat ook invloed op de muziek?

Nou, jawel. Hij heeft zijn handen niet van de electro afgetrokken, maar wel op de zwart-witte toetsen gelegd. In deze gevoelige pianoklanken zit de amour verstopt die op het debuut ontbrak. Het laat zich opvallend goed mengen met uitgesproken synth-klanken verderop: je kunt Azier uit Berlijn halen, maar Berlijn niet uit Azier. Belangrijker: Azier is als songschrijver enorm gegroeid. Gold, Talk To Me en de ballad Babylon zijn allemaal dijken van singles. De albumtracks verderop zijn iets minder opvallend, maar bon, Rouge is een sprong van 1000 kilometer voorwaarts.