Praten gaat bijna niet meer, lopen is zo goed als voorbij, en eten en slikken wordt ook steeds lastiger. Tóch blijft Fernando Ricksen, de oud-profvoetballer bij wie in 2013 de dodelijke spierziekte ALS werd geconstateerd, positief. Zijn biograaf Vincent de Vries zocht hem thuis in Spanje op. Of ik bang ben voor de dood? Nou, nee. Iedereen gaat toch dood?
Fotografie Goffe Struiksma
Dat Fernando Ricksen nog steeds vol in het leven staat, noemen sommigen een wonder. Helemaal omdat de artsen hem in 2013 slechts vier maanden gaven. Zelf wil Ricksen, die zijn dagen voornamelijk doorbrengt op de veranda en achter de computer, echter niet zo ver gaan. Een wonder? Nee, joh. Hij ziet het meer als de realiteit. Ik denk dat het meer te maken heeft met mijn voetbalachtergrond. Naast dat ik als geen ander weet hoe je met winst en verlies moet omgaan, ben ik tijdens mijn carrie?re altijd heel zuinig op mijn lichaam geweest. Natuurlijk, ik heb ook geleefd, maar dat wil niet zeggen dat ik niet op mijn lichaam heb gelet. Daar heb ik nu profijt van, denk ik.
Waarbij het wel zaak is om positief te blijven. Zo belangrijk, weet Ricksen. Anders is het snel gebeurd, denk ik. Natuurlijk, ik ben ook weleens down, heb mijn slechte dagen. Zeker als ik de dag ervoor veel heb gedaan. Maar negativiteit zal bij mij nooit de overhand krijgen. Veronika, knikkend: Je zal Fernando daarom nooit zielig in een hoekje aantreffen. Daarom proberen we ook zoveel mogelijk het leven te leiden wat we altijd hebben gedaan. Ricksen: Anders verergert het allemaal maar. Bovendien, medelijden is wel het laatste waarop ik zit te wachten.
Daarom blijft Ricksen, de vechter, ook volhouden dat hij misschien wel de eerste kan zijn die deze oneerlijke strijd kan winnen. Vooropgesteld: ik weet ook wel dat het nooit meer zal worden zoals vroeger. Die illusie heb ik echt niet. De kracht in mijn spieren komt natuurlijk nooit meer terug, zelfs niet in de Spaanse zon. Maar het kan op den duur natuurlijk wel stabiel blijven, met of zonder medicijnen.
Als voorbeeld noemt hij Stephen Hawking, de Britse natuurkundige die in 1963 te horen kreeg dat hij aan ALS lijdt. Die leeft nog steeds, terwijl ze hem aanvankelijk ook hooguit een paar jaar gaven. Mijn droom is dan ook de nieuwe Hawking te worden, om no?g minimaal 40 jaar te leven. En waarom zou dat niet kunnen? Ik weet wel dat de gemiddelde levensverwachting van een ALS-patie?nt 3 tot 5 jaar is, maar er zijn altijd uitzonderingen.