Karin Bloemen is zo dik dat ze, op haar linkerzij liggend, de Afsluitdijk zou kunnen vervangen. Als ze over straat loopt denken de mensen: hé, een massabijeenkomst! Tegen een vriend zei ze eens: Ik weeg nu 200 kilo, en die flikker zei: Maar Karin toch, ik dacht al dat je schrikbarend veel afgevallen was. Ze werd geboren in Alkmaar op 28 juni 1960. Haar vader, Peet Bloemen, verkocht vierkante bollen kaas voor de helft van de prijs, en als ze s avonds niet allemaal verkocht waren, schonk hij ze aan weeshuizen voor het dubbele van de prijs.
Illustratie Steve Nestorovski
Haar moeder, Teuntje Bloemen-Boterkring, was een predikante die de leer van Sint Babbelut verkondigde, een heilige die er in de zesde eeuw voor Christus voor zorgde dat alle arme mensen van het ziekenfonds gratis steunzolen in hun klompen kregen.
Karin Bloemen begon al op jonge leeftijd grappig te doen. En zoals ongeveer 96,8 procent van alle jonge meisjes die grappig proberen te doen, was ze totaal ongrappig. Dat percentage blijft stabiel als jonge meisjes opgegroeid zijn tot volwassen vrouwen, maar desondanks redeneerde Bloemen: ik ga het theater in.
Eerst werd ze lid van Purper, een cabaretgezelschap dat het op de planken brengen van onbestaande humor tot een wanhoopsdaad verhief. Daarna ging ze solo en nu is het zo dat de meeste solo-artiesten hun programmas performen onder de ridicuulste titels die je kunt bedenken, maar Bloemen laat hen desbetreffend met zn allen in het zand bijten, want haar programmas heetten onder andere De Diva & De Divan, Bosje Bloemen, en nu komt het Absobloodylutely Bloemiliciously Fanfuckintastic, en wat mij betreft mag iemand die zon titel bedenkt in de Noordzee gepleurd worden. Maar als je dat met Bloemen zou doen, zou het water over een oppervlakte van 30 vierkante kilometer huizenhoog opspatten, want nee, ze wordt er niet bepaald dunner op.
Ze is getrouwd met een gitarist van wie niemand ooit gehoord heeft en ze loopt geregeld te koop met haar oninteressante privéleven. Zoals die keer toen ze de wereld instuurde dat ze een burn-out had en niet eens meer haar eigen knieën kon aanraken zonder daarna drie weken in bed te liggen bijkomen. Zelfs als ze géén burnout heeft, kan ze haar knieën niet aanraken zonder een hieropvolgend langdurig herstel.
Ze heeft ooit eens meegezongen met De Toppers in de Arena, en ze kreeg het onzalige idee om ook te gaan dansen, zodat in Amsterdam en omgeving op de schaal van Richter een 9.0 werd gemeten. Als je in staat bent om in je eentje een soort van aardbeving te veroorzaken, dan mag je eindelijk een dozijn diëtisten laten aanrukken. Onverrichterzake zal dat dozijn moedeloos weer huiswaarts keren. Karin Bloemen is saai, ongetalenteerd en niet al te mager. Verder niks.