Ayahuasca-ceremonies zijn populair. Volgens liefhebbers verhelpt het medicijn verslavingen, geneest het ziektes en fobieën. In het kader van: je mag ergens pas over oordelen als je het zelf hebt geprobeerd, nam de anti-spirituele Marith Iedema deel aan een bijeenkomst.
Fotografie Jorna Wierts
Speeksel vulde mijn mond. Omhoog. Ik moest omhoog. Mijn lichaam reageerde niet. Lichtf litsen dansten voor mijn ogen. De kamer golfde. Ik was in de war. Wat was boven, onder. Wie was ik, waar? Pas toen kots mijn slokdarm vulde, richtte ik me op. Prullenbak. Waar was dat ding? Zonder vormen te onderscheiden, scande ik de ruimte. Een begeleider schoot te hulp, net op tijd. Met veel lawaai leegde ik de inhoud van mijn maag in de voor mij gereserveerde emmer, voor de zoveelste keer die dag. Ik kreunde. Waarom? Waarom moest ik zo nodig Ayahuasca proberen en nog een tweede portie nemen ook? Naast me ondergingen mijn zeventien medegebruikers een vergelijkbaar lot. Als ik nog niet misselijk was, werd ik het wel van de constante braakgeluiden om me heen.