'Trump aan de macht is een rampzalige werkelijkheid'

We kennen je als oud-Kamerlid van D66 en als voorzitter van het Humanistisch Verbond. Dat vind ik een sympathieke club. Je speelt ook in de bejubelde musical Ciske de Rat. Daar zou ik graag iets aardigs over zeggen, maar ik heb nou eenmaal een tyfushekel aan musicals. Ik ben ook de laatste Nederlander die nog steeds niet naar La La Land is geweest, omdat ik alleen de trailer al niet trekt. Lalalamaar. Het zal iets autistisch zijn: mensen praten óf mensen zingen, maar zo gauw ze het door elkaar doen, word ik gek.

Je schreef vorige week een opiniestuk waarin je betoogde dat we moeten ophouden alleen maar te roepen dat Donald Trump een verschrikkelijke idioot is. Ik heb daar eens grondig over nagedacht, maar kon vervolgens met de beste wil van de wereld niet bedenken wat er dan niet verschrikkelijk idioot aan Donald Trump is. Ik snap heel goed dat veel Amerikanen teleurgesteld zijn in het politieke systeem. Amerikanen die hun baan zijn verloren, uit huis zijn gezet, en vervolgens zagen dat er wél geld was om de banken te redden.

Op de woede van die mensen valt volgens mij niets af te dingen. Maar zelfs in het meest welwillende deel van mijn hersenen is geen diepste krocht te vinden waar ik geloof dat de man die zich omringd heeft met mensen uit precies de bankensector die die mensen op straat heeft gezet, de doorsnee Amerikaan te hulp zal schieten. Jij pleit voor een voordeel van de twijfel. Daar ben ik vaak voor. Maar soms is een nadeel van de twijfel verstandiger. En heel soms is er geen twijfel.

Ik hoorde SP-nummer 3 Lilian Marijnissen bij WNL zeggen dat Trump verfrissend is. Tja. De Amerikanen hadden een president die twintig miljoen Amerikanen heeft geholpen aan een verzekering voor hun gezondheidszorg. Nu hebben ze een president die de eerste dag van zijn presidentschap gebruikt om te schelden op journalisten die weigeren op te schrijven dat er net zoveel mensen op zijn feestje waren als in zijn stoutste dromen. Als dat verfrissend is, doe mij dan toch maar stinkend muf.

Ik was heel benieuwd wat de voormannen en -vrouwen van Geenstijl en The Post Online nu precies zo goed vonden aan die inauguratiespeech van Trump. Maar het enige dat ik van ze las, was leedvermaak over het verdriet van alle aanhangers van Obama, en het belachelijk maken van de mensenmassa’s die een dag ná de inauguratie alsnog kwamen opdagen: om tegen Trump te demonstreren. Dat was het dan: alleen maar een triomfantelijk revanchisme. Je hebt ook sporters die zo in elkaar zitten: niet de zege is hun grootste triomf, maar het verlies van hun tegenstander. Dat zijn niet mijn favoriete sporters.

Afgelopen zaterdag kwam extreemrechts Europa bij elkaar in Koblenz. Geert Wilders stond gebroederlijk naast Le Pen en de Duitse Afd, die vinden dat het maar afgelopen moet zijn met die Holocaust-herdenking in Berlijn. Waarom immers herdenken wat je ook kunt herhalen?

PVV-aanhanger Joost Niemöller twitterde opgewonden: ‘Hier staat het nieuwe Europa. Het is dit of burgeroorlog.’ Goh, dacht ik even: hoe zou het toch met Anders Breivik zijn? En vervolgens: in dat eerste zou hij nog weleens gelijk kunnen krijgen. Een extreemrechts Europa. Ik vind het een rampzalig vooruitzicht. Zoals ik Trump aan de macht een rampzalige werkelijkheid vind. En nee, ik vind dat niet ongenuanceerd. Eerder een genuanceerde reactie op een ongenuanceerde werkelijkheid. De meeste werkelijkheden moet je inderdaad aanvaarden. Maar sommige werkelijkheden moet je gewoonweg blijven bestrijden.