Ratten zijn de nieuwe junks van Rotterdam

Er zijn minstens zoveel ratten als mensen in Rotterdam. Komt de opmars door al het voedsel op straat, of door het ingestelde verbod op gif? Of wordt de rat gewoon steeds slimmer in het ontlopen van de vallen? In de Maasstad kennen ze de problemen als geen ander. Op pad met rattenvanger Willem van Scheers.

Fotografie Alexander Schippers

We lopen langs een aantal vaste medewerkers van het park. Iedereen ondervindt overlast. Bij vogelopvang Karel Schot komen de ratten op het voer af. Stond een medewerker klimop te snoeien, viel er een rat in z’n nek. De aangrenzende botanische tuin is zelf maar aan de slag gegaan met rattenklemmen. De score tot op heden: 64 stuks. Paul van de naschoolse opvang Duimdrop weet wel hoe het komt: ‘De mensen blijven alles maar op de grond gooien. Dan spreek je ze erop aan, dan krijg je “sorry.” Ja, daar zit de gevangenis vol mee. Het is de cultuur hier: je flikkert gewoon alles weg. Als je rat bent, moet je híer wonen – het is twee keer per week markt.’

Willem van Scheers onderbreekt hem; hij heeft iets zien bewegen in het gras. Uit een van de gaten bij het talud komt een flinke rat doodgemoedereerd onze kant op. Van Scheers schudt zijn hoofd. ‘Tien over twee, klaarlichte dag. Moet je die klerelijer zien.’ Fotograaf Alexander loopt zijn kant op en de rat schiet weer naar binnen. Maar als Alexander zich twee meter verderop posteert, komt het beest weer naar buiten en laat zich onbekommerd fotograferen.

Een juf van de speeltuinvereniging bevestigt dat de ratten steeds brutaler worden. ‘Kwamen er kindjes naar ons toe: hebben jullie soms hamsters hier? Wij: ja! Maar het is gewoon vies, die beesten zitten in de zandbak waar de kinderen spelen. Ze brengen de ziekte van Weil over. En het is zo’n fijn park, met Paul en zo. We waren blij dat de junkies allemaal weg waren, en nu komen de ratten. Die junkies kon je er tenminste nog op aanspreken.’

Lees de volledige reportage op Blendle.