Reportage: op pad met de rattenvanger van Rotterdam

Er zijn minstens zoveel ratten als mensen in Rotterdam. Komt de opmars door al het voedsel op straat, of door het ingestelde verbod op gif? Of wordt de rat gewoon steeds slimmer in het ontlopen van de vallen? In de Maasstad kennen ze de problemen als geen ander. Op pad met rattenvanger Willem van Scheers. ‘Moet je die klerelijer zien!’

Fotografie Alexander Schippers

‘Ja hoor, beet.’ Rattenvanger Willem van Scheers stopt zijn gehandschoende vuist in de betonnen kist en haalt er een dichtgeklapte val uit. Eén morsdode rat: eindelijk. Volgens sommige schattingen nog een miljoen te gaan en Rotterdam is rattenvrij. We zijn al drie weken bezig met ons verhaal over de rattenoverlast in de Maasstad. We hebben ze in de verte zien scharrelen, in de bosjes horen piepen en voor de foto tevoorschijn gelokt. Maar eentje vasthouden, dood of levend, bleek lastiger dan gedacht. Wat wil je ook; de rat is een van de meest begaafde overlevingskunstenaars op de planeet. De mens kan uitsterven, maar de kans dat de rat van de aardbodem verdwijnt lijkt nihil. Van Scheers legt de rat voorzichtig op de straat. Het is een bruine, natuurlijk. Zwarte ratten vind je hooguit in de haven, al schijnt de soort momenteel met een opmars bezig te zijn in Brabant. Dit exemplaar zal zich in elk geval niet meer voortplanten. Witte buik, spitse snuit, de zwarte oogjes zijn nog net niet geraakt door de klem die door de enorme kracht zijn kop bijna van de romp heeft gescheiden.

Lees de volledige reportage op Blendle.