Afscheid van Peter Pan Speedrock, de ranzigste rockband van Nederland

Drie jongens uit Eindhoven begonnen een bandje. Het mondde uit in een ­smerig sprookje vol loud ­guitars & loose women, hectoliters drank, kilo's drugs en massa's mooie verhalen. Nu gaat het boek van Peter Pan Speedrock dicht. Samen met de band en hun inner circle blikt Nieuwe Revu terug op twintig jaar vol wilde avonturen.

Tekst: Danny Koks

Bert van Aefst (manager): ‘Ik was lekker mijn kantoor aan het verven toen Piet, de zanger, en Bartje, de drummer, ineens bij mij op de stoep stonden. “Wat komen jullie doen?” vroeg ik. “We zouden toch onze demo laten horen?” “Die meeting is volgende week, heren.” Zo ben ik hun manager geworden, vanaf de eerste dag tot nu, twintig jaar verder.

Alle begin is moeilijk

Wat zij toen in 1996 lieten horen, waren de allereerste liedjes die zij op tape hadden gezet. De jongens maakten muziek die er op dat moment in Nederland nog niet was: harde, snelle, smerige rock à la Motörhead en AC/DC.

Ze werden getekend bij Virgin, destijds een major platenmaatschappij. Daar zaten Korn, Lenny Kravitz, Smashing Pumpkins, noem maar op. Dus wij dachten: daar gaan we! De verkoopcijfers had ik eigenlijk moeten inlijsten. Ik geloof dat ze in totaal 78 cd’tjes hadden verkocht.’

Lees ook: Nieuwe Revu op metalcruise met de Mötorboat van Lemmy

Peter ‘Piet’ van Elderen (zanger/gitarist): ‘De rest van de cd’s is in de destructor beland. Het huwelijk liep al op de klippen voordat we de bruidssuite goed en wel hadden kunnen inwijden.

Toen we daar de eerste keer op kantoor kwamen, besloten ze ons te ‘verrassen’ met een luistersessie van de nieuwe plaat van... Hoe heten die twee gasten die altijd zo’n helm dragen? Daft Punk, ja. Toen dachten we al: volgens mij hebben ze niet helemaal in de gaten wat voor band wij zijn.’

Lees de complete reportage (must read) op BLENDLE

https://www.youtube.com/watch?v=ZYpNkLQwvVA