Wel pedofiel, geen kinderverkrachter. Mag dat?

In de jaren zeventig konden pedofielen op begrip rekenen, tot ze na een reeks grote seksschandalen plotsklaps veranderden in volksvijand nummer één. Toch is een pedofiel niet per se een kinderverkrachter. ‘Wat pedofielen twee jaar geleden waren, zijn vluchtelingen nu. De volkswoede is nu even minder op ons gericht.’

Tekst Marith Iedema | Illustraties MAKI@SHOPAROUND

Een pedofiel is een monster, vaak in de gedaante van een wat oudere man. Met vettig haar, gele tanden en nagels met rouwranden. Er altijd op uit kleine jongetjes en meisjes de bosjes in te trekken om ze aan te randen, te verkrachten en ze daarmee te tekenen voor het leven.

Dat het ook nette, intelligente mannen (of zelfs vrouwen) kunnen zijn met deze afwijkende interesse voor minderjarigen, is moeilijk te geloven. Ze bestaan wel degelijk. Sterker: geschat wordt dat één procent van de Nederlandse bevolking pedofiel is – een kleine 170.000 mensen. Zoals Gabriël Levi (30), waarmee ik in contact kom via het forum pedofilie . nl, waar hij in het bestuur zit. Hij is op zijn hoede.

Schichtig schieten zijn ogen door de ruimte. Heb ik pedojagers meegenomen, die nu ergens verdekt staan opgesteld? Of draag ik misschien stiekem een camera in de knoop van mijn jasje om hem later via internet te ontmaskeren? Pas als hij zich ervan heeft verzekerd dat de kust veilig is, zoeken we een plekje in het café uit, zo ver mogelijk bij andere mensen vandaan.

"Een seksuele voorkeur voor kinderen is geen keuze, seksueel contact wel," zegt hij onder meer. Van kinderen afblijven is voor hem een vanzelfsprekendheid, geen worsteling.......

Lees het complete verhaal, en dat is de moeite waard, op BLENDLE