Havenmeester van Hindeloopen heeft het ei van Columbus: Olympische Spelen op het water

Rio bewees maar weer eens dat de Spelen een peperduur monster zijn die landen de armoe in jaagt. Otto Hoekstra (70), havenmeester te Hindeloopen en innovator in hart en nieren, heeft het ei van Columbus. Zijn oplossing is goedkoop en milieuvriendelijk. En een tikje krankzinnig.

Tekst: Danny Koks

Zoals de Spelen nu worden georganiseerd kan niet langer, vindt u.

'In Rio gingen complete krottenwijken tegen de vlakte om er stadions neer te zetten. Daardoor zijn drieduizend mensen dakloos geworden. Ik heb een kennis die onderwijzeres is in São Paulo. Zij kreeg drie maanden geen salaris omdat de overheid al het geld in de Spelen pompte. Zo gaat het al jaren. Montreal ging in 1976 720% over budget heen en heeft er dertig jaar over gedaan om dat allemaal af te betalen. Barcelona was 266% duurder dan beraamd, Sydney 90%, Londen 76% en ga zo maar door. En na de Spelen staan de meeste van die stadions weg te rotten omdat ze nooit meer worden gebruikt. Dat zijn wantoestanden die niet meer mogen voorkomen.'

U heeft een plan om de Spelen weer betaalbaar te maken. Hoe?

'Ik heb een bouwsysteem ontwikkeld gebaseerd op hexagonmodules. Daarmee kun je vijf cirkelvormige, koppelbare eilanden bouwen van prefab-beton met schuimbolletjes erin. Dat is heel licht, maar ook heel sterk. Die eilanden zijn compleet met voorzieningen als parkeergarages, shuttlebuizen voor ondergronds vervoer en bovenop, naast de stadions, voorzieningen als energie en riolering. Op de buitenring komen dan terrasflats, hotels en horecagelegenheden. Die eilanden kunnen worden gebouwd op twee grote landdokken en kant en klaar naar zee worden gesleept. Als ze eenmaal aan elkaar zijn gekoppeld, krijg je een drijvend plateau met een doorsnee van 1.400 meter. Je legt een toegangsweg aan naar het vasteland en klaar ben je.'

Klinkt ambitieus. Wat gaat dat wel niet kosten?

'Het organiseren van de Spelen kost gemiddeld 9 miljard euro. De kosten van het drijvende platform heb ik beraamd op zestig miljard, maar de eilanden kunnen worden hergebruikt want je sleept ze gewoon over zee naar de volgende stad. Ze kunnen veertig jaar mee, dus dat zijn tien Olympische Spelen. Het grootste sportevenement ter wereld is op deze manier makkelijker te beveiligen, het is beter voor het milieu, goedkoper en duurzamer. Ik zie alleen maar pluspunten.'

Hoe lang loopt u al met dit idee rond?

'De Sportraad van Amsterdam, het adviesorgaan voor de gemeente op sportgebied, meldde zich zes jaar geleden bij mij met de vraag of ik een alternatief plan kon bedenken om de Spelen in 2028 naar Nederland te halen. Toen zei ik al: we bouwen de stadions en het dorp voor de atleten op zee. Als we enorme boorplatforms op zee kunnen bouwen, waarom dit dan niet.'

En hoe reageerde men op uw plannen?

'Ze gingen het in beraad nemen. Maar dat is inmiddels alweer vijf jaar geleden. Hopelijk krijgt het nu een tweede leven, aangezien minister van sport Edith Schippers vorige maand zei dat zij een nieuwe poging wil wagen om de Spelen naar Nederland te halen, mits de belastingbetaler niet voor de torenhoge kosten hoeft op te draaien. Nu probeer ik bij het ministerie een voet tussen de deur te krijgen om een onderzoekssubsidie los te peuteren.'

Hoe optimistisch bent u?

'Vrij optimistisch, hoor. Ik ben er voor tachtig procent van overtuigd dat men een keer gaat nadenken en inzien dat we op de manier zoals het nu gaat, heel veel geld en energie verkwisten.'

Bent u zelf sportief?

'Niet meer, ik ben inmiddels zeventig. Maar vroeger heb ik gevoetbald. Ik speelde altijd in de aanval. En dat doe ik nu nog steeds. Wij als mensheid moeten massaal in de aanval gaan tegen de opwarming van de aarde. Dit plan is daar een onderdeel van. Ik heb ook plannen klaarliggen voor inklapbare woningen en het inpolderen van woestijnen. Daar moet meer groen komen. Ik wil daar bomen planten en die via lopende banden die op zonneenergie draaien bewateren met zeewater waar het zout uit is gefilterd. Als je de wereld wilt redden, dan moet je groot denken. In 1981 waarschuwde ik al voor de stijging van de zeespiegel en de noodzaak om hoge dijken rond Nederland te bouwen. Destijds werd ik daar om uitgelachen, nu is het onze realiteit.'