Filmrecensie: Les Chevaliers Blancs

Les Chevaliers Blancs van Joachim Lafosse lijkt in eerste instantie een wat saai melodrama te worden over hulpverleners die in Tsjaad oorlogswezen proberen te helpen. Er wordt een compound in de woestijn betrokken, men zingt liedjes, de dagen gaan voorbij in afwachting van de eerste kinderen.

Totdat de film steeds meer gaat schuren en je je gaat afvragen of het blazoen van deze ‘Witte ridders’? uit de titel wel zo schoon is. Waarom hebben deze brave mensen steeds de hulp nodig van een louche ritselaar? Waarom willen ze alleen kinderen helpen die onder de vijf zijn en honderd procent gegarandeerd wees?

Spannende slotminuten

Gebaseerd op het waargebeurde verhaal uit 2007 rond de organisatie Zoé’s Ark tekent Les Chevaliers Blancs een cynisch portret van te ver doorgeslagen humanitaire hulp dat een volledig nieuwe betekenis geeft aan het aloude credo ‘de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen'.

Hoe ver mag je gaan om kinderen te redden van een vreselijk lot? Het is de belangrijkste vraag die blijft hangen na de spannende slotminuten en zoals bij alle lastige morele kwesties is ook hier het antwoord moeilijk te geven.

Vincent Hoberg

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

???

https://www.youtube.com/watch?v=eN7QO5qq3i8