Filmrecensie: Term Life

Eind 1988 werd er met hoongelach gereageerd op het nieuws dat Bruce Willis een actiefilm had gemaakt. Willis? Dat was toch die comedyacteur met de lach aan z’n kont?

Tegenwoordig weten we dat Die Hard alle critici terecht de mond snoerde, dus als lolbroek Vince Vaughn het opeens ook over die boeg gooit in Term Life wacht je eerst rustig af.

Onbedoeld hilarisch

Hij speelt Nick Barrow, een architect van overvallen die de kraak nooit zelf zet, maar het plan verkoopt aan anderen. Vanzelfsprekend gaat zo’n klus mis en Barrow krijgt de halve wereld achter zich aan, inclusief een Mexicaanse druglord en een groep corrupte agenten. Met een snel afgesloten levensverzekering op zak en een recalcitrante dochter (Hailee Steinfeld) op sleeptouw moet hij nu drie weken zien te overleven tot de verzekering effectief wordt.

In de gelijknamige graphic novel speelde dit idee zich geloofwaardig uit, maar de film is een ander verhaal. Regisseur Peter Billingsley heeft werkelijk geen idee hoe je een behoorlijke actiescène opbouwt en dat levert veel onbedoeld hilarische taferelen op. Vaughn en Steinfeld doen hun best, maar de actietroon van Bruce Willis wankelt geen moment.

Vincent Hoberg

? ?

https://www.youtube.com/watch?v=jEBuOZSEuL4