Streek van de week: internet killed the video store

Nieuwe Revu bericht wekelijks over belangwekkend nieuws uit de regio. Deze keer: hoe Arjen uit Rotterdam al zijn krachten moet aanwenden om de tijd een beetje stil te laten staan.

Tekst: Danny Koks

Mensen maken foutjes. Vanochtend bijvoorbeeld, terwijl ik mijn tanden stond te poetsen, wilde ik in de gauwigheid nog iets tegen mijn vrouw zeggen. Gevolg was dat, eenmaal op mijn werk aangekomen, een collega me wees op een grote witte kloddervlek op mijn shirt, waardoor het leek alsof ik de buurman had afgezogen en uit gebrek aan dankbaarheid had besloten om uit te spugen in plaats van door te slikken, want ik ben ook een mens met echte gevoelens en niet zomaar een sappig stuk vlees dat meneer mag gebruiken wanneer hij daar zin in heeft, maar dat wil die botte lul maar niet snappen. Enfin, het was dus gewoon Prodent.

Ook multinationals zien het soms niet scherp. Terwijl het zakenleven toch al zo'n slangenkuil is. 20th Century Fox dacht George Lucas een poot uit te draaien door hem twintig ruggen te laten dokken voor de merchandisingrechten van alle Star Wars-films. Het koopje maakte de regisseur multimiljardair. En M&M's zei in 1981 glashard nee tegen productplacement in een nieuwe sciencefictionfilm. Wisten zij veel dat best wel wat mensen E.T. leuk zouden vinden. Ook fraai is het ontbreken van een zakelijke neus bij de – inmiddels failliete – Amerikaanse videotheekreus Blockbuster, die in 2000 hooghartig weigerde om Netflix (waar je, toegegeven, toen alleen nog dvd's kon bestellen) voor een grijpstuiver in te lijven.

Lees ook: Streek van de week: een nogal mislukt experiment

En zo belanden we als vanzelf in de Weteringstraat in Rotjeknor, want ook op kruideniersniveau gebeuren things that make you go hmmmm. Op nummer 334-336 runt Arjen Zwaan videotheek Dumbo. Arjen en Dumbo zijn de laatste der Mohikanen, roependen in een doodstille downloadwoestijn. De videotheek mag je scharen in het rijtje van de Gameboy, soep met een mergpijp, de dikke Wehkamp-gids die op de deurmat ploft, de verkeerspolitie in zo'n vette 911, roken in de Intercity, de strippenkaart, de geparfumeerde liefdesbrief, de V&D, een betrouwbare bank, het Shell Stratenboek, Henk Mouwe, voetballers zonder sleeve en FC Twente: ze happen in het stof van het hier en nu.

Drie jaar terug, toen Arjen de toko overnam, liep het niet eens zo heel beroerd. Popcorn (de software, niet de snack) gooide roet in het eten. Tegenwoordig moet hij het vooral hebben van een handjevol vaste klanten: mensen die om een praatje verlegen zitten of gewoon niet zo handig zijn met computers. Of nostalgisten, net als de uitbater zelf. Aan deze klanten verdient hij net genoeg om de huur van het winkelpand op te hoesten. Voor een beetje winst heeft Arjen zijn assortiment uitgebreid met tabak, krasloten, koffie en tosti's. Zijn experiment met Italiaans schepijs in de zomer (1 bolletje voor 1, 10 euro) sloeg niet aan, maar gelukkig kan hij ook telefoons repareren.

Toch blijft Arjen doorgaan. Zijn hart zou breken als de romantiek van de videotheek uit Nederland verdwijnt. Al moet hij er geld op toeleggen en wordt Dumbo de laatste videotheek van ons land. Een prijzenswaardige koppigheid. Dus gun deze Don Quichot zijn eigen hoekje in het verleden en huur eens een dvd'tje bij hem. Faxen mag ook.