We zijn er niet bij en dat is pri-hi-ma!

?Is dat EK in Frankrijk nog de moeite waard zonder Oranje? Revu.nl stelde zichzelf wat vragen. Geef, zo zonder Oranje...

?Is dat EK in Frankrijk nog de moeite waard zonder Oranje? Revu.nl stelde zichzelf wat vragen.

Geef, zo zonder Oranje, eerst maar wat Geheimtipps. Iets waarmee we indruk kunnen maken op onze collega’s en vrienden aan de betere koffieautomaat respectievelijk biertap.

Snap ik, daar is Revu toch zo’n beetje voor opgericht? Maar ja, dat is dus een beetje het probleem. Dit hele EK is met zijn vele deelnemers (een van de vele fijne erfenissen van de afgezette UEFA- baas Platini) een gesluierd fenomeen. We verwachten veel grijs gruis eerlijk gezegd. Noord-Ierland, Albanie?, Slowa- kije, Hongarije, Roemenie?, Wales, IJsland en Ierland zijn normaliter kanonnenvoer in de kwalificatiereeks voor de grotere landen. Misschien zit er ergens een briljantje tussen, maar het wordt zoeken naar een Fries roggebrood in een boulangerie, een non in de Moulin Rouge, een vrolijke ober in Parijs, een...

Ja, hou maar op. Misschien handig om dan vast aan te geven wat we kunnen overslaan. Er is nog meer sport deze zomer, n’est ce pas?

Laat Noord-Ierland maar schieten. En doe Ierland ook maar. Een hechte defensie, ja, dat wel. Maar voor de rest geen greintje creativiteit. Zelfs de bondscoaches hebben dezelfde naam (O’Neill). In de lange traditie heeft het groene eiland zelden een vindingrijke speler voortgebracht, behoudens George ‘scoring at half time’ Best uiteraard.

Ierland was op een toernooi eind jaren tachtig toch zo sterk dat we een illegale kopbal van troeteljunk Wim Kieft nodig hadden om door te komen?

Maar ook dat waren working class hero’s als Pat Bonner, Paul McGrath, Steve Staunton, Ray Houghton, Kevin Sheedy, Kevin Moran en Tony Cascarino samengebonden tot een leger, dat lang werd aangevoerd door whiskyliefhebber en sigarenroker Jack Charlton. Een volstrekt ander type dan de stoffige wiskundeleraar Martin O’Neill die nu voor de groep staat. Kennelijk kiezen Ierse creabea’s voor andere sporten. Zoals spits Shane Long die lang aan hurling deed. Het is trouwens een ander verhaal als je daadwerkelijk EK-wedstrijden wilt gaan bezoeken. Dan kom je er tussen deze immer zingende en drinkende supporterslegers heel erg uit.

https://www.youtube.com/watch?v=hlHH2QfMedM

Nog meer zapmateriaal?

Roemenie? en Hongarije herbergen weinig aansprekende namen. Voormalig PSV’er Balasz Dzsudzsak is volledig van onze radar verdwenen, maar haalde gewoon de selectie van de Hongaarse bondscoach. Om nog maar te zwijgen over de 36-jarige voormalige Roemeense FC Utrecht-speler Lucian Sanmartean. Tijdens vorige kwalificatiecampagnes werden dit soort C-ploegen eenvoudig aan de kant geschoven door een land dat nu niet eens meedoet. Maar ja, das war einmal.

Oh, je gaat Duits praten. Is dit eines Bru?ckchen naar de topfavoriet?

Genau! Zwitserland heeft een hartstikke geinig elftal met die Juventus-back die almaar opkomt, Lichtsteiner. Met de kersverse Arsenal-aankoop Granit Xhaka, wiens broer trouwens voor Albanie? uitkomt. Met Derdiyok, Shaqiri en Mehmedi die hun wat vastgelopen loopbanen willen vlottrekken net over de grens.

Spassvogel... We bedoelen natu?rlich...

Oostenrijk! Gaat het helemaal maken, Oostenrijk, wat ik je brom. Daar zal David Alaba, de meest onderschatte basisspeler van Bayern Mu?nchen, de ruimte krijgen om de Mozart uit te hangen. Voor hem staat enfant terrible Marko Arnautovic die afgelopen seizoen bij Stoke City eindelijk zijn grote belofte heeft ingelost en nu misschien soortgenoot Zlatan Ibrahimovic bij Paris Saint-Germain gaat opvolgen. Mogelijk speelt Marc Janko naast hem...

Janko? Is dat diezelfde Janko die nog bij FC Twente speelde toen we dachten dat Jopie Munsterman een hele leuke, lieve, eerlijke man was?

The one and only...

Die was toch allang gestopt?

Daar leek het twee jaar geleden op toen Trabzonspor hem uit de selectie gooide. Maar bij FC Basel is hij op zijn 32ste weer als een malle aan het scoren geslagen. En straks wordt hij topscorer van het EK. Schitterend toch?

En nou even ophouden met dat onzinnige gejodel. Dit is een serieuze preview. Uw deskundige mening over de Mannschaft, bitte.

Ziet er toch wel weer indrukwekkend uit met een fundament bestaande uit Neuer, Hummels, Boateng, Kroos, Schweinsteiger, Özil en Müller. Bondscoach Löw neemt trouwens lang niet al zijn Weltmeisters mee. Verfrissing lijkt ook wel nodig gezien de matige resultaten van de laatste tien interlands. Thuis verliezen van Slowakije… How Löw can you go? Juist in dat potje deden er vier debutanten mee. De man die voor dynamiek kan zorgen, Marco Reus, moest op het laatste moment geblesseerd afhaken. Al ontbrak hij twee jaar geleden ook om dezelfde reden. Hoe dan ook: beste kans dat Duitsland in een overgangsfase is beland.

Borstelsnor

Si. Costa, Mata, Saul, Isco, Santi Cazorla, Martinez, Gabi, Callejon, Bernat, Albiol, Reina en Torres zijn doodleuk op vakantie gestuurd. Allemaal niet nodig deze zilverwaarveelvraten bij La Selección die de toernooititels van 2008,2010 en 2012 opeiste en zowel de laatste Europa League-winnaar (Sevilla) als de Champions League-finalisten (Real en Atlético Madrid) leverde. Dubbelwinnaar FC Barcelona is uiteraard ook een voorname spelersleverancier. En dan zijn er nog Spaanse voetballers die het mooie weer maken bij Chelsea, Manchester City, JuVentus en Manchester United.

Dat riekt een beetje naar problemos de luxos.

Vooral in één linie, de middelste. Spanje worstelt met een overschot aan creatieve middenvelders waar het vluchtelingenprobleem op de Griekse en Italiaanse eilanden bij verbleekt. Silva, Iniesta, Thiago, Fabregas, Koke, Busquets; zelfs zonder al die thuisblijvers wordt het nog een hele puzzel. Mogelijk gaat het ten koste van een echte spits, wat ons toch wel zou spijten voor de 35-jarige Aritz Aduriz van Athletic Bilbao die recentelijk tekende voor zijn meest doelpuntrijke seizoen ooit en voor het eerst een eindtoernooi zal meemaken. Interessant wordt het evenwel of de armada zich kan oprichten na het WK 2014-trauma. Met als dieptepunt natuurlijk de 5-1 nederlaag tegen een land dat straks ontbreekt. Bovendien leek het erop dat er nog wat brandjes geblust moesten worden tussen Atlético- en Real-spelers. Met name playboy Ramos en playopa Juanfran stonden elkaar naar het leven in de Champions League-finale. Maar op de een of andere manier vindt iedereen elkaar onder de borstelsnor van Del Bosque wel weer een toffe guapo.

Wipje Valbuena

Frankrijk is toch altijd goed in Frankrijk?

In 1984 wonnen ze er het EK, in 1998 het WK. Fransen voelen zich nu eenmaal het best in Frankrijk, vandaar dat ze nooit buiten de eigen landsgrenzen op vakantie gaan, behoudens een wiettripje naar Amsterdam. Sinds het Zidane-tijdperk is het zoeken geblazen. Maar nu wemelt het weer van de gretige nieuwe sterren aan het firmament als Pogba, Kanté, Payet, Griezmann, Pogba, Matuidi, Martial en Digne. Edoch, roddel en achterklap blijft de formatie van Deschamps plagen. Zo is spits Benzema al geslachtofferd vanwege zijn aandeel in de afpersingszaak rond landgenoot Valbuena.

Qu’est-ce que c’est?

Een wipje van Mathieu Valbuena werd door hemzelf vastgelegd op camera, want dat doe je nu eenmaal tegenwoordig als voetbalprof, en kennelijk verspreid in het verkeerde WhatsApp-groepje.

En toen?

Toen werd hij afgeperst.

Want hij deed het met een minderjarig hoertje, zoals Benzema en Ribery vroeger zelf deden?

Nee, gewoon met mevrouw Valbuena.

Dus?

Geen idee. Het filmpje is nooit geopenbaard. Misschien is Valbuena bang dat hij straks wordt uitgelachen omwille van de lengte van zijn geslacht, omdat het in geen verhouding staat tot de geringe lengte van zijn totale lichaam. Of juist wel.

En wat deed Benzema?

Die adviseerde Valbuena vanachter zijn hand te betalen. De afpersers zouden vrienden van Benzema zijn.

Tous ensemble

Misschien moeten we het lekker dichtbij huis zoeken. Bij onze brave zuiderburen.

Awel, dat is te zeggen. De ene verdediger na de andere haakt geblesseerd af bij de Rode Duivels. Kompany, Lombaerts, Engels en Boyata zullen er niet bij zijn. Je gaat bijna denken dat de Rode Duivels nu al bezwijken onder de immense druk die is ontstaan toen het land plots nummer één op de FIFA-ranglijst stond. Logisch gezien het regiment aan topspelers. Volgens de vorige bondscoach Georges Leekens is dit zelfs de beste Belgische generatie ooit. Na een tweede plaats op het EK’80 en een vierde op het WK’86 zou nu de tijd om te oogsten aanstaande moeten zijn. Vooral het middenveld maakt indruk. Cruciaal wordt het of de samenwerking tussen nieuwbakken vedettes als De Bruyne, Nainngolan, Hazard en Witsel uit de verf komt. De Belgen komen in ieder geval over als een hecht collectief. Tous ensemble, twitteren ze doorlopend. Zelfs een slippertje van (ex-)mevrouw De Bruyne met doelman Courtois hindert de teamgeest nauwelijks.

Grote vraag is: wie stapt er in de grote schoenen van de geblesseerd afgehaakte aanvoerder Kompany?

Eden Hazard is nu aanvoerder. Die werd verkozen tot beste speler van de Premier League een jaar geleden. Sindsdien blijkt hij het dribbelen en scoren verleerd. Eigenlijk is De Bruyne beter in vorm, maar die hoeft niet zo nodig dat bandje om z’n arm. Achterin komt nu veel terecht op de almaar uitdijende schouders van de ex-Ajacieden Vertonghen, Alderweireld en Vermaelen. Zij zijn grote meneren geworden in de Premier League, al is die laatste door aanhoudend blessureleed geen schim meer van de veelzijdige verdediger die hij ooit was. Groter is de vraag hoe bondscoach Wilmots het voorin gaat oplossen. De Belgische filosofie is sinds een decennium: 4-3-3. Maar er gaan liefst vijf centrumspitsen naar tijdelijke thuisha- ven Bordeaux mee: Lukaku, Benteke, Carrasco, Batshuay en Origi. Aangezien Wilmots van het type is dat nogal graag d’n suikernonkel uithangt, getuige ook zijn felicitatietweets als een speler verjaart, kan dat nog best een probleemke worden.

Leicester City

Zijn er nog dark horses?

Portugal en Italië vallen traditioneel in die categorie. Maar de geraamtes worden nog altijd gevormd door oudgedienden als Buffon, Chiellini, Motta, De Rossi, Carvalho, Patricio, Nani en Ronaldo.

Het vlees eromheen oogt week.

Wat zou het leuk zijn als IJsland het Leicester City van het EK kan worden. In de poulefase bewees het over een ijzersterk collectief te beschikken waarbij iedereen vol overgave voor elkaar vocht. Het was genoeg om Oranje tweemaal te kloppen. Bovendien kent de selectie met Sigthorsson, Finbogasson en Gudmondsson wat oude eredivisiebekenden. We gunnen die goede, oude, gekke Zlatan ook wel een stuntje in het land waar hij, naar eigen zeggen, uitgroeide tot een legende. Ook al was dat betrekkelijk eenvoudig aangezien zijn ploeg PSG was als een gloednieuwe Ferrari die het opnam tegen afgeragde Renaults, Citroëns en Peugeots. Bij Zweden moet de spits het doen in een ploeg die nog minder talent tezamen heeft dan Zlatan in zijn pink. Maar aanvoer van onderaf lijkt eindelijk aanstaande, want Jong Zweden werd Europees kampioen.

Dark horse is een Engelse term. Het Wales van Gareth Bale?

Come on... We vatten hem. Velen tippen Engeland. Maar dat gebeurt eigenlijk al jaren, vooral door de eigen tabloids. Waar het nou precies op gebaseerd is, blijft ook nu de vraag. De Premier League is de rijkste competitie, true, maar geld maakt lui. De generatie Ferdinand/Terry/Gerrard/Lampard had het moeten doen, maar faalde keer op keer. Rooney is over the hill. Smalling, Stones, Milner, Barkley of Lallana zijn het stutmateriaal voor Kane, Vardy of Rashford. In de kwalificatiereeks overtuigde Engeland, bij Duitsland werd gewonnen, maar van een land dat het EK niet eens haalde werd op Wembley verloren. In een poule met Rusland, Slowakije en Wales ligt een langer verblijf aan de andere kant van het Kanaal voor de hand. Maar juist in dat soort uitgangssituaties wil Engeland nog weleens volledig collapsen.

Woodwards

Waar moeten we bang voor zijn?

Drie dingen.

A) De gastheren moeten achter de ploeg gaan staan. Is sowieso nogal moeilijk voor Fransen, ergens enthousiast van worden. Zelfs op het succesvolle WK’98 in eigen land duurde het lang voordat de cafés volstroomden met voetbalfans van eigen bodem. Sinds het Zidane-tijdperk is er een afkeer van de door vele relletjes geplaagde selectie van Les Bleus. De aanslagen in Parijs, waarbij ook Stade de France in Saint-Denis, waar op dat moment Frankrijk vriendschappelijk voetbalde tegen Duitsland, doelwit was, hebben een kentering teweeggebracht. Er is weer iets van eendracht merkbaar, en het nationale team met zijn keur aan etnische achtergronden kan een voornaam uithangbord zijn.

B) Een schandaal bij de FIFA of UEFA. De Woodwards en Bernsteins van deze wereld ruiken bloed en wat is een mooier moment dan dat te laten vloeien als de schijnwerpers er vol op staan. Al zullen nieuwe onthullingen waarschijnlijk geen direct effect hebben op het toernooi.

C) Aanslagen. Ieder woord dat we daar verder aan wijden is er één te veel.

Strak shirt

Is er nog iets Hollands aan dat toernooi?

Niet echt iets noemenswaardigs. Om nou massaal de kroegen in te duiken en de straten oranje te verven als Björn Kuipers een wedstrijd fluit, gaat wat ver. Het niveau van de Nederlandse arbitrage bevindt zich op een al even droevig niveau als dat van het nationale team. Bovendien is deze Oldenzaalse supermarktmanager intens saai en irritant correct. Zo wil hij niet praten over scheidsrechter Kuipers, maar over team Kuipers, want anders doen we zijn assistenten tekort. Behoudens wat journalisten, UEFA-medewerkers en gras van Nederlandse origine moeten we maar achter de Belgen gaan staan. Daarvan zijn er een hoop opgeleid in Nederland. Vooral in Apeldoorn zal de vlag uitgaan als Driesje Mertens, zeer goed in vorm tijdens de voorbereiding, excelleert. Hij werd, net als de op het laatste moment afgevallen Nacer Chadli, voor een groot deel gevormd bij eerstedivisionist AGOVV. Bij Ajax groeiden Vertonghen, Alderweireld en Vermaelen uit tot grote meneren, terwijl Willem II en AZ zich op de borst mogen kloppen voor de ontplooiing van Dembélé. Dat ze in Tilburg en Alkmaar een spits in hem zagen in plaats van een controlerende middenvelder moeten we de destijds dienstdoende trainers (ene Robert M. En Louis van G.) maar vergeven.

Nog een laatste vraag… Iets met lekkere wijven? Je zei het zelf al, het blijft Revu.

Nou ja, Frankrijk is geen Brazilië. Maar je doelt zeker op de spelersvrouwen. Helaas doet het land dat Cristel Mathijsen, Yolanthe Sneijder en Bernadien Robben tot zijn WAGS-gevolg mag rekenen niet mee. Maar gelukkig zal Sara Carbonero, de interviewende vrouw van de Spaanse doelman Iker Casillas, er weer zijn. Ook Sergio Ramos verkeert (of verkeerde, daarover zijn de Spaanse Alberto Verlindes het niet eens) met de prima geproportioneerde tv-persoonlijkheid Pilar Rubio. Om met commentator en connaisseur de metier Sierd de Vos te spreken: google daar maar eens op. Hun Spaanse collega’s De Gea en Piqué zochten hun heil in de popsterren-hoek. De Gea doet het met Edurne, zeg maar een jongere versie van Shakira. Piqué is nog steeds met Shakira zelf. Qua Belgen heeft Yannick Carrasco het goed voor elkaar met de voormalig Miss België Noémie Happart. De ega van Thomas Vermaelen heet Polly Parsons. Een naam die googelen overbodig maakt. Meer bij de grond is Dries Mertens gebleven. Al tien jaar is hij Katrin Kerkhofs trouw. Ook Kerkhofs zit tegenwoordig in de tv-branche trouwens. Ze bedacht het extreem originele format Hoe zijn spelersvrouwen nou echt? Flink balen dat Schweinsteiger onze droomvrouw Sarah Brandner een jaar geleden bij het grofvuil zette. Al maakt nieuwe vlam Ana Ivanovic, ja die tennisster, een hoop goed. En we snappen heel goed dat de Duitse bondscoach Löw, Bayern-bankzitter Mario Götze toch weer meeneemt. Nee, niet omdat hij als invaller de WKfinale besliste. Maar met zijn lieftallige Ann-Kathrin in een strak Duits shirt op de tribune wordt verliezen heel lastig, zo niet onmogelijk.