Bijles van Marith: 'Zonder honey geen money'

Natuurlijk, u bent een echte man van de wereld. Maar een beetje bijschaven kan nooit kwaad. Zeker niet op het gebied van seks en lifestyle. Bijles van Marith Iedema.

Ik lig aan het water bij Junglefish, een soort beachclub op Bali, maar dan midden in het oerwoud. Stiekem observeer ik vanachter mijn boek een stel dat aan het zoenen is in het zwembad. De man, een Balinees, is knap. Zijn huid diepbruin, voorzien van stoere tatoeages. Zijn lange haar knoopt hij zo nu en dan nonchalant in een knotje, om het minuten later weer los te gooien op een manier die doet vermoeden dat hij vroeger veel naar Baywatch keek. Zijn armen en schouders zijn gespierd. Zijn lach is breed en zijn tanden zijn wit. Een catch. Vooral voor de vrouw waarin hij op dat moment zijn tong steekt. Een Amerikaanse, minstens tien jaar ouder dan hij. Haar gigantische kont puilt uit haar bikinibroekje en niet op de populaire ‘Kim Kardashian-manier’.

Lees ook: Sexting les 1: negeer nóóit een dickpicverzoek

Haar huid is bleek en onder haar ogen zitten zwarte kringen. Ze is vast een schat van een vrouw, maar uiterlijk gezien zit het haar bepaald niet mee. Toch behandelt deze aantrekkelijke surfboy haar alsof ze de mooiste vrouw op aarde is, onderwijl – aan de rand van het zwembad – nippend van cocktails met namen als Strawberry Heaven, die meer kosten dan een Balinees gemiddeld per maand verdient. Je hoeft geen expert te zijn om in te zien dat hij zijn Amerikaanse als sugarmama gebruikt. Hij is lang niet de enige beachboy op het eiland die geen liefde, maar geld najaagt. Het stikt op Bali van de zongebruinde jonge mannen die het gemunt hebben op vrouwen van veertig plus, met een benedengemiddeld uiterlijk en een bovengemiddeld inkomen.

Toyboy

Sekstoerisme is aan de orde van de dag in Azië. Iedereen kent het beeld van mannen van achter in de vijftig – met hawaïblouses aan die nauwelijks dicht kunnen door hun dikke buik – die worden vergezeld door piepjonge meisjes.

Over vrouwelijke sekstoeristen hoor je zelden iets. Dit fenomeen bestaat wel degelijk. In Ghana, Kenia en Gambia bijvoorbeeld. Waar atletisch gebouwde Afrikanen, vaak van nog geen twintig, hand in hand lopen met (veel) oudere blanke vrouwen. Waar de seksindustrie gericht op mannen puur en alleen draait om platte seks, lijkt het de dames vooral om aandacht te gaan. Ze willen de boyfriend experience. Op Bali werkt dat net zo, constateer ik na enig rondvragen. Hier heb je de Kuta Cowboys. Met hun looks en charmante manier van doen winnen ze de harten van vrouwen vanuit de hele wereld. Het merendeel scoort zijncougars op het strand van Kuta, vandaar de naam.

Voor de meeste Cowboys is het bittere noodzaak een vrouw te vinden die ze financieel ondersteunt. Zonder honey geen money. Gelukkig happen de dames maar al te graag toe, wat dit ‘baantje’ lucratief maakt. Soms hebben de Cowboys wel drie of vier ‘vriendinnen’, die hen vanuit het buitenland geld sturen voor hun levensonderhoud. Eens in de zoveel tijd komen de dames langs om hun toyboys eens goed te verwennen en belangrijker nog: verwend te worden. De mannen zullen nooit direct geld rekenen voor seks. ‘Wat ik verkoop is liefde,’ zegt er één in de documentaire Cowboys in Paradise. De illusie van liefde althans. Weigeren de dames met geld over de brug te komen? Dan maken de Cowboys dat ze wegkomen. Op het strand zijn genoeg vrouwen die wél bereid zijn diep in de buidel te tasten. Er is dus geen tijd te verliezen. Als een vrouw niet binnen drie dagen voor de bijl gaat, en luxeartikelen begint aan te schaffen, is het over met de pret, zo laat een van de Cowboys weten in de documentaire.

Zieke moeder

Dom zijn deze beachboys allerminst. Hun aanpak is geraffineerd. Het mag er natuurlijk niet te dik bovenop liggen dat het ze te doen is om het geld. Terloops zal de Cowboy een opmerking maken over dat hij zich zorgen maakt of hij de huur nog wel kan betalen. Of hij verzint dat zijn moeder ernstig ziek is en dringend hulp nodig heeft. Dat kost geld, veel geld. En alsof het nog niet erg genoeg is dat het zo slecht gaat met moeders kan hij haar ook niet eens opzoeken, hij heeft namelijk geen vervoer. Een scooter, dat zou fijn zijn. Alleen is dat weer zo gevaarlijk. Een auto is veiliger. Maar ja, hoe gaat hij dit betalen (pruillip)? Tegen die tijd zijn de vrouwen vaak al zo tot over hun oren verliefd, dat ze zonder een spoor van twijfel hun portemonnee trekken om tegemoet te komen aan alle hartenwensen van hun beachboy. Er zijn zelfs mannen die huizen laten bouwen op kosten van hun cougar, zo blijkt uit de documentaire. Gelukkig zijn heus niet alle dames zo naïef om te geloven in de mooie praatjes van de Cowboys. Een deel is simpelweg meer dan bereid te betalen voor een man die enkel lusten biedt, geen lasten. En groot gelijk hebben ze. Het is een win-winsituatie, voor beide partijen.