Nu zitten ze in zak en as. Toch zegt een van hen: ‘Als ik de Con Queen tegenkwam, zou ik zeggen: fuck you! Maar wel heel knap gedaan.’
Het is 26 november 2020. Ze kwamen heel vroeg in de ochtend. Agenten drongen door tot een hotel in Manchester. De scammer moest mee naar het bureau. Handboeien om en slapen in een cel. De dag erna werd de scammer lang verhoord. Wat was het motief ? Hoeveel was de buit? Woog het vele werk op tegen de opbrengst?
Britse agenten belden hun collega’s van de FBI. De slachtoffers werden op de hoogte gesteld. Met meerderen van hen ging het niet zo goed. Ze voelden zich aangerand. Sommigen wilden dood. Hoe hadden ze erin kunnen trappen? Eén troost: er waren meer dan honderd mensen opgelicht: fitnesstrainers, kappers, stuntmannen, make-upartiesten, beveiligers, scriptschrijvers, talentenscouts, choreografen en eventplanners. Mannen en vrouwen die allemaal dezelfde droom deelden: succesvol zijn in Hollywood.
3000 dollar per week
De sportschool staat in Ventura, een strandstadje in Californië bij het veel rijkere Santa Barbara.
Het heet Cal Coast Strength & Conditioning. De eigenaar: Eddie Raburn. Hij is 35 jaar en heeft dik haar, brede armen en een rauwe stem. Op Instagram noemt hij zich ‘Celebrity Fitnesstrainer’. Dat is niet gelogen, hoewel er tijden waren dat het aanzienlijk minder goed met Eddie ging. Hij had toen veel steun aan zijn Franse buldog Napoleon. Volgens Eddie is de hond ‘the great little anchor in my life’.
Een vriend noemt Eddie ‘superfriendly’. Je moet hem alleen niet in de maling nemen of spelletjes met hem spelen. Dan wordt Eddie link en kan hij nogal wraakzuchtig zijn. Extra waarschuwing: hij trainde speciale eenheden, huurlingen, politieagenten en gewone soldaten en hij leerde jarenlang aan Navy Seals hoe ze het beste konden vechten of hun wapens konden gebruiken. Op zijn website omschrijft Eddie zich ook als ‘Psychological Performance Coach’ en ‘Combat Shooting Instructor’.
Zijn sportschool was nog klein toen hij begon. De meeste leden waren mensen uit de arbeidersklasse die het leven net zo zwaar en ingewikkeld als hij vonden. Maar op een glorieuze dag leek alles anders te worden. Eddie kreeg een telefoontje van Mark Twight, befaamd bergbeklimmer en eigenaar van sportschool GYM Jones in Salt Lake City. Iedereen in de Amerikaanse sportschoolwereld kent Mark Twight. Hollywoodsterren gaan er door hem uitzien als superhelden en Mark Twight trainde tegen een miljoenensalaris de hoofdpersonen van Batman vs. Superman, Aquaman en Wonder Woman. Eddie wilde zijn zoals hij. Alle sportschoolhouders in Amerika willen zijn als Mark Twight.
Eddie schaamde zich dat hij in de beloftes van Dee had geloofd. Het ergste: hij had er vrienden bij betrokken. Na de schaamte volgde de woede
Mark had geweldig nieuws. Eddie, zei hij, je kunt gaan werken met Andy Horwitz, producer van films als Suicide Squad en American Hustler. Eddie ging Andy’s acteurs trainen. Hij stond elke ochtend om 05.00 uur op en reed in anderhalf uur van Ventura naar Hollywood. Zijn sessies begonnen om 07.00 uur. Die acteurs moesten zo worden afgebeuld dat ze eruit gingen zien als Mark Twights cliënten en Eddie probeerde ook hun geest te veranderen. De mensen die hij trainde, moesten geloven dat ze superhelden wáren. Na een uur reed hij terug naar Ventura en dan begon zijn werkdag pas echt. Het was zwaar, maar waarschijnlijk de moeite waard. Zoals hij zei in de podcast Chameleon: The Con Queen of Hollywood: ‘Mijn kansen keerden.’
Op een middag kreeg hij een telefoontje dat zijn leven nog veel drastischer zou veranderen. Mark Twight zei: ‘We hebben gesproken met een Aziatische vrouw die een actiefilm produceert. Ze heeft een trainer nodig. Ik kan niet, kun jij misschien gaan?’ De verdiensten waren hoog. Het leek de ultieme kans een zorgeloze toekomst te krijgen. Het enige probleem was wellicht de plek waar hij naartoe moest: Indonesië.
Eddie zocht online naar het cv van de vrouw. Hij kon niets over haar vinden. Hij belde producer Andy Horwitz om te vragen hoe dit kwam. Andy vond het vreemd, maar het hoefde niets te betekenen, wie weet was ze wel gewoon extreem gesteld op privacy. Ze was de vrouw van Bob Bakish, de ceo van mediabedrijf Viacom. Misschien wilde Dee Bakish wel voor het eerst uit de schaduw van haar man komen.
Seksuele toespelingen
Eddie belde haar. Dee Bakish klonk vriendelijk, betrouwbaar en professioneel. Kon Eddie naar Indonesië komen? Het was ver, maar zeker de moeite waard. In Ventura verdiende hij 1000 dollar per maand, bij haar zou hij 3000 dollar per week krijgen. Ze vertelde er eerlijk bij dat hij zijn reiskosten zelf moest voorschieten. Eddie vond dat een beetje raar. Toch zei hij ja. Het zou in Indonesië vast anders gaan dan in Amerika. Eddie kreeg geen script, maar wel een professioneel uitziende synopsis in een versleuteld bestand en een zeer gedetailleerd opnameschema. Hij zou meewerken aan een spectaculaire actie-fantasyfilm. De hoofdpersoon woonde in de jungle en was de vrouwelijke versie van Tarzan. De acteurs moesten in perfecte vorm zijn en Eddie was de juiste man om dit voor elkaar te krijgen. Hij leende geld van zijn schoonouders en kocht voor 6000 dollar een businessclassticket naar Jakarta. Hij werd opgehaald door een privéchauffeur, dat leek een goed teken. Hij moest ook de chauffeur zelf betalen, maar Dee Bakish zou dat bedrag later optellen bij zijn salaris en het vliegticket en de schuld binnen een dag terugbetalen. De chauffeur bracht Eddie naar een goed hotel met een infinity pool. Zijn kamer had een keuken, in de tuin groeiden spectaculaire bomen en planten. Piccolo’s namen zijn koffer aan, de vloeren waren van marmer. De mensen achter de balie wisten wie hij was en spraken hem aan met ‘Mr. Raburn’. Ook dat leek een goed teken.
Hij belde Dee Bakish. Ze nam niet op. Hij stuurde e-mails. Hij hoorde niets. De chauffeur haalde hem op. Ze reden lang rond in Jakarta. Volgens de chauffeur moest hij opnamelocaties beoordelen. Eddie: ‘Kan ik je vertrouwen?’
‘Ja.’
Hij vertrouwde hem niet helemaal en noteerde zijn nummerplaat en nam foto’s.
In de middag werd Eddie eindelijk gebeld door Dee Bakish. Ze was ‘acting weird’, zou hij later zeggen. Dee Bakish leek met hem te flirten en seksuele toespelingen te doen. Eddie probeerde het te negeren. Hij had het vast verkeerd verstaan. Ze bleef hem bellen met vreemde vragen. Soms was ze boos, dan weer lief of agressief. Volgens Eddie bewerkte ze hem ‘psychologisch’. Wanneer kon hij haar ontmoeten?
‘Snel, ik denk morgen.’
Zo ging dat dagen door. Plannen werden afgezegd en verschoven. Locaties waren ineens heel ergens anders. Het definitieve script kon elk moment worden gestuurd. Hij moest haar advocaat of chauffeur soms wat geld geven, niet veel, een paar 100 dollar. Kwam allemaal op de rekening. Het zou morgen of overmorgen worden overgemaakt.
Verzoek van Dee Bakish: kon Eddie een tweede trainer naar Jakarta sturen? Die zou zeker nodig zijn bij zo’n grote film. Eddie regelde iemand. Daar kreeg hij later spijt van. Hij had ook de dag erna nog niemand van de crew gezien. Hij had rugproblemen en vloog zelf eerder terug naar Californië. Hij belde nog wel iemand in LA om zijn plek over te nemen. Dee zei desondanks: ‘Eddie, je hebt me in de steek gelaten. Ik ga je naam verpesten in de filmindustrie. Ik maak je kapot.’
Dat geld was hij natuurlijk kwijt. Dee Bakish bestond niet en was een scammer. De chauffeur zat in het complot. Hoe moest Eddie dit zijn vrouw vertellen, haar ouders? Hij zou de lening nooit kunnen afbetalen. Hij was blut. Eddie belde Hollywoodmensen, die andere mensen belden. Iemand zei: ‘O, my God, not this story again.’ Volgens podcastmaker en onderzoeksjournalist Josh Dean was de scam ‘deeper and wilder than anyone thought’. Hoeveel slachtoffers had Dee Bakish gemaakt? Waarmee verdiende de Con Queen precies haar geld?
Eddie verloor volgens zichzelf het ‘vertrouwen in de mensheid’. Hij schaamde zich dat hij in de beloftes van Dee Bakish had geloofd. Het ergste van allemaal: hij had er vrienden en kennissen bij betrokken. Na de schaamte volgde woede. In de podcast Chameleon: Hollywood Con Queen zei hij: ‘I want to get the motherfucker who did this, by any means.’ Hij wist toen nog niet dat er al vele mensen bezig waren om die motherfucker te pakken.
Naar Jakarta gelokt
De bedrijfsdetective was in oktober 2015 aan het koken voor haar kinderen toen ze werd gebeld. Ze keek naar het nummer. Het kwam uit Los Angeles. De beller had een boodschap achtergelaten. Ze zette de kinderen voor de tv en liep naar haar slaapkamer om terug te bellen. De beller was een advocaat van een machtige Hollywoodvrouw. Haar identiteit was gestolen en er werden uit haar naam e-mails over niet-bestaande projecten verstuurd. De crimineel imiteerde haar stem en accent en dat deed ze goed. Tientallen mensen geloofden dat ze het echt was en dat schaadde de reputatie van de Hollywoodvrouw. Naam van de bedrijfsdetective: Nicoletta ‘Nicole’ Kotsianas. Ze is 49 jaar en werkte tijdens de financiële crisis van 2008 voor de Financial Times. Tegenwoordig is ze corporate investigator bij K2 Intelligence, een anti-fraudebedrijf met 350 werknemers en zeven vestigingen in Madrid, Genève, Londen en New York. Specialiteit van Nicole: onderzoek naar digitale scams, verduistering en identiteitsfraude.
De advocaat uit Hollywood gaf meer details over zijn cliënt. Nicole was naar eigen zeggen meteen ‘hooked’ aan de zaak. Wilde de scammer wraak op de machtige Hollywoodvrouw? Was het een lastercampagne? Nicole nam de klus natuurlijk aan. Ze dacht snel klaar te zijn. Wat vervalste domeinadressen en websites naar beneden halen, het nummer van de scammer achterhalen, dreigen met een rechtszaak en dan zou ze ongetwijfeld stoppen. Dat gebeurde niet en de scammer bleek nog veel meer machtige vrouwen in Hollywood te imiteren. Bekendste namen: Kathleen Kennedy, president van Lucas-film, Amy Pascal van Sony, Victoria Alonso, vicepresident van Marvel Productions en Deb Snyder, producent van onder meer Wonder Woman. Ook hun reputaties waren door de scammer aangetast. Een acteur vertelde dat een van hen hem uitnodigde naar de sm-kelder van haar en haar man te komen. Op andere momenten schreeuwden de Hollywoodvrouwen hysterisch naar hun ‘werknemers’ en ze maakten tijdens telefonische audities ongepaste opmerkingen.
Nicole deed maanden durend digitaal onderzoek. Op Hollywoodfeestjes werd over de scam gesproken en er meldden zich steeds meer slachtoffers. De mensen die werden opgelicht, waren bijna allemaal ‘little people’, zoals dat in Hollywood wordt genoemd. Groot voordeel voor de scammer: ze stelden niet snel de moeilijke vragen.
Zoals: waarom belden die Hollywoodbazen eigenlijk zelf? Hebben ze daar geen assistenten voor? Op een middag kreeg Nicole een telefoontje dat de zaak en het onderzoek radicaal zou veranderen. Een Aziatische vrouw had tientallen mensen naar Jakarta gelokt om zogenaamd aan een film te werken. Bij aankomst moesten ze geld geven aan een chauffeur en ze moesten hun reis zelf voorschieten. Daarna hoorden ze niets meer van de zogenaamde producent. Ook in dit geval wist niemand wat de scammer precies beoogde. Had het iets met prostitutie te maken? Met drugssmokkel?
Dromen van grote carrière
Nicole googelde op ‘scam’, ‘movie’ en ‘Jakarta’. Ze vond een artikel dat op 21 oktober 2016 in The Hollywood Reporter was verschenen. De kop: ‘The Fake Film And The 1200 Dollar Scam.’ Onderkop: ‘Hoe opkomende make-upartiesten uit het Verenigd Koninkrijk naar Indonesië werden gelokt om te worden “geïnterviewd” voor een rol in een big-budget Chinees epos – om te ontdekken dat het project niet bestaat.’ Er kwam een Engelse in voor genaamd Heather Pitchford. Ze droomde van een grote carrière in het buitenland en was ‘overdonderd’ toen ze werd gebeld door de Chinese ‘productiemanager’ Li Duan Zha. Zha werkte aan een baanbrekende martialartsfilm getiteld The Master. In het Chinees was dat Tai See. Het budget: 60 tot 73 miljoen dollar. De regisseur was Cheang Pou-Soi uit Hongkong, beroemd geworden door actiefantasyhits als The Monkey King 1, 2 en niet te vergeten 3. De hoofdrolspeler was niemand minder dan Donnie Yen, die ook de hoofdrol zou spelen in de Amerikaanse actiefilm Rogue One. Nog even en hij zou hij een Jackie Chan-achtige wereldster worden en Heather had de grote eer met hem te mogen werken. Hoe ze bij haar waren gekomen? De makers van The Master wilden liever met ‘aanstormend talent’ dan met grote namen werken, stond in The Hollywood Reporter. Heather was trots toen Li Duan Zha zei dat ze meteen aan haar dachten.
The Master stond volgens Zha al aangekondigd op de filmwebsite IMDb. Heather moest maar snel gaan kijken. Dat deed ze en haar enthousiasme nam alleen maar toe toen ze zag dat er nog veel meer grote Aziatische acteurs meededen. Er zou zes weken worden gefilmd. De opnames begonnen in november 2016 in Jakarta en daarna zouden ze nog naar Hongkong, Bangkok en Beijing gaan. Heather kocht voor 1200 dollar een vliegticket. Ze werd in Jakarta opgehaald door een chauffeur. Daarna gebeurde er vreemde dingen. Heather kreeg Li Duan Zha niet meer aan de telefoon en het begin van de opnames werden steeds uitgesteld. De chauffeur maakte in het donker een omweg door een sloppenwijk. Ze voelde zich onveilig en vluchtte met hulp van de Britse ambassadeur midden in de nacht naar het vliegveld. Terug in Engeland dacht ze wellicht te paranoïde te zijn geweest, maar dat was niet waar. Uit The Hollywood Reporter: ‘De film is een complete scam.’
Er bleken nog veel meer make-upartiesten uit de tv- en filmindustrie naar Jakarta te zijn gevlogen. Ze zouden tussen de 180.000 en 225.000 dollar verdienen. Volgens Nicole hadden er op dat moment alarmbellen bij de make-upartiesten moeten afgaan. Alleen de allerbesten in Hollywood kregen een salaris dat in die buurt kwam. Nicole ging in het voorjaar van 2018 samenwerken met de FBI en met journalist Scott Johnson van The Hollywood Reporter. De scam had zich alleen maar uitgebreid en er werden nu ook atleten, bergbeklimmers, duikers en zelfs bobsleeërs naar Jakarta gelokt. De scammer was altijd een vrouw. Ze zei dingen als: ‘Ik ga een groot bobslee-evenement houden in Jakarta. Ik wil dit groot maken in Azië en wil dat jij de publiekstrekker wordt. De gage is hoog.’ Ook de bobsleeërs moesten geld betalen aan de chauffeur en ook zij keerden terug naar huis zonder de beller te hebben gezien.
Journalist Scott Johnson kon mede door Nicole in juli 2018 een baanbrekend artikel over de zaak schrijven in The Hollywood Reporter. De kop: ‘Hunting the Con Queen: Who’s the “Crazy Evil Genius” behind a Global Racket?’ Johnson werd over zijn stuk geïnterviewd door NPR (National Public Radio). Zijn interviewer zei: ‘Het klinkt als een Hollywoodverhaal.’ De scammer werd consequent ‘Con Queen of Hollywood’ genoemd. In andere media werd die naam ook gebruikt en de Con Queen of Hollywood werd een begrip, een hype, een verhaal om met plezier en afschuw door te vertellen. Door de bekendheid van de zaak doken er opnieuw meer slachtoffers op. Sommigen hadden opnames van de Con Queen of Hollywood gemaakt. Nicole luisterde ernaar en nog eens en nog eens. Ze wist het ineens zeker en riep over de burelen van K12 Intelligence: ‘De Con Queen is een man! Het is een man!’ Nicole was toen allang geobsedeerd door de zaak. Ze bracht haar kinderen naar bed en dan belde, googelde en mailde ze tot diep in de nacht. Op vakantie dacht ze vooral aan de Con Queen. Sommige slachtoffers waren al in Jakarta toen ze door Nicole werden gecontacteerd. Ze waren bang en probeerden zo snel mogelijk terug te vliegen. De vraag die altijd terugkeerde: hoe zat het met het geld? Wat was het belang van de Con Queen om zoveel moeite te doen? Was hij misschien een sadist die er gewoon erg van hield om mensen met dromen af te straffen? In de Chameleon-podcast wordt de Con Queen ‘een junkie’ genoemd die steeds een ‘power hit’ nodig heeft. Volgens Nicole moet de man een ‘obsessie’ voor Hollywood hebben. De scam is volgens haar ‘op een bepaalde manier een liefdesbrief’, zei ze in Marie Claire.
Dit betekende volgens haar niet dat geld geen rol speelde. De Con Queen troggelde zijn slachtoffers relatief kleine bedragen af, maar volgens Nicole verdiende hij in een paar jaar tijd toch tussen de 1,5 en 2 miljoen dollar met zijn scams. De bedrijfsdetective wisselde die informatie uit met federale agenten en de FBI kondigde in juni 2019 aan de Con Queen aan te klagen. Er werd een persbericht uitgeven. De scammer ging gewoon door met nieuwe scams. Hij deed geen vrouw meer na, maar een filmregisseur genaamd Doug Liman, bekend geworden door The Bourne Identity en Mr. and Mrs. Smith. Machtige Hollywoodmannen werden nu ook nerveus. Volgens Josh Dean van de podcast Chameleon: The Con Queen of Hollywood was de scammer ‘the most wanted man in showbusiness.’
Wraak op een ex-vriendje
27 januari 2021. De Indonesische man zit achter een computer in de gevangenis. Hij draagt een grijze jumper en een grijze broek. Naam van de verdachte: Hargobind Punjabi Tahilramani. Hij werd op 26 november 2020 gearresteerd in een hotel in Manchester. K2 Intelligence-baas Jules Kroll schreef in een persbericht dat Amerikaanse, Britse en Indonesische agenten ‘voorbeeldig hebben samengewerkt om het individu bekend als de Con Queen of Hollywood achter de tralies te krijgen’. Bedrijfsdetective Nicole verklaarde: ‘Twee jaar geleden identificeerden we de dader en begonnen we een zaak tegen een individu. Nu is er een ongelooflijke uitkomst: rechtvaardigheid voor de slachtoffers.’ Sportschoolhouder en fitnesstrainer Eddie uit Ventura zei blij en opgelucht te zijn dat die motherfucker eindelijk was gepakt.
Onderzoeksjournalisten Josh Dean en Vanessa Grigoriadis van de podcast Chameleon: The Con Queen of Hollywood ontrafelden zijn levensgeschiedenis. Hargobind Punjabi Tahilramani groeide op in Jakarta als kind van rijke immigranten. Zijn moeder stierf jong aan kanker. Zijn vader was een bekende scenarist die streng was voor zijn zoon. Hij hield niet van voetbal en wel van mode en werd uitgescholden voor flikker. Hij werd in 2006 gearresteerd voor verduistering en moest naar de Cipinang-gevangenis. Hij ritselde een telefoon, trainde een Iranees accent en dreigde een bom te gooien namens de ayatollahs op de Amerikaanse ambassade in Jakarta. Motief: wraak op een ex-vriendje. Hij kreeg extra straf en raakte bevriend met een fraudeur genaamd Rudy. Ze gingen samen mensen oplichten en Hargobind, verstoten door zijn familie, werd rijk. Op een gegeven moment wisten de meeste mensen in Jakarta wie hij was en hij verlegde zijn aandacht naar Hollywood. Daar woonden vast veel dromers die hij kon scammen.
Hollywood-producers die zijn gescamd, willen nu graag een optie om het morbide verhaal te laten verfilmen
Er werd op hem gejaagd door de FBI en een bedrijfsdetective. Hij verhuisde naar Manchester en werd ‘foodfluencer’ op Instagram. Hij recenseerde restaurants en zei in filmpjes dingen als: ‘First thing first is you.’ Hij bleef mensen bedriegen en beheerste tientallen accenten. Sommige slachtoffers bewonderden heimelijk zijn Hollywood-waardige kwaliteit als con-artist. Een van hen zei na zijn arrestatie: ‘Als ik hem zou tegenkomen, zou ik zeggen: “Fuck you! Maar wel heel knap gedaan.”’
Hargobind Punjabi Tahilramani’s hoorzittingen worden via Zoom gehouden. De FBI wil dat Engeland hem uitlevert en dan zal hij een rechtszaak in San Diego krijgen. Volgens zijn advocaat Rachel Scott kan hij nooit een eerlijk proces krijgen. Door de ‘sensationalistische’ podcast en ‘misleidende’ artikelen in Vanity Fair, Deadline en The Hollywood Reporter is zijn verhaal mondiaal bekend geworden. Tientallen mensen beweerden daarna door hem te zijn bedrogen. Allemaal verzonnen, edelachtbare.
De Con Queen of Hollywood is 41 jaar. Hij heeft nogsteedsambities.Hollywoodproducersdiezijn gescamd, willen graag een optie om zijn morbide, geweldige verhaal te laten verfilmen.
- Bruno Press