‘Gevaccineerd New York gaat los met nieuwe Summer of Love’

Het schijnt dat er een wilde orgie is losgebarsten in de straten van New York. Sinds je daar op iedere hoek van de straat tegen covid kunt worden ingeënt, neemt het percentage gevaccineerden namelijk razendsnel toe, met name onder de geile generatie (25-35 jaar), van wie ongeveer 50 procent al minstens één keer is geprikt. En in combinatie met het opheffen van alle restricties is dat gegeven dus het startschot voor de ‘sletterige zomer’ van 2021, aldus de New York Post.

‘Waxed, vaxxed and ready for action’, met die strijdkreet op de voorgevel maakt tout gevaccineerd & jong New York de virtuele lockdown-verkering uit en gaat op straat en in het nachtleven op jacht naar vers, echt mensenvlees. De media hebben het al over de ‘hot vaxed summer’ en de ‘whoring twenties’, en je schijnt als uitbater in de horeca de copulerende stelletjes om de tien minuten uit de toiletten te moeten vegen. Vergelijkingen worden getrokken met de roaring twenties van de vorige eeuw, toen men het einde van de Eerste Wereldoorlog en de Spaanse griep in soortgelijk losbandige stijl te lijf ging. Kandidaat-burgemeester Andrew Yang voorspelt een ‘Summer of Love’.

Het klinkt heel gezellig, moet ik zeggen. En het schijnt er ook bij te horen, zo’n seksuele ontlading na een catastrofale gebeurtenis als de coronapandemie. Om de mensenvoorraad weer een beetje aan te vullen, natuurlijk, maar ook om gewoon weer eens onbekommerd te neuken met een random mens van vlees en bloed, in plaats van vegeteren in een bubbel met iemand waar je hem al sinds de eerste lockdown niet meer van overeind krijgt. Of met je linkerhand.

Het zal mij benieuwen wanneer de sletterige zomer bij ons in het dorp van start gaat. Ik merk wel dat mensen in klein verband al stiekem wat dichter op elkaar kruipen voor een dinertje of een fijne boswandeling. En er hier en daar voorzichtig plannen worden gemaakt voor een gezellige barbecue als iedereen is gevaccineerd, of om als vanouds met een grote groep een EK-wedstrijd te kijken. Ik merk ook dat de laatste loodjes bij veel vrienden zwaar vallen, nu iedereen in het zicht van de finish extra hard voelt hoe erg, en hoelang we elkaar hebben gemist. Terwijl we ons al die tijd, soms méér dan een jaar, op minder dan vijf kilometer van elkaar hebben bevonden. Het is alsof we uit een winterslaap komen en samen knipperen tegen het licht.

Maar vooralsnog is het wachten nog wel op de eerste buurvrouw/collega/vriendin/compleet onbekende die mijn inmiddels gevaccineerde lichaam het damestoilet probeert binnen te lokken om daar samen vrolijk en veilig copulerend het einde van de crisis te vieren. Ik vermoed dat ze mij te oud vinden. Of te lelijk. Of ik weet weer eens niet waar het feestje is. Nou ja. Er komt toch maar gelazer van. En beter dan mijn eigen seksbubbel wordt het niet.