‘Op je bovenlip groeit een snor, in je hoofd groeit de waanzin’

Beste Thierry Baudet,

Er zijn twee interessante dingen met je aan de hand. Het eerste speelt zich af boven je bovenlip: daar groeit een snor. En wat voor een snor! Ik denk dat ik jouw model snor – nou vooruit: op de hoefijzersnoer na die James Hetfield en Hulk Hogan dragen – wel het allercoolste model snor denkbaar vind. Je bent in één klap de Tom Selleck van de Nederlandse politiek.

Het tweede speelt zich af in je hoofd: daar groeit de waanzin. En wat voor een waanzin! Je was bij het protest van boze boeren op het Malieveld. Gegarandeerd applaus, zou je zeggen, voor iemand die klimaatverandering door menselijk handelen ontkent en ook vindt dat we helemaal geen stikstofprobleem hebben. Het daar verknallen is alsof Sylvana Simons wordt uitgejoeld op een antiracismedemonstratie, of Lilian Marijnissen op een vakbondsmanifestatie, of Wybren van Haga op een borrel van huisjesmelkers. Maar jou lukte het. Je ging met een hoogwerker boven het podium hangen, ongetwijfeld in jouw onnavolgbare brein beeldtaal voor boven de materie staan, of waarschijnlijker: voor de terugkeer van Christus. Onverantwoord risicovol, oordeelden de organisatoren, en je mocht alsnog niet spreken. Ik zag beelden waar je met overslaande stem en niet één, maar liefst twee in de lucht priemende vingers tegen boeren staat te gillen dat ze ‘jullie enige bondgenoot wegsturen’. Misschien moet je bij nader inzien geen snor laten staan, maar een ei op je hoofd, dan klinkt ‘Zij zijn groot en ik is klein, en da’s niet eerlijk, o nee’ nog net iets theatraler.

In diezelfde week zag ik je in de Tweede Kamer een soort krankzinnig toneelstuk opvoeren over de nieuwe stijging van het aantal besmettingen. De vorm van het toneelstuk was een verwijzing naar een sketch van Robert Jensen, de inhoud ervan was een samenballing van alle tweets van Willem Engel. Of, in het eloquente parlementaire taalgebruik van de grootste intellectueel van Nederland: ‘Er is helemaal geen ene reet aan de hand.’ De geest van Engel in het lichaam van Jensen, maar dan met een plaksnor: je bent aardig opgeschoven sinds je parlementaire debuut.

Maar toen moest ik me nog door je gesprek met ‘Moederhart’-opperwappie Sietske Bergsma heen ploeteren, op je eigen YouTube-kanaal. Drie kwartier lang praten jullie over ‘het idee van realiteit zélf’, wat een hallucinant gesprek oplevert tussen twee mensen die precies die realiteit zijn verloren. Bergsma gebruikt voor zichzelf en haar geestverwanten de term ‘strijder’ en praat in onnavolgbare zinnen als: ‘Er is zoveel te ontdekken, of zo, van wat is eigenlijk die laatste twintig jaar all about?’ Zelf gooi je er je favoriete nieuwe term er maar weer in, het extreemrechtse ‘clown world’, over ‘het hele establishment, van hoofdredacties van mainstream mediakanalen tot Hugo de Jong, Mark Rutte’. De wereld is er niet beter op geworden, stel je: ‘Trump is weg, Poetin is braaf geworden.’ Dat laatste nieuws hadden Russische oppositieleiders even gemist.

Als Sietske Bergsma de coronamaatregelen in één adem noemt met de goelags en als Strijder iedereen oproept ‘miet je menselijkheid opofferen voor deze...’, zoekt ze even naar woorden voor onze bestuurders. Gelukkig spring jij snel bij: ‘reptielen’. De zoveelste dog whistle naar een krankzinnige complottheorie, die over Reptilians, die vermomd als mensen onze wereld regeren.

Ineens wist ik weer hoe die Franse film over complottheorieën uit 2005 heette: La Moustache.