‘Kalfsdrolpaddo's’

Beetje gek, maar ik heb dus opeens bakken zin in 2022. Stond ik met de kerst nog op het punt mezelf te verhangen daar ik de toekomst zo somber inzag, nu geniet ik met volle teugen van het leven en kijk reikhalzend uit naar wat het nieuwe jaar mij allemaal brengen zal.

Ik heb namelijk een openbaring gehad. Met oud en nieuw. In de randstad vier je dat traditiegetrouw met bubbels en cocaïne, maar hier, in The Middle of Buttfuck, Overijssel, gaat altijd alles, dus ook oudejaarsnacht, net een beetje anders. Oké, champagne – nou, niet liegen: prosecco – hebben we hier wel, gewoon van de Gall & Gall zoals normale mensen, maar ik krijg dus geen dealer zo gek om op z’n scooter door dit kouwe kutweer kilometers over de dijk deze kant op te glijden en hier wat kabouterpost te bezorgen.

Maar een oudejaarsavond zonder drugs, dat kan toch niet?! Gelukkig houdt onze vriendelijke en vrijgevige buurman koeien en bereidt hij op traditionele wijze een voor deze streek typisch hallucinogeen middel dat reeds in pre-christelijke tijden bij paganistische rituelen werd gebruikt, maar ook prima als partydrug fungeert.

Op de eerste drol van een pasgeboren kalf groeien – als je het uitwerpsel samen met een beschimmelde broodkorst enkele weken in een schoenendoos bewaart op moederkoe-lichaamstemperatuur (tussen de 36,7 en 39,1 graden Celsius, om precies te zijn) – paddenstoeltjes. Op het eerste gezicht lullige dingetjes. Klein, vaalwit. Bij de Albert Heijn zou je deze overslaan en een ander bakje champignons in je mandje gooien. Maar na drogen kan er van deze psychoactieve paddenstoeltjes een snuifbaar poeder gemalen worden en boy, oh boy, ga je daar een partijtje euforisch lekker op.

Na de derde oliebol een beschaafd lijntje gelegd en kaboem!, als een melkbus carbid knalde het in mijn koppie. Sterren, cirkels, bellen. Kleren uit, naakt dansen in de tuin. Modder in m’n haar smeren, blubber op m’n lijf. Gezicht naar de hemel, armen uitgestrekt naar het al, in de verte sloeg de kerkklok twaalf maal, en toen had ik m’n openbaring.

‘Mijn leven is helemaal te gek,’ galmde het door mij heen. ‘Ik ben wit, man, hetero, relatief gezond van lijf en leden en hoog opgeleid. Corona, uitgestelde zorg, racisme, seksisme, discriminatie, woningnood, werkeloosheid, armoede, onderdrukking, uitbuiting, honger, oorlog… in míjn leven spelen ze geen enkele rol. En de opwarming van de aarde zal mijn tijd ook wel duren. Ik heb het zo makkelijk, waarom het mezelf dan zo moeilijk maken? Omdat ik zogenaamd links-progressief ben? Omdat ik ‘niet tegen onrecht’ kan? Onrecht tegen wie? Niet tegen mij, maar tegen andere mensen. Andere mensen die heus geen ene klote om mij geven, dus waarom zou ik me wel druk maken om hullie?

Meer reguliere tripmiddelen zoals lsd kunnen tijdelijk je ego opheffen. De kalfsdrolpaddo’s echter deden mijn empathie met alles en iedereen als sneeuw voor de zon voorgoed verdwijnen. In een flits was ik een rechts-conservatieve neoliberaal. Sinds deze openbaring schijnt 2022 mij stukken rooskleuriger toe.