Leon Verdonschot

‘Antisemitisme heeft vaak een stiekemer voorkomen dan racisme’

Open Brief van Leon Verdonschot aan voormalig minister-president Dries van Agt. 'Het is onvoorstelbaar dat zo’n troebel, morsig clubje waarvan u aan de basis stond, het in zijn botte kop haalt om een wet die ooit is aangenomen ‘met het oog op een goede en democratische bestuursvoering’ te misbruiken om Joodse Nederlanders te intimideren.'

Leon Verdonschot

Beste Dries van Agt,

Op de een of andere manier heeft antisemitisme vaak een stiekemer voorkomen dan racisme. Het wordt doorgaans verhuld achter een net iets dikker rookgordijn, waar je soms pas in tweede instantie de ware bedoelingen ziet.

Je ziet dat bijvoorbeeld bij de kritiek op iemand als George Soros, een favoriet mikpunt van samenzweringswaanzinnigen. Dat hij met zijn Open Society Foundation doet wat de naam aankondigt, namelijk projecten voor een open samenleving steunen en dus ook actie ondernemen tegen de bedreiging daarvan, lijkt me vrij logisch. Maar logica kennen complotdenkers niet, dus denken ze Soros altijd (uiteraard zélf) te hebben betrapt op de geheime agenda die hij in de naam van zijn stichting zelf al verklapt. En altijd wordt dan even fijntjes vermeld dat hij Joods is. In de tekst, in de tekening van Soros, in de referenties. En dan weet je opeens de ware agenda van de afzender.

Zo gaat dat ook met dat The Rights Forum. Thé Rights? Nee, opgericht door u, dus dan weet je al: Palestijnse rights. Die club heeft nu Nederlandse universiteiten verordend te melden met welke Israëlische organisaties ze contacten onderhouden, waardoor ze volgens The Rights Forum bijdragen aan de ‘stelselmatige onderdrukking, discriminatie, onteigening en uitsluiting van Palestijnen’.

En vervolgens, achter het rookgordijn, kwam de ware agenda tevoorschijn. De universiteiten kregen, met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur, ook de eis tot inzage in alle correspondentie met bijvoorbeeld de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding, het Simon Wiesenthal Center en de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA). Sommige universiteitsbestuurders stuurden de eis een op een door aan hun medewerkers, deels Joods.

Dus je werkt als Jood op een universiteit, voor de semioverheid dus. Je voert vanuit daar correspondentie met een organisatie die zich inzet tegen antisemitisme. En dan vind je opeens een eis in je mailbox van een organisatie met een verleden in het bagatelliseren van antisemitisme, die eist dat jij je correspondentie met Joodse organisaties aan ze doorstuurt. Van de afgelopen tien jaar. Inclusief mails en adviezen. Graag netjes uitgeprint, en wel binnen vier weken.

Het is onvoorstelbaar dat er universiteitsbesturen bestaan die zo’n mailtje niet beantwoorden met een gepaste middelvinger, maar hem een op een doorsturen naar hun medewerkers. Maar eerst en vooral is het onvoorstelbaar dat zo’n troebel, morsig clubje waarvan u aan de basis stond, het in zijn botte kop haalt om een wet die ooit is aangenomen ‘met het oog op een goede en democratische bestuursvoering’ te misbruiken om Joodse Nederlanders te intimideren.

Column
  • Brunopress/Patrick van Emst