Pipo in trainingspak bedreigt samenleving

Afgelopen weekend is mijn voetbalcompetitie weer begonnen. We moesten tegen jongens die veel dunner, fitter en energieker waren en verloren daarom tamelijk kansloos. Altijd als wij een nederlaag lijden, wijten we dat tijdens de wedstrijd aan onze eigen corpulentie, maar de partijdigheid van de clubgrensrechter van de tegenstander zorgt ook voor de nodige irritatie.

Wat volgt zijn allerhande beledigingen aan het adres van de man die telkens een van onze aanvallen saboteert door met een zelfvoldane kop zijn vlag in de lucht te steken, in de hoop dat de scheidsrechter op zijn signaal vertrouwt en voor buitenspel fluit. Deze vorm van spelbederf is al langer een heikel punt. Een aantal jaren geleden heb ik het onderwerp in een nationale krant aangehaald omdat ik keer op keer amateurwedstrijden uit de hand zag lopen door volstrekt kwaadaardige arbitrage. Dat opiniestuk leverde veel protest op. De lezers zeiden dat iedereen zich zou moeten beheersen op een voetbalveld en daarbuiten. Maar misdragingen komen in allerlei verschillende vormen voor.

Hoewel bij ons gelukkig nooit een wedstrijd fysiek uit de hand is gelopen – zo beschaafd zijn we nog wel – hoor ik links en rechts steeds meer verhalen van jongens wiens amateurwedstrijd wél totaal is ontspoord en gestaakt nadat een of andere pipo in trainingsjack met een vlag in zijn hand steevast de aanvallen van de tegenstander probeerde af te breken.

Lees ook: Interview met Özcan Akyol: 'Mijn vader is een verrot exemplaar van een mens'

Het hele land herinnert zich nog wat Richard Nieuwenhuizen is overkomen, de man die door een paar voetballertjes dood werd geslagen omdat ze het niet eens waren met zijn beslissingen, maar toch is er na die tijd helemaal niets in de voetballerij veranderd. Even was er een schok, alle voetbalverenigingen predikten fatsoen en respect en we zouden het met zijn allen nooit meer zover laten komen. Maar dat blijkt nu grote onzin. Ondanks alle bewustwordingscampagnes en nieuwe reglementen is de verbale en fysieke agressie op voetbalvelden en ook in stadions weer helemaal terug. Kijk alleen maar naar wat Kenneth Vermeer in een week tijd overkwam. Dat soort debiele bedreigers hobbelt op zaterdagen zondagochtend ook op een veld achter de bal aan, en dan zijn het echt ineens geen lieverdjes.

Deze week werd bekend dat de KNVB het probleem min of meer erkent. In een persbericht laat de bond weten dat er momenteel met drie nieuwe spelvarianten wordt geëxperimenteerd die het probleem van de partijdige arbitrage moeten verhelpen. Er zijn dus drie opties: buitenspel verdwijnt op het laagste niveau, de grensrechters mogen de hele wedstrijd maar aan één kant rennen, of de scheidsrechter moet zelf elke situatie alleen inschatten.

De voetbalwereld is conservatief en dus zal er veel verzet volgen. Want is het nog wel écht voetbal als wij volgend jaar andere regels hanteren dan de sterren op televisie? We worden gedwongen ons aan te passen omdat een paar kleingeestige idioten een amateurwedstrijd op het vierde of niveau niet kunnen relativeren en de boel vergallen. Ondertussen weet ik zeker dat we deze realiteit niet meer kunnen veranderen. Het is een kwestie van tijd voor weer een scheidsrechter of grensrechter het ziekenhuis of mortuarium wordt ingetrapt. De KNVB moet daarom die regels maar aanpassen. We kunnen met zijn allen de verantwoordelijkheid niet aan.

Lees ook de andere columns van Özcan Akyol