‘Heimwee naar Sadio Mané’

Sadio Mané scoort voor Bayern München en ik voel liefdesverdriet. De vlinders in mijn buik worden aan vlijmscherpe vlindermessen geregen. De bal ligt in het net en Sadio viert een feestje met zijn nieuwe Duitse familie. Ze springen een gat in de lucht.

En niemand kan een feestje vieren zoals Mané. Zijn glimlach is besmettelijk en zijn vreugde jaloersmakend. Ik kijk naar Sadio en zie het einde van een tijdperk. Het einde van de zomervakantie. Ik kijk naar Sadio. Mijn Senegalese held. Ik heb heimwee naar zijn hemelhoge haargrens.

Op 13 maart 2019 speelde Liverpool tegen Bayern. Het was in de knock-outfase van de Champions League. En in de 26ste minuut van deze ongekend belangrijke wedstrijd gebeurde er iets magisch. Het staat nog 0-0. Virgil van Dijk heeft de bal. Niemand valt hem aan. Hij wil de bal breed spelen naar Matip, maar dan ziet hij de loopactie van Sadio. Virgil lanceert een lange pass zoals alleen hij dat kan. Het is een strakke bal, maar ook een boogbal. Het is een raket en een vlinder ineen.

Mané controleert de bal als een overijverige douanebeambte. De bal ligt vrijwel meteen stil, maar Sadio ligt op volle snelheid. Hij maakt een pirouette en tikt de bal met de buitenkant van zijn rechtervoet in de richting van vrijheid. De keeper van Bayern probeert nog tegen zijn standbeen te trappen, maar Sadio is aan het toveren. Heel even kijkt de Senegalees naar het doel. De keeper is weg, maar er staan nog twee verdedigers voor hem. Hij moet goed mikken. Sadio kiest voor een fluweelzachte stift. De eerste verdediger probeert de bal nog weg te koppen, maar beseft dan dat hij maar een figurant in dit schilderij is. Dat hij met de goedkope kwast is geverfd. De bal draait naar achteren maar beweegt naar voren. Het is een van de mooiste doelpunten die ik ooit heb gezien.

Sadio groeide op in een klein vissersdorpje en mocht niet voetballen van zijn ouders. Hij maakte een afspraak met zijn moeder en mocht het toen toch. En nu is dat kleine vissersdorpje steeds groter aan het worden. Mané heeft er een stadion, een postkantoor, een benzinestation, een school en een ziekenhuis laten bouwen. Dat is ook wie Sadio is en daarom heb ik heimwee. Hij is niet alleen een wonderschone voetballer, maar ook gewoon een mooi mens. Er gaat een verhaal rond dat hij na een overwinning op Leicester gaat bidden in de moskee. Hij komt een Ghanese vriend tegen en vraagt of hij na het gebed bij hem thuis thee wil komen drinken. De jongen zegt dat hij niet kan, omdat hij de toiletten van de moskee nog moet schoonmaken. Een paar minuten later staan ze samen de toiletten schoon te maken.

Sadio Mané scoort wederom voor Bayern München en ik voel dankbaarheid.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.