'Een goede massage is niet geil'

Zo’n drie keer per maand bezoek ik een Thaise massagesalon. Dit omdat ik gedurende mijn loopbaan mijn schouders en nek volledig aan diggelen heb geschreven. De huisarts zegt dat ik de schouders en nek van een 83-jarige man heb. Ik kan hem geen ongelijk geven. In de ochtend, als ik uit bed stap, lijk ik op een babygiraffe met een drankprobleem.

Mijn vaste masseuse heeft de handen van een 22-jarige man. Van iemand die op het land werkt en tractorbanden kan wisselen. Haar massages zijn zo robuust dat ik als ik thuiskom alleen maar dutjes kan doen.

Naast de massagesalon zit zo’n ouderwetse broodjeszaak. Ik zie er altijd dezelfde mensen zitten. Het is zo’n zaak die alleen vaste klanten heeft. Bouwvakkers die broodjes bal eten en liters melk drinken en oude, eenzame mannen die alleen maar koffiedrinken, omdat deze gratis is.

Als ik langs de broodjeszaak loop, zie ik het broodjesvolk altijd een beetje lachen. Of ze denken dat ik een viespeuk ben of ze denken dat ik een luxepaardje ben. Het is je reinste massage-shaming.

Mijn vrienden reageren ook zo. Als ik zeg dat ik gisteren een massage heb gehad, lachen ze naar me alsof ik zojuist vertelde dat ik seks met de buurvrouw heb gehad. Het is een merkwaardige lach. Het is een veroordelende, maar ook een trotse lach. Ik ben een volwassen man met de schouders van een bejaarde man en alsnog kijken mijn vrienden naar me alsof ik iets stouts heb gedaan. Iets geils.

Maar een goede massage is niet geil. Verre van zelfs. Een goede massage doet pijn. En dan heb ik het niet over de goede pijn. Dus niet over die ‘Vijftig tinten Hunkemöller paardrijzweepjes’-pijn. Nee, ik heb het over tandartspijn. Zenuwpijn. Een soort brandende kramp tussen de schouderbladen. Ik huil tijdens een goede massage. Echt waar. Ik laat mijn tranen lopen door dat hoofdgat in die tafel.

‘Te hard, meneer James?’ vraagt de masseuse dan.

‘Nee hoor, dit is mijn eigen schuld, mevrouw. Ik moet beter voor mijn lichaam gaan zorgen.’

‘Ja. Veel knopen. Heel veel knopen.’

Gisteren verliet ik de massagesalon gebroken, maar herboren. Voor de broodjeszaak stonden twee vaste klanten te roken.

‘Je bent wel een onvervalste geilneef, hè? Hoe vaak bezoek je die salon?’ vroeg de elektricien.

‘Drie keer per maand,’ zei ik.

‘Zorgt je vrouw niet goed voor je of zo?’ lachte de dakdekker.

‘Jongens, een massage heeft niets met seks te maken. Ik kom hier voor mijn blessures.’

‘Ja, ja, je blessures. Je komt hier voor je stijve spieren zeker, haha.’

‘Godverdomme, ik kom hier niet omdat het geil is. Een massage is geen pretje. Ik word in deze salon bewuster van mezelf en van de grens naar de buitenwereld. Hier binnen voel ik dat mijn lichaam niet uit onderdelen bestaat, maar één geheel is.’

‘Hij komt hier gewoon om te neuken,’ zei de dakdekker tegen de elektricien.

‘Ja, hij komt hier gewoon om te neuken,’ lachte de elektricien.