Televisiepresentator Roelof Hemmen: ‘Jagen gaat me redelijk goed af’

Wat drijft iemand die z’n halve leven in Zoetermeer heeft gewoond om een klein terreinwagenparkje op te bouwen?
‘Ik heb een stevige auto nodig als ik ga jagen. De Land Cruiser heb ik een jaar geleden met dat doel gekocht. Mijn Landrovertje uit 1979 is een heel grappig, schattig, leuk, lief autootje waar mijn vrouw Marjon en ik een beetje mee in de buurt rondrijden. Gisteravond hebben we er een ijsje mee gehaald.’

Het klinkt een beetje als de voice-over van een Jambers-uitzending: ’s avonds staat hij in een strak pak achter de desk bij Jinek, overdag jaagt hij in zijn Land Cruiser op wilde dieren.
Lachend: ‘Op ijsjes.’

Hoe verliep de eerste keer dat je ging jagen?
‘Voordat ik zelf jager werd, ging ik vaak mee om te drijven in de polder. Je moet je voorstellen dat de akker wordt afgezet met geweren, aan de zijkanten en het einde. Als drijver loop je met de honden over de akker heen om het wild voor de geweren te brengen. Die stukken kunnen vervolgens geschoten worden. Dat heb ik jaren gedaan, ik vond het hartstikke mooi. Totdat ik op een gegeven moment dacht: ik wil zelf ook jagen.’

Ben je er goed in?
‘Ja, redelijk. Het eerste stuk dat ik schoot, was een fazant. Mijn eerste ree in Duitsland ging ook goed. Dat was in de zomer, ik zie het nog helder voor me. Het gras stond hoog, er liepen verschillende reeën voor het hutje waarin ik zat. Ik zocht er eentje uit, een bok, wachtte op een goed moment en drukte af. Ik wil het dier bemachtigen om het te eten en vind het belangrijk dat het schot in één keer dodelijk is. Als dat lukt, dan is het voor mij geslaagd.’

‘Als ik ga jagen, dan weet ik zeker dat het dier dat ik schiet een fantastisch leven heeft gehad dat in één klap is afgelopen’

Wat trekt je aan in de jacht?
‘Ik heb een enorme weerzin tegen de hele industrie rond vlees. Kijk, ik snap dat wat wij hier doen heilig is in vergelijking met hoe het in veel andere landen gaat. Maar het klopt voor mij niet wat wij doen met productiedieren. Dat zijn het inmiddels geworden. Het zijn geen dieren meer, maar productiedieren die boven op elkaar gepakt zitten in veel te kleine ruimtes. Voor mij is een dier veel meer dan alleen een productie-eenheid. Ik wil eigenlijk geen vlees eten dat zielig is.’

Hoe zou het beter kunnen?
‘Ik wil absoluut geen boerenbasher zijn, want ik ben voor boeren. Maar boeren zitten in een systeem waarin ze zoveel mogelijk moeten produceren om een boterham te kunnen verdienen. Dat systeem is niet per se goed voor de wereld en ook niet voor de dieren. Daar zit mijn weerzin tegen de productie van vlees, maar ik wil wel vlees eten. Niet heel veel, maar af en toe een stukje. Ik vind het prima om vlees van een boer te eten als ik denk: hij doet het goed. Maar ik zal het niet in de supermarkt kopen. Als ik ga jagen, dan weet ik zeker dat het dier dat ik schiet een fantastisch leven heeft gehad dat in één klap is afgelopen. Dat vind ik dus goed.’

Benieuwd naar de rest van het interview? Je leest 't in de nieuwste Revu. Vanaf vandaag verkrijgbaar!