Gerard Joling: 'Duncan Laurence is een draak van een jongen'

Welke taal spreekt Duncan eigenlijk?
Almost three decades ago, Duncan de Moor – which is his real name – was born in Spijkenisse. Tja, we beginnen deze rubriek maar eens in het Engels, dan weet Duncan tenminste dat het over hem gaat. De zanger lijdt namelijk aan het ‘Regilio Tuur Syndroom’, oftewel: opgegroeid met hutspot en rookworst onder de rook van Rotterdam, maar bij een paar streams op Spotify plotseling het Nederlands verleerd. Zelfs tegenover Nederlandse cameraploegen spreekt hij, als hij al eens een journalist te woord staat, tegenwoordig bij voorkeur with an international sound. Inclusief Californisch accent. Vier jaar na zijn winst op het Eurovisiesongfestival zegt de opvolger van Lenny Kuhr (1969) en Getty Kaspers (1975) zich nú pas echt helemaal thuis te voelen op het podium. Iets dat we als muziekliefhebbers alleen maar kunnen toejuichen. In mei vertolkte hij op magistrale wijze het You’ll Never Walk Alone voor het getroffen Oekraïne, waarna hij drie maanden met burn-outvakantie ging. Nu is hij terug met een nieuwe single, Anything, bereikte zijn winnende lied Arcade onlangs een miljard onlinestreams en schittert hij vanaf 2 september in Beste zangers, dat hij opnam tijdens diezelfde burn-out. Duncan vulde daarmee de lege plek op van Mart Hoogkamer, die last minute moet afzeggen. Hij kampte namelijk met een burn-out.

Grijpt de zanger de tweede kans die hij krijgt?
Op het tandvlees of niet, als we insiders moeten geloven, dan schijnt Duncan het tijdens die week in Sevilla meer dan uitstekend te hebben gedaan. Presentator Jan Smit: ‘Ik weet zeker dat, wanneer mensen het gezien hebben, men een ander beeld van hem krijgt.’ Maar ook: ‘Ik ben zelf heel nuchter en Duncan is gewoon een ander persoon.’ Ondertussen is de selectiecommissie van het Songfestival na het drama van afgelopen editie, waarbij Duncan een flinke vinger in de pap had, volledig omgegooid. Alles om te voorkomen dat in 2024 opnieuw een modderfiguur wordt geslagen. En ook zonder de voormalig winnaar die, om met voetbalcoach Co Adriaanse te spreken, een uitstekend paard was, maar een mindere ruiter bleek. Daardoor blijft er voor Duncan des te meer tijd over om, als hij in Beste zangers inderdaad zoveel indruk maakt als wordt beweerd, deze ‘tweede kans’ op imagoherstel met beide handen aan te grijpen.

‘Vroeger verschoonde ik zijn luiers, nu is hij een wereldster,’

Wat vindt Duncan Laurence van zichzelf?
‘Ik ben trots op wie ik ben.

Wat vinden wij van Duncan Laurence?
Oh-hoo-ho-hooo, Oh-hoewohooo, zijn sociale skills are a losing game.

Wat vinden anderen van Duncan?

Ilse de Lange - mentor, in RTL Boulevard
‘Ik heb hem al héél erg lang niet gesproken. Hij gaat zijn eigen weg, waarbij we niet meer continu met elkaar aan de telefoon hangen.’

Getty Kaspers - winnares Songfestival 1975
‘Tijdens mijn eerste ontmoeting met Duncan nam hij een beetje verlegen, maar wel heel vriendelijk mijn boek in ontvangst. Samen met zijn familie zat hij er nog een beetje timide bij. Dat wordt nog wat als hij straks naar Tel Aviv moet, dacht ik nog. Uiteindelijk heeft hij het helemaal waargemaakt, maar vier jaar na dato is het contrast levensgroot. Die jongen is buiten zichzelf getreden en lijkt vergeten waar hij vandaan komt. Hij speelt een rol en lijkt volledig het spoor bijster. Hij doet hij er goed aan in te zien dat de wereld niet enkel om hem draait. Luister naar de signalen van je fans en verzorg die goed, anders raak je ze langzaamaan kwijt. Dat zie je nu ook gebeuren bij André Hazes.’

Wouter Hardy - muziekproducent, in het AD
‘We kregen een conflict over de rechten en royalty’s van Arcade, waarbij hij en Ilse dreigden deze terug te trekken van het Songfestival als ik niet zou toegeven. Dat heeft me genekt. Ik was een makkelijke prooi.

Shirma Rouse - zangeres
‘Ik ken Duncan al van voor Eurovision, toen we elkaar tegenkwamen in Club Dauphine. Toen was al hij al enthousiast en te gek, inmiddels is hij het totaalpakket. Hij kan schrijven, zingen, muziek maken en performen. Winnen voor Nederland ten overstaan van 400 miljoen kijkers gaf hem de grootst mogelijke boost denkbaar en dat zal ongetwijfeld druk en stress met zich meebrengen. Je steeds weer opnieuw moeten bewijzen. Dat hij weinig aan mediapromotie doet is waarschijnlijk een keuze. You love it or you hate it, en het is ook niet altijd nodig. Fans voelen je energie en zullen aan je gelinkt blijven. Als de AvroTros mij vraagt voor het Songfestival, dan ga ik direct. Alhoewel, in 2025, op mijn 45ste, zou nog mooier zijn.’

Lee Towers - zanger, in RTL Boulevard
‘Ik heb niks met die man. De manier waarop hij met zijn producer is omgegaan, is beneden alle peil. Dat zijn mijn type mensen niet. Ik heb daar niks mee.’

Jan Uriot - journalist
‘We hadden een akkefietje toen ik schreef dat hij homoseksueel was en hij daar een hele toestand van maakte. Ik ben biseksueel, riep hij met z’n hakken in het zand. Inmiddels is hij getrouwd met een meneer (met Jordan Garfield in een 17de-eeuws Zweeds kasteel, red.). In het voorjaar bezocht ik zijn concert in het Zonnehuis, waar ik pal voor het podium ging staan. Daar kreeg ik een vriendelijk knikje, dus ik geloof dat het wel weer goed zit tussen ons. Nu heeft hij weer prachtige nieuwe muziek afgeleverd, maar Nederland loopt er nog niet echt warm voor. Sterker nog, na die aanvankelijke blijdschap in 2019 zijn we wel een beetje klaar met die jongen. Hij is niet toegankelijk, niet leuk en niet aardig en richt zijn pijlen vooral op z’n internationale succes. Ik zou hem daarbij willen adviseren toch eens wat normaler en menselijker op journalisten te reageren en die Engelse woordjes en plotselinge Amerikaanse accent achterwege te laten. Dan komt het vast wel weer goed. De pers hier wil wel, maar dan moet hij wel een beetje meebewegen.’

Gerard Joling - zanger, bij Omroep Flevoland
‘Een draak van een jongen die helemaal in zijn eigen wereld zit. Eerst nog leuk en sympathiek, maar met een beetje succes kunnen mensen gekke dingen gaan doen.’