Overschatte mensen: Emma Wortelboer

Emma Wortelboer lijkt op een meisje van elf in het lichaam van een meisje van twaalf. Haar tietjes zijn twee kersenpitten. Ze moet nog van tanden wisselen. Haar favoriete rockgroep is K3.

Ze werd op 26 oktober 1996 in Deventer geboren als dochter van Sjoerd Wortelboer, een aardappelboer, en Sjaan Bonenvanger, een tomatenvanger. Ze moest op het erf helpen en specialiseerde zich in het vangen van kerstomaten. Ze ging ook af en toe naar school en haalde een havodiploma. Dit ontlokte bij haar de historische woorden: ‘Hoera! Havo!’

Door haar vlotte manier van praten kreeg ze een job bij de televisie, waar ze onderdeel werd van Spuiten & Slikken. Zelf had ze nog nooit gespoten en geslikt. En toen ineens moest ze heroïne spuiten en een volgroeide tomaat inslikken. Vooral de tomaat lag haar zwaar op de maag, en ze sprak de mythische woorden: ‘Tomaat, bah, wat vies,’ wat een ontgoochelde reactie bij haar moeder teweegbracht.

Ondertussen stond Emma Wortelboer op eigen benen, en ze nam het ervan. Met haar eerste drie vriendjes durfde ze zo ver te gaan dat ze met die gozertjes tongzoende, en met haar volgende drie vriendjes kwam er zelfs anaal likken bij te pas, waarop Emma de onvergetelijke woorden sprak: ‘Anus, niet lekker.’

Toen de derderangs crooner Duncan Laurence won, kwam Wortelboer in beeld terwijl ze gilde, krijste, kwijlde en drie keer klaarkwam

Ze houdt zich ook bezig met een YouTube-kanaal, Emma’s Peepshow, waarin ze haar luisteraars, vooral kleuters en mintienjarigen, op de hoogte houdt van seks en de manier waarop het menselijk lichaam functioneert. Zo zei ze op een keer: ‘Voor seks hoef je niet naakt te zijn, hoor! Je kunt gerust je onderbroek, je sokken en je das aanhouden.’ En over het menselijk lichaam: ‘Als je je lichaam zat bent, verander dan gewoon van geslacht, net zoals tienduizenden andere kindertjes.’

Wortelboer kreeg ook een plaats in het rariteitenkabinet dat Yung DWDD maakt, een reeks reportages voor De Wereld Draait Door die in elkaar gedraaid lijken te zijn door pubers die elk minstens vier afwijkingen hebben, vooral geestelijk.

Ieder klein meisje heeft een droom en voor Wortelboer was dat de bekendmaking van de score van de Nederlandse jury tijdens het Eurovisie Songfestival. Via ellebogenwerk en God weet wat nog allemaal, kreeg ze dat baantje, en ze maakte er de meest gênante vertoning van het jaar van. Ze was gekleed als een homo die het wereldkampioenschap ‘verwijfd overacting’ wil winnen.

Toen de derderangs crooner Duncan Laurence van lieverlee de wedstrijd won, kwam Wortelboer in beeld terwijl ze gilde, krijste, kwijlde, drie keer klaarkwam, kotste en in haar broek scheet. Sindsdien wordt ze door de Nederlandse bevolking aan het hart gedrukt, zoals ontelbare schaamteloze, halfbekende, verwaarloosbare, louter op het eigen ego gerichte kakelwijven.