Premium

TikTok-seksjuf Meliciousss Mel: 'Ik verleidde mannen voor onderdak door uitdagende rokjes te dragen'

Als de ‘seksjuf van TikTok’, zo staat het Vlaamse fenomeen Meliciousss Mel (29) inmiddels bekend. Vanuit een problematische jeugd knokte ze zich omhoog tot succesvol zakenvrouw én boegbeeld voor tieners met seksproblemen. Afgelopen week verscheen haar autobiografie, een bijzonder intiem – en bij vlagen schokkend – zelfportret. ‘Voor het eerst in mijn leven heb ik het gevoel dat het goed met mij gaat.’

Meliciousss Mel

Nieuwe Revu ontmoet Mel Meliciousss
Waar? In een knus café in Tilburg, ongeveer in het midden van de woonplaats van de journalist (Deventer) en die van Mel (Vlaanderen). Iets genuttigd? Zij een kopje thee, wij een dubbele espresso en een Spa Rood. Verder nog iets? Mel is een opvallende en glamoureuze verschijning, maar wat vooral opvalt (en bijblijft) zijn haar vriendelijkheid en eerlijkheid. Net als in haar nieuwe boek deelt zij met ons onbelemmerd de ins en outs van haar jeugdtrauma’s, haar avonturen als sekswerker en haar volgers op TikTok. En dat is best wel moedig. Haar autobiografie Naakt – van trauma naar zelfliefde is nu verkrijgbaar bij onder meer Bol.com en Bruna en kost €22,50.

De titel van je nieuwe boek, Naakt, zegt genoeg: je geeft jezelf behoorlijk bloot. Je vader die jou misbruikte, je moeder die altijd wegkeek, je broer die pedofiel werd en je zus die nooit over deze zaken wilde praten. Hoe spannend is deze periode voor jou?
‘Heel! Op TikTok deel ik ook wel persoonlijke verhalen, maar zo eerlijk en open als nu, ben ik inderdaad nooit eerder geweest. Ik ben benieuwd naar de reacties, maar ik hoop vooral dat mensen iets aan mijn verhaal hebben. Ik wil de maatschappij laten zien hoe zij gefaald heeft ons te helpen. Ouders die niet begrijpen wat het effect van hun acties kan zijn op hun kinderen. Leerkrachten die signalen van kinderen in nood niet willen oppikken. En alle anderen bij wie zich kindermisbruik in hun nauwe omgeving afspeelt, maar kiezen om oogkleppen op te doen.’

Ben je bang voor de reacties van familieleden, van wie je zoveel schokkende feiten deelt?
‘Nee. We hebben al jaren geen contact. Mijn zus wil nog steeds niet praten over alles wat ons is aangedaan. Tot op de dag van vandaag zegt ze dat we een goede vader hebben, terwijl wij toch echt acht jaar lang zijn misbruikt. Mijn broer is veroordeeld voor pedofilie en zit voorlopig nog vast. Ik heb hem nog wel een brief gestuurd, niet zo lang geleden. Dat ik begrijp waar zijn gedrag vandaan komt, omdat hij thuis nooit een goed voorbeeld heeft gehad. In die brief bood ik hem daarom aan te helpen psychologische hulp te zoeken, maar daar heeft hij nooit op gereageerd. Intussen zegt mijn moeder dat ik geen oude koeien uit de sloot moet halen. Zij heeft altijd weggekeken van alle ellende. Met haar probeerde ik nog te overleggen: wat gaan we doen als mijn broer straks weer vrijkomt? Hoe zorgen wij ervoor dat zijn naam niet wéér in de krant verschijnt? Maar daar wilde mijn moeder niks van horen. Haar antwoord: “Het klopt allemaal niet, ze hebben hem er ingeluisd!” Zij kan de realiteit niet aan. Dat was vijf jaar geleden, sindsdien heb ik ook met haar geen contact.’

Waar komt de behoefte vandaan het fysieke en seksuele geweld in je kindertijd zo gedetailleerd naar buiten te brengen?
‘Traumaverwerking. Ik schrijf al sinds mijn zestiende in mijn dagboek, op advies van mijn therapeute destijds. Het heeft me altijd geholpen om mijn trauma’s van me af te schrijven. Toen ik daar eenmaal mee begon, wist ik direct: ooit wil ik hier een boek over schrijven. Dat dit nu gebeurt, is heel belangrijk voor mij. Om eindelijk de erkenning te krijgen voor wat er is gebeurd.’

Heb je die erkenning tot dusver niet gekregen dan?
‘Nee. Wij zijn opgegroeid met de constante dreiging van mijn vader. Daardoor durfden wij er lang niet over te praten. En als ik het toch deed, werd er niet maar mij geluisterd. Als ik op school iets over mijn thuissituatie vertelde, wat al niet makkelijk was, werd mij het zwijgen opgelegd.’

‘Het lukte me niet mijn jeugdtrauma’s van me af te schudden. In die jaren stond ik weleens op een brug, te staren naar het treinspoor onder mij’

Op je zestiende liep je weg van huis en werd je volledig zelfstandig. Dat vergt veel moed. Hoe flikte je dat?
‘Ik was er gewoon helemaal klaar mee. Mijn vader was al uit beeld, ik woonde bij mijn moeder. Daar had ik alleen nog maar ruzie mee, dus vertrok ik. De baas van mijn nieuwe baantje hielp mij aan een appartementje. Ik had voor het eerst stabiliteit in mijn leven. Ik woonde op mijzelf, was vrijgevochten en deed alles wat God verboden heeft. Ik werd seks-, drugs- en feestverslaafd. Ik verleidde mannen voor onderdak door uitdagende rokjes te dragen. Als ik dat een dag niet deed, voelde ik mij miserabel. Zo ging dat jaren door. Ik woonde overal en nergens. Dat kon nooit lang goed gaan. Vlak voor mijn achttiende verjaardag kwam de grote klap. Ik viel in een zware depressie en ging in therapie. Maar dat had nauwelijks effect. Het lukte mij niet mijn jeugdtrauma’s van me af te schudden. In die jaren stond ik weleens op een brug, te staren naar het treinspoor onder mij. Ik sprong nooit, want ik wilde de mensen in mijn omgeving geen last of trauma bezorgen, maar het heeft weinig gescheeld.’

Wanneer kwam het kantelpunt?
‘Op nieuwjaarsdag 2022 belandde ik in het ziekenhuis met een psychose, nadat ik vijf dagen wakker had gelegen van de speed. Toen ik naar huis mocht, ben ik in therapie gegaan en sindsdien gaat het steeds beter met mij. Er gebeuren nu veel mooie dingen. Voor het eerst in mijn leven heb ik het gevoel dat het goed met mij gaat.’

Je was 23 toen je besloot sekswerker te worden. Waar kwam dat besluit vandaan?
‘Ik werkte destijds als conciërge in een hotel, toen een collega tegen mij zei: “Jij poept (Vlaams voor neuken, red.) altijd zo in het rond, waarom probeer je niet eens je geld ermee te verdienen?” Ik dacht: tja, waarom ook niet? Ik had flinke schulden en seks was, vanwege mijn jeugd, de normaalste zaak van de wereld, op een rare manier. Het enige waar ik bang voor was, waren de oordelende reacties van andere mensen. Niet zozeer mijn familie, maar wel mijn vrienden, ex-collega’s en de mensen in mijn dorp. Daarom hield ik mijn leven als escort lange tijd geheim.’

Wat weet je nog van de eerste keer?
‘Vooral dat ik bloednerveus was. Ik moest naar een 55-jarige vaste klant. Ik had duizend keer voor de spiegel geoefend hoe ik mijzelf zou voorstellen als Natasja, mijn schuilnaam. Toen die vent de deur van zijn vakantiehuisje eenmaal opendeed, zei ik: “Hoi, ik ben Mel.” Lekker dan. Maar daarna verliep het eigenlijk prima. Na de seks vertelde hij dat hij al dertig jaar getrouwd was en drie kinderen heeft. En hoe zijn vrouw was uitgescheurd na de laatste bevalling en daarom te veel pijn ervaart om nog seks te hebben. Daarom had hij met haar de afspraak dat hij een aantal keer per jaar een escort mocht inhuren. Dat vond ik mooi. Hoe langer ik dit werk doe, hoe meer ik het beschouw als maatschappelijk werk. Ik vind het fijn als ik andere mensen gelukkig kan maken. Mensen die om wat voor reden dan ook niet meer “gangbare seks” kunnen hebben.’

In hoeverre is het hebben van seks met vreemden voor jou een vorm van traumaverwerking?
‘Dat speelt zeker een rol. Als meisje en jonge vrouw had ik nul controle en werden grenzen heel vaak en heel bruut overschreden. Niet alleen door mijn vader, maar ook door al die onenightstands sinds mijn zestiende. Als escort neem ik die controle terug. Nu ben ik de baas. Daardoor voel ik mij na een seksafspraak altijd trots. Wat ik doe, zorgt ervoor dat ik een dak boven mijn hoofd heb, dat ik mijn impulsen niet meer volg en dat ik veilig blijf.’

Is het werk van een escort wel altijd zo veilig?
‘Natuurlijk beland ik weleens in onveilige situaties. Een heel huis vol met mannen die op mij staan te wachten, terwijl ik met één klant heb afgesproken. Of wegrennen van boze klanten die mij de huid vol schelden. Voor die situaties heb ik een chauffeur die altijd voor de deur wacht. Hij kan er altijd snel zijn. En ik heb zelf een aantal trucjes achter de hand om mijzelf te verdedigen. Ook volg ik mijn eigen regels, zoals het niet langer dan een uur bij iemand blijven hangen.’

Vind je het moeilijk om seks te hebben met getrouwde mannen?
‘Nee. Dan denk ik altijd: hij ligt nu bij mij, maar anders had hij wel een andere escort gebeld. Of een affaire begonnen, of wat dan ook. Zij komen naar mij, niet andersom. Ik bied een dienstverlening aan die iedereen kan kopen, maar soms krijg ik boze belletjes van hun vrouwen. Dat is nooit leuk. Dan kan ik mij wel even slecht voelen, ja.’

Je avonturen als escort gaan als een speer op TikTok, het platform waarop jij als moderne seksjuf ervaringen deelt, maar ook advies en tips geeft aan een voornamelijk jong publiek. Hoe is dat begonnen?
‘Eerst maakte ik op TikTok alleen van die standaard lip sync-filmpjes, totdat ik twee jaar geleden besloot een filmpje te maken waarin ik vertelde dat ik sekswerker was en dat mensen mij daarover vragen mochten stellen. Mijn telefoon bleef in de dagen erna maar trillen. De reacties bleven maar binnenstromen in de trant van: “Hoe word je sekswerker?” en “Ik ben zo blij dat jij het lef hebt om dit te delen”. Maar ook “Hoer” en “Je moest je schamen”. Ik wist niet wat ik meemaakte. Binnen vijf dagen ging ik van tweeduizend naar dertigduizend volgers. Ik stond direct in alle kranten. “Seksjuf Mel op TikTok.” Ik kreeg zoveel aandacht, echt bizar. Het blijft maar groeien. Inmiddels zit ik op 118.000 volgers.’

Hoe verklaar je dat succes?
‘Ik denk dat jongeren het prettig vinden dat ik gewoon mezelf blijf als ik antwoord geef op hun vragen over seks en andere gevoelige onderwerpen. Dat doe ik niet bewust, dat gaat juist heel natuurlijk. Een 15-jarig meisje dat herpes heeft overgehouden aan haar ontmaagding, een jongen die dacht dat zijn vriendin niet zwanger kon worden van voorvocht of mensen die werden misbruikt en niet weten wat ze nu moeten. Voor veel vragen die ik krijg, kan ik putten uit eigen ervaring. En ik neem geen blad voor de mond; ik zeg hoe het is. Maar wel altijd met respect. Daar is veel behoefte aan.’

Wat zegt dat eigenlijk over de kwaliteit van de seksuele voorlichting in landen als België en Nederland?
‘Die is niet op orde, heb ik het idee. Op veel scholen is het zelfs afgeschaft. Zelf vond ik seksuele voorlichting op school ook altijd een enorm gênant gebeuren. Bij mij was dat een oude, versleten vrouw, die normaal les gaf in andere vakken en mij toen ineens moest gaan uitleggen hoe ik moest masturberen. Dat was gewoon ongepast. Het is veel nuttiger als iemand van buitenaf jou over dit soort dingen vertelt. Bij voorkeur een jong persoon. En ze zouden een vak moeten invoeren dat meer de focus legt op grenzen aangeven en respecteren. Van daaruit kan je lesgeven over seksualiteit en alles wat daarbij komt kijken.’

Wat zijn de meest gestelde vragen van tieners aan jou?
‘De meeste vragen gaan over het aangeven van grenzen. Maar ik krijg ook vaak de bekende vragen. “Kan ik zwanger worden van pijpen? Wat moet ik doen als ik een soa heb? Hoe moet ik een condoom gebruiken?” Het is heel breed en het zijn lang niet alleen maar jongeren. Ik krijg vragen van alle leeftijden. Inmiddels heb ik alle vragen wel zo’n beetje gehad, denk ik. Daarom ga ik niet meer in op alle verzoekjes, maar maak ik liever filmpjes over veelgevraagde of actuele topics, waarvan ik nodig vind dat die aandacht krijgen. Van tienerpooiers en vrouwvriendelijke porno tot seksuele intimidatie en pornoverslavingen.’

De recente nieuwsberichten over jongeren en seks zijn weinig hoopvol. De pil en condoom worden steeds minder gebruikt, het aantal gonorroegevallen stijgt explosief en jongeren beginnen – mede door sociale media en het gebrek aan ‘echt’ contact – steeds later met seks. Maak jij je zorgen?
‘Ja, best wel. Ik zie dit soort thema’s ook terug in de vragen die ik ontvang. Ik maak mij vooral zorgen over het aantal pornoverslavingen. Porno lijkt steeds normaler, opener en extremer te worden. Kinderen komen daar op steeds jongere leeftijd in contact mee. Je ziet het zelfs op Twitter. Verschrikkelijk. Ik zie het ook terug in mijn werk als escort. Klanten die het niet meer “op mij” kunnen, omdat ze ’m alleen nog omhoog krijgen via een beeldschermpje. Wat ik ook steeds vaker zie, zijn vragen over seksuele intimidatie. Vrouwen en meisjes voelen zich steeds vaker onveilig. Als ik in een TikTok-filmpje vertel over een recente gebeurtenis waarin ik mij niet prettig voelde – en die zijn er vaak zat – krijg ik enorm veel reacties van vrouwen en meisjes die zich daarin herkennen.’

Wat is je advies aan die vrouwen en meisjes?
‘Dat het niet hun schuld is. Dat vooral.’

Heb je altijd een antwoord klaar op de vragen die je krijgt?
‘Ik zal niet zeggen altijd. De meeste vragen kan ik beantwoorden uit ervaring, door alle shit die ik zelf heb moeten meemaken. Maar ik ben geen therapeut. Als ik mensen niet kan helpen, verwijs ik hen door naar een professional. Daarvoor heb ik contacten bij verschillende verenigingen en instellingen, zoals Utsopi en Payoke, organisaties die zich sterk maken voor sekswerkers en strijden tegen mensenhandel en tienerpooiers.’

Hoe is het voor iemand die zelf misbruikt is om nu ineens overspoeld te worden met soortgelijke vragen en ervaringen van anderen?
‘Dat valt niet mee. En misschien is het niet heel handig. Ik krijg veel zware verhalen over mij heen en voer dagelijks minstens één gesprek met een volger over een hevig thema. Al die problemen komen mijn gemoedstoestand en mijn beeld van de wereld niet ten goede. Ik wil dat gedeelte daarom ook gaan beperken, en er misschien zelfs helemaal mee stoppen. Ik zou wel de hele wereld willen helpen, maar ik moet vooral zorgen dat ik zelf boven water blijf.’

Hoe heeft jouw TikTok-succes invloed op je andere carrière?
‘TikTok is een geweldige reclame gebleken voor mijn escortwebsite. Ik houd er heel veel klanten aan over. Die klanten zien eerst mijn filmpjes en hebben dan het gevoel mij al een beetje te kennen. Dat maakt voor hen de drempel lager om mij als escort in te huren. Al kan dat proces ook tegendraads werken. Laatst zat ik als escort aan tafel tijdens een dinner date, toen die klant van alles over mij wist, door wat ik vertel in al mijn TikTok-filmpjes. Dat is minder leuk.’

Een sekswerker die misbruikt werd en nu tieners van seksadvies voorziet: levert die combinatie nog weleens vreemde reacties op?
‘Niet iedereen is enthousiast. De nare berichtjes zijn vaak van mensen uit andere culturen, waarin het niet de norm is dat vrouwen vrijwillig sekswerkers mogen zijn. En ik heb twee jaar lang een stalker gehad. Daar heb ik de politie destijds over ingelicht, maar gelukkig bleef het daarbij. Van venijnige opmerkingen trek ik mij niets meer aan. Mijn adviezen en lessen op TikTok en voor de klas geef ik als een ervaringsdeskundige die kinderen belangrijke lessen wil bijbrengen.’

‘Voor de klas probeerde ik duidelijk te maken dat porno de echte wereld niet is. En ik pleitte voor veilige seks: zonder hoes, niet in de poes’

Je staat ook voor de klas?
‘Ja! Toen mijn TikTok explodeerde, werd ik benaderd door een leerkracht die een nieuwe manier van seksuele voorlichting wilde proberen. Of ik niet eens voor de klas wilde staan? Ik stemde meteen in. Dit was voor mij een kans om tieners de antwoorden te kunnen geven die ik zelf mijn hele leven had gezocht. Dingen bespreekbaar maken die mij het gevoel hadden gegeven dat ik abnormaal was, omdat niemand erover sprak. Een paar weken later stond ik voor de klas met foto’s van tientallen vagina’s en piemels. Ik hamerde op het belang van consent. Als iemand het niet zeker weet, dan is dat geen ja! Ik probeerde duidelijk te maken dat porno de echte wereld niet is. En ik pleitte voor veilige seks: zonder hoes, niet in de poes. De leerlingen vonden het leuk, sommigen bleven zelfs hangen voor een persoonlijke vraag. Voor mij was het een onvergetelijke ervaring. Sindsdien heb ik dat al meer dan twintig keer gedaan. Altijd vrijwillig.’

Die positieve reacties zul je voor je inspanningen als ‘seksjuf van TikTok’ ook weleens ontvangen.
‘Ik krijg heel veel prachtige berichten, complimenten en bedankjes. Mensen die zeggen dat zij, dankzij mijn woorden, zichzelf minder haten of meer begrepen voelen. Of dat iemand door mijn advies beter zijn of haar eigen grenzen kan aangeven. Dat vind ik zo mooi. Maar het mooiste compliment was nog van een moeder van twee meisjes, die mij hadden zien staan in de lobby van de bioscoop, bij de première van Barbie. Die vrouw stuurde mij een berichtje dat een van hun dochters aan haar had gevraagd: “Mama, wie is dat?” En dat zij had geantwoord: “Dat is een bescherm-Barbie.” Zo zie ik het ook. Ik wil mensen beschermen en behoeden voor de ellende en stommiteiten die ik zelf heb meegemaakt. Dat geeft enorm veel voldoening.’

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct
Mens & Maatschappij
  • Greetje van Buggenhout