Jerry Hormone

'Wat wil je uitstralen als je een foto van Anne Frank op Tinder zet?'

Columnist Jerry Hormone kan er met z'n hoofd niet bij wat mensen op social media zetten. Selfies bij de ovens van Auschwitz, foto's van verstoppertje spelen in het Holocaustmonument... Het is vast niet kwaad bedoeld, maar toch.

Jerry Hormone

Vriend D. is sinds kort van z’n vriendin af en trakteert me nu dagelijks via WhatsApp op opmerkelijke Tinder-screenshots. Oranje Britse toeristes met Groucho Marx-wenkbrauwen, geil in de lens loerende kortpittige Corries in Marlies Dekkers-bh’s, dat werk.

Vanochtend stuurde hij me een foto van twee vrouwen. De een draagt een jurk die uit de mode is en zit aan een tafeltje in haar dagboek te schrijven. De ander – een nogal onopvallende verschijning – staat achter haar, leest over haar schouder mee.

De staande is de eigenaresse van het Tinder-profiel en heeft een naam die begint met de letter M. Ze is 33, 1,67 meter, heeft groene ogen, rookt niet, heeft geen kinderen, maar staat er wel voor open en is ‘enkel met serieuze bedoelingen hier’.

De zittende is Anne Frank. Dat wil zeggen; een wassenbeeld van haar. Ik gok in het Amsterdamse Madam Tussauds. Zo’n foto maken, dat vind ik al een tikkie bizar, maar hem dan ook nog eens op Tinder zetten? Om serieuze mannen met een kinderwens aan te trekken? Echt, ik kan er met m’n hoofd niet bij. 

In een kustplaatsje in Normandië werd mij eens een flyer in de handen gedrukt voor ‘D-Day Paintball’. Kon je Omaha Beachje spelen op nog geen steenworp afstand van de duizenden witte kruizen. En je hebt van die kids die op schoolreis naar Auschwitz selfies bij de ovens maken. Of toeristen die in Berlijn in het Holocaustmonument – je weet wel, al die betonnen blokken – met een boel jolijt verstoppertje gaan spelen.

Maar dat is vast allemaal niet kwaad bedoeld en louter debiele dommigheid. Kom, als tiener speelde ik geen computerspel liever dan Wolfenstein 3D! Beetje door de gepixeleerde gangen van die nazi-bunker hollen en SS’ers afknallen! ‘Mein Leben!’ krijste zo’n Schweinhund als je ’m kapotschoot. Wunderbar vond ik dat.

En nu kijk ik met het grootste plezier Saving Private Ryan of Inglourious Basterds. 55 miljoen mensen dood en ik zit op de bank – chippie en biertje erbij – in alle vrij- en veiligheid een avondje spanning en sensatie te genieten met de zoveelste Tweede Wereldoorlogfilm. Nee, wat dat betreft ben ik dus ook niet helemaal fris, maar wie wel?

Maar nu die M. van Tinder. Wat wil ze nou met die foto van zichzelf en Anne Frank uitdragen? Want dit is de debiele dommigheid voorbij. Ze heeft hierover nagedacht. Dat moet wel. Welke foto je Tinder-foto wordt, is immers geen lichte keuze.

Wil ze uitstralen dat ze medelevend is? Want kijk: ze leeft mee met Anne Frank! En dat ze begripvol is? Want: ze leest mee in het dagboek en begrijpt Anne Frank écht! Moet je als man op jacht die vibe oppikken? Of bedoelt ze er totaal iets anders mee? 

‘We zullen het wel nooit weten,’ appt vriend D. ‘Ik kan het haar niet vragen, want ik heb Anne Frank naar links geswipet.’ 

Column
  • BSR / ANNE FRANK FONDS BASEL