'Vroeger hebben we overleefd, en dat moeten we van onze toekomst nog maar zien'

Door heel die corona staat niet alleen het echte leven stil, ook de nagespeelde Hollywoodse en Hilversumse variant ligt op z’n gat. Een talkshowtje met gasten op anderhalve meter kan nog net, maar een romantische comedy met elkaar aflebberende acteurs en actrices? Een vechtfilm waarin extreem gespierde heren elkaar – verder helemaal niet homo-erotisch of zo – halfnaakt en gutsend van het hete zweet te lijf gaan? Of een musical waarin cheek to cheek wordt gedanst? Dat gaat ’m de komende tijd niet meer worden. Het huidige seizoen van GTST bijvoorbeeld, zal al korter uitvallen dan gepland en het zonder bloedstollende cliffhanger moeten doen, want die was nog niet opgenomen toen covid-19 de boel kwam verzieken.

Misschien dat de tv- en filmstudio’s met green screens en computeranimatie nog het een en ander weten op te lossen, maar ik ben toch bang dat in de nabije toekomst de voorheen nimmer aflatende stroom aan nieuwe series en films zal opdrogen.

De nostalgist wrijft zich reeds in de handjes, want dat kan maar één ding betekenen: reruns! Ja, zet de borrelnootjes maar op tafel en pak een flesje Oranjeboom uit de koelkast, want dat wordt een tv-avondje lachen, gieren, brullen met Zeg ’ns Aaa, Vrienden Voor het Leven en Oppassen!!! Of wat dacht je van een spannende whodunit? Baantjer, lekker kijken hoe Victor Reinier Yakultjes loopt te atten! Toch liever een ziekenhuisdrama? Medisch Centrum West, met die nare, gemene dokter Eric Koning!

En voor de kinderen? Rembo & Rembo! Carlo en Irene’s Mega Blubber Power Race! Bassie en Adriaan en De Verzonken Stad! ‘“Kalimera” is goeiemorgen, “kalinichta” is goeienacht!’ En in november natuurlijk een intocht van Sinterklaas uit de oude doos, toen de Pieten nog allemaal stuk voor stuk en zonder enige uitzondering zwart als roet waren! 

En was je nog geen nostalgist, dan word je het wel van zo’n crisis. Oude televisie- en filmklassiekers doen ons tenslotte denken aan vroeger en vroeger voelt veilig, want dat vroeger hebben we overleefd, iets wat we van de – altijd, maar nu zeker – onzekere toekomst nog maar moeten zien.

Natuurlijk was het vroeger helemaal niet zo veilig, maar juist vaak heel onprettig en soms zelfs levensgevaarlijk en van wie dat even vergeten was, zal het geheugen wel worden opgefrist zodra ze alle 600+ afleveringen van Andere Tijden van begin af aan (Hans Goedkoop!) opnieuw uitzenden. Over de Spaanse griep, de Hongerwinter en de Watersnoodramp en zo. Maar in het echte leven is het net als in een goede horrorfilm; dat wat je níét ziet, is het aller-, allerengst. En niemand kan in de toekomst kijken. Al liep het in 12 Steden, 13 Ongelukken ook altijd slecht af...