‘Dood! Dood! Dood!’

Op dit moment wordt het hoger beroep behandeld. Een terugblik op de zaak tot nu toe.

DE POGING TOT DOODSLAG

24 april 2014

Ze lokken hem onder valse voorwendselen naar een huis en ranselen hem af met stalen pijpen. Bijna alle botten in zijn lichaam breken. Hij ligt op de grond en bloedt. De mannen gaan weg. Tommie van de Burg uit Best is dood. Dat kan bijna niet anders.

Tommie ademt nog, maar dat duurt niet lang. Hij is met één kogel gedood

Tommie blijft nog een tijdje liggen en krabbelt toch overeind. Het lukt hem op een bankje te gaan zitten. Een vriend haalt hem op. Hij wordt naar het Catherina-ziekenhuis in Eindhoven gebracht. Hij laat zich inschrijven onder een andere naam en wordt behandeld op de intensive care. Zijn milt is ernstig beschadigd en hij heeft breuken in zijn armen, pols en vingers. Zijn rug is volgens zijn moeder ‘aan gort getrapt’. Tommie mag op 3 mei 2014 naar huis. Hij vertelt alleen zijn familie wat er is gebeurd. Vrienden en kennissen vragen soms waarom hij er zo gehavend uitziet. Dan zegt Tommie dat hij een ongeluk met een quad heeft gehad.

DE VERKENNING

11 april 2015

Het is zaterdag. Tommie gaat langs bij zijn moeder. Ze heeft een sterke band met ‘Tommetje’, zoals ze haar zoon vaak noemt. Hij werd geboren aan de Aalsterweg in Eindhoven en groeide op in Oirschot. Zijn opa zat bij de politie. Zijn vader was docent geschiedenis. Tot zijn zestiende was Tommie volgens zijn moeder een leuk, gezellig kind. Hij durfde alles en was altijd op zoek naar prikkels. Hij kreeg foute vrienden en belandde in de gevangenis na een steekpartij. Na zijn vrijlating zag zijn moeder hem steeds verder wegglijden. Volgens de politie verdiende hij veel geld met de productie van grondstoffen voor synthetische drugs als xtc en amfetamine. In februari 2015 kreeg hij een gevangenisstraf van vijf maanden opgelegd vanwege wapenbezit. Hij tekende beroep aan en mocht zijn nieuwe zaak in vrijheid afwachten.

Tommie levert zijn was in. Die zou hij snel weer komen ophalen. Zijn moeder heeft ‘totaal niet de indruk’ dat haar zoon werd bedreigd, zal ze later vertellen in Opsporing Verzocht. Tommetje is vrolijk en hij verheugt zich op een toekomst vol wilde avonturen met zijn pasgeboren zoontje. Hij kust zijn moeder en pakt haar vast. Hij neemt afscheid en zegt: ‘Mam, wat er ook gebeurt, ik hou van je.’ Hij stapt in zijn Audi. De muziek staat hard. Hij zwaait naar zijn moeder en rijdt weg.

In de avond gaat Tommie naar Proeverij Borreluur aan de Geldropseweg in Eindhoven. Hij drinkt vaasjes bier, proost met vrienden en lacht veel. Ver na drieën verlaat hij het café. Hij stapt in een donkere Audi en arriveert na een minuut of tien bij het Van der Valk Hotel aan de Aalsterweg in Eindhoven. Tommie huurt daar een kamer na een ruzie met de moeder van zijn pasgeboren zoontje. Zijn kleren liggen nog in hun huis in Best. Hij neemt de lift naar de elfde verdieping en opent zijn kamer met een keycard. Tommie weet niet dat er eerder die avond een man in donkere kleding bij de slagbomen van het Van der Valk Hotel heeft staan posten. Volgens de aanklagers is dat Patrick V..

DE LAATSTE UREN

12 april 2015

Het is zondagmiddag. Tommie rijdt om 14.00 uur in een geleende Audi RS4 naar zijn zus in Best. Na het bezoek haalt hij een kennis op in Vlaanderen. Hij kleedt zich om en rijdt rond 19.00 uur met een vriendin naar Proeverij Borreluur in Eindhoven. Het is fris. Toch loopt Tommie op slippers en hij draagt een groene korte broek en een T-shirt van het dure merk QP. Tommie en de vriendin gaan naar binnen bij Borreluur. Hij begroet een kennis die hij de dag ervoor had opgehaald uit het Belgische Lommel en drinkt biertjes met bekenden. Rond 20.45 uur brengt Tommie de kennis naar huis en hij is om 21.30 uur terug. Hij haalt shotjes Flügel en om middernacht zijn de vriendin en hij nog steeds in Borreluur.

DE MOORD

13 april 2015

Tommie vertrekt om 00.39 uur uit Borreluur. Hij brengt de vriendin in zijn Audi naar haar auto en rijdt binnen tien minuten naar het Van der Valk Hotel. Tommie stopt bij de slagboom. Hij pakt zijn parkeerkaart. Uit de struiken komt een man met een zwarte capuchon en een zwart vest met een dichte rits. Hij loopt naar Tommies Audi en schiet. Tommie probeert weg te rijden. Hij botst op een informatiebord. De schutter rent weg en stapt in een zwarte BMW. Rond Tommies lichaam liggen zeven kogelhulzen. Er zitten gaten in het portier. Het raam is verbrijzeld. Agenten komen naar de plaats delict. Tommie ademt nog, maar dat duurt niet lang. Hij is met één kogel gedood.

Zijn moeder wordt rond 04.30 uur wakker gebeld door Tommies vriendin, die ‘Dood! Dood! Dood!’ gilt. Tommies moeder heeft eerst geen idee waar ze het over heeft. Dat verandert als de vriendin schreeuwt: ‘Tommie! Dood!’ Er is dan nog niets bekend over de toedracht, maar het kan bijna niet anders of het was een afrekening in het drugscircuit.

DE PRO-FORMAZITTING

4 april 2017

‘Hij wordt gehaald,’ zegt bode Kees tegen een beveiliger. De 47-jarige verdachte Patrick V. komt binnen. Hij kijkt naar boven. Hij lacht en steekt zijn duim omhoog naar zijn vrienden op het balkon. Hij doet zijn jasje uit en slaat zijn armen over elkaar. Zijn spieren komen door zijn shirt heen.

De moeder van Tommie van de Burg is er ook. Ze gaat bijna elke dag naar het graf van haar zoon. Dan legt ze bloemen neer, praat met hem en steekt een kaarsje aan. Dat is ze volgens zichzelf aan haar zoon verplicht. In De Telegraaf zei ze: ‘Ik lag gewoon te slapen terwijl mijn kind werd doodgeschoten.’ In Opsporing Verzocht zei ze: ‘De kogel die Tommie heeft gedood, die heeft mij gedood.’

Berouw? Waarom zou ik ­berouw moeten hebben voor iets wat ik niet heb gedaan? Ik zit onschuldig vast

Patrick V.’s advocaat vraagt om een voorlopige schorsing van zijn hechtenis. De officier van justitie zegt: ‘Wij verzetten ons daar met klem tegen. Was dit een inhoudelijke zaak dan zou ik zeggen dat ik een lange, onvoorwaardelijke gevangenisstraf zou eisen. Het slachtoffer is elke mogelijkheid ontnomen om aan zijn lot te ontkomen. Hij moest dood.’

Patrick V. zit met zijn handen over elkaar. De rechtbankvoorzitter vraagt of hij berouw heeft. Hij zegt: ‘Berouw? Waarom zou ik berouw moeten hebben voor iets wat ik niet heb gedaan? Ik zit onschuldig vast.’

De tijdelijke vrijlating wordt afgewezen. Op het balkon dreigt het uit de hand te lopen. Agenten van de parketpolitie worden geprovoceerd door Patricks vrienden en ze escorteren vier van hen naar de hoofduitgang. Ze slaan lachend linksaf en lopen sarrend over het plein van Het Paleis van Justitie naar hun auto’s. De agenten van de parketpolitie lopen ongemakkelijk zwijgend achter hen aan. Een van Patricks vrienden zegt: ‘Fijne dag, hè. Je hebt thuis zeker niks te vertellen?’ De agenten zwijgen. Patricks vrienden stappen in hun auto’s. Een van hen steekt een middelvinger op.

DE INHOUDELIJKE BEHANDELING

1 november 2017

De rokende vrouw staat voor de rechtbank in Den Bosch. Ze heet Monique en is volgens het OM de ex-vriendin van Tommie van de Burg. Ze was op de avond van de moord in Borreluur. Ze is 41 jaar en heeft zwarte haren. Ze draagt een zwart jasje met een zwarte kraag, een jurkje met een donkere panty en zwarte schoenen met harde neuzen. Ze is verkouden en heeft een zakdoek meegebracht.

Monique gaat door de detectiepoort bij de hoofdingang. Ze blijft staan voor zaal 2. Nabestaanden en toehoorders wachten voor de deur. Monique mag van bode Kees naar binnen. Ze gaat niet naar de publieke tribune en ook niet naar het balkon, maar neemt plaats naast haar advocaat. De hoofdverdachte arriveert via een zijdeur. Patrick V. woonde vroeger samen met Monique in Eindhoven. Na de breuk bleven ze gewoon contact houden. Patrick V. betaalde zelfs haar huur.

Patrick V. gaat naast Monique zitten. Hij draait zich om en zwaait weer naar zijn vrienden. Alles komt goed. Met hem wel. Het is 10.15 uur als de inhoudelijke zaak tegen Monique G. en Patrick V. eindelijk begint. De voorzitter wenst de familie van het slachtoffer veel sterkte voor de komende dagen. Tommies moeder draagt een chique jurk en parels. Op de tafel van bode Kees staan twee dozen tissues.

De rechtbankvoorzitter kondigt de vertoning aan van een dvd over de moord. Patrick V. vindt het nu al een schertsvertoning en schudt zijn hoofd. Monique plukt aan haar haar. Ook zij is volgens zichzelf onschuldig. Anderen denken daar anders over. Op haar werk schold iemand haar uit voor moordenaar. Op haar binnenplaats werd een kogel neergelegd.

Na de dvd wordt er een geluidsfragment uit 2015 afgespeeld. Monique tipte Patrick V. over hennepkwekerijen. Drie dagen later sprak Monique in haar woning met een man over hennephandel en het knippen van hennep. In hetzelfde gesprek instrueerde ze een vriendin wat zij moest zeggen als ze over de moord op haar ex-vriend zou worden verhoord. Monique voegde eraan toe: ‘Ze hebben niks.’

Een rechter vraagt Monique naar deze gesprekken. Ze slaat haar rechterbeen bozig over haar linker en zegt: ‘Ik beroep mijn eigen op mijn zwijgrecht.’

Op een ander afgeluisterd gesprek praat Monique met vriendinnen over de verhoren van bijna al haar vrienden en kennissen over Tommies moord. Alleen Monique werd niet door de politie opgeroepen. In het geluidsfragment zei ze dit raar te vinden. Een rechter vraagt of ze er zo over dacht. Ze antwoordt: ‘Jazeker, mijnheer de rechter, want weet u, alle mensen in Borreluur werden een voor een opgehaald en ik niet. Dan gaan mensen roddelen. Mensen zeiden tegen mij: “Heb je er iets mee te maken?” Nee, mijnheer de rechter, ik heb er niks mee te maken, maar zij dachten van wel. Dat was de opzet van het OM. Alle mensen verhoren en mij niet. Dan duw je iemand de bepaalde richting in.’ Met stemverheffing: ‘Ik heb nu niemand meer over.’

Een paar maanden na de moord besteedden Bureau Brabant en Opsporing Verzocht aandacht aan de moord op Tommie van de Burg. Een neef van Monique meldde zich bij de politie om een verklaring af te leggen. Een ‘vriendin’ had die avond een man in het Borreluur gezien met een oortje. Na de uitzendingen dacht hij terug aan die man, wie weet had die er iets mee te maken. De ‘vriendin’ bleek Monique te zijn en niemand had verder ‘de man met het oortje’ gezien. Volgens de aanklagers was die er ook helemaal niet geweest. Monique had de oortjesman verzonnen om de politie op een dwaalspoor te brengen. Dat verklaarde ook haar vreemde gedrag nadat ze door haar neef werd gebeld na het zien van Opsporing Verzocht. Monique moest ook de politie over de man met het oortje vertellen. Tot zijn verbazing zei zijn nichtje dat niet te gaan doen omdat ze het te druk had met het vinden van een nieuw huis.

Monique schuift op haar stoel als de aanklagers het verhaal van haar neef vertellen. Een rechter vraagt waarom ze de politie niet had gebeld. Ze geeft als antwoord: ‘Nogmaals, ik vind het heel erg wat er met Tommie is gebeurd, maar als ik zoveel aan mijn hoofd heb, ben ik niet bezig met iemands dood en het is niet aan mij om naar de politie te gaan.’

Voor Patrick V. ligt een schrift waarin hij aantekeningen maakt. Soms praat hij tegen zijn advocaten en hij geeft briefjes aan Monique die ze moet doorgeven. Hij beweert keer op keer dat de beschuldigingen tegen hem op ‘aannames’ zijn gebaseerd. Hij schreeuwt soms bijna en zegt dingen als: ‘U maakt er zo’n mooi verhaal van. Maar het is niks.’

‘Snapt u niet wa ik zeg?’

‘U zit helemaal fout hoor.’

‘Welk type celmateriaal is door het NFI als spoorbron onderzocht om mijn dna-profiel te matchen?’

‘Dat is een hypothese, een hypo-the-se!’

De nabestaanden luisteren met stijgende verbazing naar zijn antwoorden. Tommies moeder loopt soms de zaal uit.

INHOUDELIJKE BEHANDELING DAG 2

2 november 2017

De moeder van Tommie van de Burg staat op om de slachtofferverklaring voor te lezen. Haar zoon ‘liep niet altijd op het rechte pad’, maar dat gaf ‘niemand het recht hem iets aan te doen’ en hij had zich ‘niet eens kunnen verdedigen’. Het besef dat haar kind ‘koud’ in de grond ligt, maakt haar ‘kapot’. Ze heeft ‘geen aandacht meer’ voor haar gezin, is alleen met ‘Tommetje’ bezig. Ze heeft hem ‘nooit in de steek gelaten’, maar ‘bij zijn dood was hij alleen’. Hij was ‘als een wild dier in de val gelokt’. De schutter was ‘een stroper’ en Tommie ‘de prooi’. Haar zoon was geboren op de Aalsterweg en daar is hij ook vermoord. In haar dromen ziet ze hem op haar bed zitten. Dan is hij weer even thuis om de was op te halen.

Tommies moeder huilt. De rechter probeert haar te troosten.

Na een pauze houden de aanklagers hun requisitoir. Patrick V. behoorde volgens hen tot de vier mannen die Tommie in april 2014 bijna doodsloegen. Patrick V. zat in de hennephandel en loste volgens een getuige ‘problemen’ op voor een criminele familie. Tommie ripte soms van dealers en hij had ingebroken bij die familie.

Patrick V. moet ook schuldig worden verklaard aan moord. Zijn dna werd volgens de aanklagers op de kogelhulzen gevonden en Monique belde Patrick V. vanuit Borreluur met een pre-paid Nokia die door Patrick V. was gekocht. Na de liquidatie verdween die ‘van de radar’. De telefoongegevens bewijzen volgens de aanklagers dat Patrick V. op het moment van de moord op de plaats delict was. Zijn telefoon was de ‘schutterstelefoon’, die van Monique de ‘tipgeefstertelefoon’.

In eerste instantie dacht bijna iedereen aan een liquidatie in het drugscircuit, maar het motief lag waarschijnlijk eerder in de relationele sfeer. Volgens de aanklagers was Monique drie jaar voor de moord vreemdgegaan met Tommie. Haar andere ex Patrick had dat niet lang voor de moord ontdekt en was daar woest over. Monique wilde terug bij Patrick en ze stuurde hem op 2 april 2015 sms’jes met zinnen als: ‘Ik weet dat je niks aan sorry hebt en nu heel boos bent op me en je nu een paar dagen met rust moet laten dat zal ik dan ook maar doen... Maar vergeet nie da dit nooit me bedoeling is geweest want je weet goed dat ik zoveel van jou hou en nog steeds terug wil dat meen ik uit de grond van me hart.’

En: ‘Weet ook niet hoe het gegaan is. Is al zolang geleden maar je weet goed da k jou nooit bewust ergens zou verraden, dat ik zo helemaal nie ben.’ En: ‘Er is voor mij maar 1 man in mijn leven en dat ben jij.’

HET VONNIS

19 december 2017

De deuren van zaal 2 van het Paleis van Justitie in Den Bosch gaan open. Bode Kees zegt dat de nabestaanden van Tommie van de Burg als eerste naar binnen mogen. De drie rechters hadden twee weken langer de tijd gevraagd om uitspraak in de moordzaak te kunnen doen.

De rechtbankvoorzitter kijkt over zijn brilletje de zaal in als hij het oordeel begint voor te lezen. Patrick V. schudt alvast zijn hoofd. Tommies moeder buigt licht voorover en houdt haar handen voor haar ogen. De hoofdverdachte schudt nog heviger met zijn hoofd als duidelijk wordt dat de drie rechters hem voor moord en poging tot doodslag zullen veroordelen. Tommies moeder wordt vastgepakt door haar buren. De aanklagers zoeken contact met haar.

Patrick V. heeft ‘de fatale schoten gelost’. Hij krijgt acht tien jaar voor moord en vier jaar extra voor poging tot doodslag

Monique is schuldig aan het ‘opzettelijk verschaffen van inlichtingen’ over Tommies locatie. Daardoor is ze medeplichtig aan de moord en ze krijgt zes jaar. Patrick V. heeft ‘de fatale schoten gelost’. Hij krijgt achttien jaar voor moord en vier jaar extra voor poging tot doodslag op Tommie in april 2014. Nabestaanden feliciteren of omhelzen elkaar. Patrick V. schudt nog altijd met zijn hoofd.

Agenten van de parketpolitie nemen Monique in hechtenis. De voorzitter zegt: ‘Dit was het voor vandaag.’ Patrick V. staat op. Hij kijkt naar zijn vrienden op het balkon. Een van hen roept ‘Kutwijf!’ naar de officier van justitie. Patrick V. steekt zijn duim op. Twee agenten van de parketpolitie nemen de trap naar boven. Een man roept nog twee keer ‘Kutwijf!’ Een nabestaande zegt tegen een andere nabestaande: ‘Blijf maar even zitten nog. Het is een beetje emotioneel buiten.’

HET HOGER BEROEP

5 februari 2019

‘De zaak V.,’ zegt de bode. Een advocaat en drie journalisten gaan naar binnen bij zaal J van het Paleis van Justitie in Den Bosch. Tommies moeder is er ook. De kans is klein dat er vandaag iets zal gebeuren, maar ze heeft nog geen zitting gemist en is niet van plan daar nu mee te beginnen.

Patrick V. is in zijn cel gebleven. Bij de vorige inleidende zitting op het hoger beroep was hij er wel. Hij kreeg de vraag waarom hij in beroep was gedaan. De vermeende moordenaar van Tommie van de Burg zei: ‘Omdat ik onschuldig ben.’

De rechtbankvoorzitter zegt: ‘Goedemiddag.’ Ze begint over ‘de kwestie van de kroongetuige’. Dat is een verwijzing naar de vorige pro-formazitting van het hoger beroep. De aanklagers brachten toen de ‘kroongetuige’ ter sprake. Het ging om een drugscrimineel die met Patrick V. in een cellenblok van het Paleis van Justitie had gezeten. De man vroeg Patrick V. of hij Tommie ‘had gedaan’. Patrick V. had volgens hem geknikt en zou een schietbeweging hebben gemaakt.

Patrick V. had een nieuwe advocaat en ook dat was een verrassing. Nico Meijering, raadsman van onder meer Dino S., vond het een schande dat de aanklagers overwogen een kroongetuige te gebruiken. Die man had drugs gedeald en kreeg nu in ruil voor zijn geklik een halvering van zijn straf. Hij mocht ook nog eens de helft van zijn misdaadwinst houden en dat voor informatie die hoogstwaarschijnlijk is verzonnen. Meijering op de zitting: ‘In hoeverre lok je dit uit en krijg je meer kroongetuigen de komende tijd?’ De rechtbankvoorzitter kan vandaag geen nieuwe ontwikkelingen rondom de mysterieuze kroongetuige melden. De zaak gaat in april 2019 door en ze zegt: ‘Dank voor uw komst.’