Koos van Zomeren

Deze keer: schrijver Koos van Zomeren over zijn euforische momenten tussen de trekvogels in Mauritanië.

Beste verhaal

‘In 1977 was ik in contact gekomen met een aantal biologiestudenten uit Groningen. Ze waren bezig met het op poten zetten van de eerste Nederlandse expeditie naar de Banc d’Arguin, een waddengebied voor de kust van Mauritanië. In die tijd wist men al wel dat dit gebied allerlei relaties onderhield met onze eigen Waddenzee, maar daar was nog nooit goed onderzoek naar gedaan. Fotograaf Berry Stokvis en ik zijn daar een week geweest. Er stonden twee barakken, verder niks. Op een paar nomadische vissers langs de kust na woonde er geen sterveling. Af en toe kwam er een vliegtuigje langs. Maar het was fantastisch. En het onderzoek is enorm waardevol gebleken voor onze kennis over trekvogels. Die waren voor een groot deel afkomstig van (of op doortrek gesignaleerd op) onze eigen Waddenzee. Het merkwaardige was dus dat we daar, ingeklemd tussen de Sahara en de Grote Oceaan, voor ons gevoel ‘Nederlandse’ vogels tegenkwamen tussen de flamingo’s en ander exotische avifauna.’

Grootste blunder

‘Het slechtste wat ik voor Revu heb gedaan, is de rol die ik speelde in het wegwerken van Ton van Dijk, onze toenmalige hoofdredacteur. Ton was een heel gedreven journalist, met de drive om van Revu een blad met maatschappelijke betekenis te maken. Op een goed moment raakte hij in conflict met de redactie. Dat liep zo uit de hand dat we op het punt waren beland van: hij eruit of de rest eruit. De meest praktische oplossing was dat Ton eruit zou gaan. Dat klinkt nu cynisch en dat was het ook wel. Ik ben niet blij met de rol die ik daarin heb gespeeld. Achteraf had ik me moeten inzetten om Ton daar te behouden, of ik had me er niet mee moeten bemoeien.’

Die ene collega

‘Er liepen bij Revu heel veel bijzondere karakters en uitgesproken individuen rond. Toch wil ik er eentje specifiek uitlichten. Kees van Beijnum heeft vrij kort bij Revu gewerkt, daarna is hij romans gaan schrijven (onder meer De Oesters van Nam Kee en Over het IJ, red.). Ik keek altijd met een beetje afgunst naar zijn mooie literaire carrière. Hij maakte veel sneller furore dan ik, terwijl ik een stuk ouder was en al veel langer meeliep. Dat vond ik wel bijzonder, dat iemand rechtstreeks vanuit Revu carrière kon maken in de literatuur. In de literaire wereld heeft het altijd een beetje geschemerd om me heen. Misschien was mijn werk gewoon niet zo goed als dat van Kees. Hij was in ieder geval een heel stuk aardiger dan ik.’ 

CV

Koos van Zomeren (73)

Voor

Koos werkt van 1967 tot 1971 voor de krant Het Vrije Volk en is daarna een van de oprichters van de voorloper van de SP.

Tijdens

Tussen 1975 en 1985 werkt Koos voor Nieuwe Revu. Hij schrijft vooral natuurreportages.

Na

Inmiddels omvat het oeuvre van Koos zo’n zestig romans, thrillers, essays en natuurboeken.