'Selçuk Öztürk van DENK is het lelijke broertje van Calimero'

Beste Selçuk Öztürk,

Te veel amateurclubs in Nederland hebben ervaring met de overtreffende trap van de voetballende proleet: de voetballer die de scheidsrechter aanvalt. Verbaal, en soms zelfs fysiek. In het Nederlandse parlement hebben we ook zo iemand: jou. 

Selçuk Öztürk van DENK, je bent een man met één gemoedstoestand: verongelijktheid. Je bent het lelijke broertje van Calimero. Je gedraagt je in de Tweede Kamer doorgaans als iemand die behangen met wapens een club probeerde binnen te komen, en nu heel boos is op de portier omdat die hem de toegang weigerde.

Je laat je niet graag door een vrouw vertellen wat je wel en niet mag, dus val je steeds de scheidsrechter van het parlement aan, Kamervoorzitter Arib. Dat is meer dan kwalijk, want een ondermijning van het gezag van de voorzitter is uiteindelijk een ondermijning van het gezag van het parlement. 

Maar het kan nog erger. Op 30 april werd in Turkije het Eindhovense gemeenteraadslid Murat Memis opgepakt. Hij is uit de gevangenis, maar mag het land niet uit: zijn paspoort is ingenomen. Op 2 juli moet hij verschijnen voor de farce die in Turkije doorgaat voor de rechtbank. De aanklacht: Memis zou de PKK hebben gesteund, niet toevallig dezelfde beschuldiging die jij laatst in de Kamer uitte tegen SP-Kamerlid Sadet Karabulut. 

Met de Koerden hebben we in het Westen een nogal gecompliceerde verhouding: de EU beschouwt de PKK als een terroristische organisatie, maar we laten de Koerden tegelijk graag het vuile werk opknappen in de strijd tegen IS. Solidariteit met Koerden, zoals Eindhovenaar Memis heeft betoond, legt Turkije het liefst uit als steun aan de PKK, en daarvoor verdwijn je in de gevangenis. Net als voor kritiek op Erdogan, waarvoor je anders het land niet in mag of juist niet uit mag: Ebru Umar weet er alles van.

Omdat Turkije, een land waar we op allerlei manieren mee samenwerken, politici gevangen houdt, onder wie nu dus ook een Nederlands gemeenteraadslid, diende Sadet Karabulut deze week een motie in over Turkije. De strekking van die motie: Nederland moet zich uitspreken en inspannen om Nederlandse politieke gevangenen in Turkije vrij te krijgen. 

De hele Tweede Kamer, van links tot rechts, steunde die motie. Op één partij na. DENK. Kortom, we hebben in Nederland nu een parlement met daarin drie volksvertegenwoordigers die het prima vinden dat een andere Nederlandse volksvertegenwoordiger gevangen wordt gehouden door een dictator. 

‘Keep your friends close, and your enemies closer,’ sprak Michael Corleone in The Godfather Part II. In ons parlement; veel closer kan inderdaad niet.