'Wat wil het opgeblazen volksbeest?'

‘Het volk’ is een beestje dat zich opblaast tot een beest. Een groot, vervaarlijk monster, schor rochelgrommend van de door Jan Roos aangeprezen zware shag, vet van de anti-Vegetarische Slagerse frikandellenlust, ogen die hels fikken als uit de klauwen geëscaleerde oudejaarsvuren en tanden als roestige hooivorken – in de middeleeuwen het landbouwgereedschap bij uitstek voor hongerlijdende keuterboertjes om samen sterk de lokale, bol volgevroten adel uit hun kasteeltje te verjagen. Zo nu en dan draagt dat gedrochtelijke volksbeest een geel hesje en mag het bij de minister-president op de koffie.

Ja, het lijkt allemaal heel wat, maar ‘het volk’ is niet al te talrijk. Tenminste, er zijn weinig mensen die zichzelf tot ‘het volk’ rekenen, zichzelf een Jan met de Pet noemen en samen met Jan Dijkgraaf verkleed als klaar-over op de Erasmusbrug 15 Miljoen Mensen gaan staan blèren (een kleine honderd malloten).

‘Wat wil het volk?’ dichtte volksschrijver Gerard Kornelis van het Reve eens. ‘Niet veel goeds, dat is zeker.’ Maar dat is onjuist. ‘Het volk’ heeft geen idee wat het wil. ‘Het volk’ voelt – correct en terecht – dat er iets niet lekker zit, maar wat precies? En wat daaraan te doen? Ze hebben geen idee! Wat dat betreft is ‘het volk’ een kleuter die slaap heeft. In plaats van onder de wol te kruipen, gaat het een potje lopen janken en valt het met geen stok naar bed toe te slaan.

‘Het volk’ schreeuwt – en daar heeft het alle reden toe – over hoge rekeningen en krappe portemonnees, maar ook over Piet die Zwart moet blijven en – waarom ook niet – over chemtrails, wijst in het wildeweg om zich heen schuldigen aan, Rutte, kartelpolitici, slinkse deugmensen, maar uiteraard ook moslims in het algemeen en asielzoekers in het bijzonder, want die komen hier voor de lol effe alle banen inpikken terwijl ze op hun luie reet in een uitkering onze vrouwen zitten te verkrachten.

Ondertussen staan in groten getale basisschoolmeesters en -juffen op het Malieveld voor hoger salaris en lagere werkdruk, demonstreren politieagenten voor meer pensioen, staken NS-medewerkers voor betere arbeidsvoorwaarden en ziekenhuispersoneel zou hetzelfde doen, ware het niet dat je bejaarden en zieken niet zomaar een dagje kunt laten creperen.

Allemaal mensen die zich er niet expliciet op beroepen ‘het volk’ te zijn, maar wel dezelfde zorgen hebben wat betreft hun huishoudboekje en oude dag. Het grote verschil? Zij benoemen helder hun problemen en geven duidelijk aan hoe ze die opgelost willen zien. Zoals volwassenen doen, zeg maar. Het opgeblazen volksbeest jengelt ‘OpRutte!’ en is als puntje bij paaltje komt te kinderachtig om een handje te geven. ‘Het volk’ is een met de aars opgepompte, gele ballon. Prik ’m kapot en je ruikt een ranzige scheet.