'Rechters zijn vaak verbaasd over hoe goed supporters het voor elkaar hebben'

Wat voor soort jongens krijg je aan je bureau?

‘Wat me opvalt is dat voetbalsupporters het over het algemeen heel goed voor elkaar hebben. Maatschappelijk en sociaal, op alle vlakken eigenlijk. Dat valt niet alleen mij heel erg op, ook rechters zijn daar vaak verbaasd over. Dat is een heel groot verschil met de andere cliënten die wij hier over de vloer krijgen. In het strafrecht zie je vaak dat mensen veelvuldig met justitie in aanraking komen, maar bij het voetbal zie je meer first offenders. Mensen die doordeweeks werken of studeren en vervolgens in het weekend bij een incident betrokken raken.’

Voor welke zaken bellen voetbalsupporters jou?

‘Veruit de meeste zaken zijn openlijke geweldpleging. Mishandeling komt onder voetbalsupporters amper voor, dat komt doordat mishandeling vereist dat er een slachtoffer is die zegt dat hij pijn heeft. Maar voetbalsupporters praten niet graag met de politie over zichzelf en ook liever niet over anderen. Dus als er geen aangifte gedaan wordt, blijft er alleen openlijke geweldpleging over.’

Komt het vaak tot een vrijspraak?

‘Er zijn een aantal vereisten voordat openlijke geweldpleging bewezen kan worden. Er moeten meerdere mensen gevochten hebben, want als een individu iemand slaat dan is het nog geen openlijke geweldpleging. Er is dan namelijk nog geen sprake van vereniging. Dat is waar de vrijspraken vaak zitten. Hoeveel mensen zijn erbij betrokken en wat is hun rol in het incident? Vaker nog kan met beelden aangetoond worden dat supporters niet betrokken waren bij een incident.’

Filmpjes op YouTube bedoel je?

‘Videobeelden zijn een krachtig bewijsmiddel. Als in een rechtszaak de verklaring van de verdachte lijnrecht tegenover de verklaring van een agent staat, dan wordt de agent geloofd en de supporter veroordeeld. De rechtbank acht agenten onpartijdig en professioneel. Bij beide veronderstellingen kan je in sommige gevallen je vraagtekens zetten. Maar wat we nu veel zien, is dat er achteraf toch nog videobeelden opduiken, en dan blijken de verklaringen van de agent achteraf soms helemaal niet kloppen. Het is bijna nooit volledig zo gegaan als agenten verklaren. Toch is één verklaring van een agent vaak voldoende voor een veroordeling van een supporter. Door het gebruik van videobeelden liggen er in de rechtbank toch vaak kansen.’

Je ziet steeds vaker beelden van hooligans die in bossen afspreken om te vechten. Hoe strafbaar is dat eigenlijk?

‘De strafbaarheid hiervan is afhankelijk van hoe diep men in het bos zit. Het gaat hier vaak om openlijke geweldpleging. Je moet er niet van uitgaan dat je vrijwillig een bos in gaat om te vechten om vervolgens aangifte te gaan doen van mishandeling. Dan blijft als strafbaar feit dus alleen openlijke geweldpleging over. Het geweld moet dan dus wel openlijk zijn. Rechters vinden geweld al vrij snel openlijk. Neem bijvoorbeeld een gevecht in een treincoupé waar verder niemand in zit, waar niemand langs loopt en niemand het geweld ziet. Dan is het alsnog openlijk omdat er wel mensen langs kúnnen lopen. Dus ik zou alle afgesproken gevechten op bijvoorbeeld parkeerplaatsen wel openlijk willen noemen. In een bos wordt het anders, dan kom je namelijk aan de randen van de openlijkheid. Is er een weg doorheen? Is het zichtbaar vanaf de weg? Maar als je echt diep in een bos zit, dan zou ik zeggen dat het geweld niet openlijk is en dus niet strafbaar.’

Lees het hele artikel in Nieuwe Revu 14 of op Blendle, of beluister een lange versie van het interview in de Ekte Verhalen podcast op www.elitepauper.nl.