'Gerard Joling is nichteriger dan een erectie in een zuurstokroze condoom'

— Pas op: satire! Elke week beledigt de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. —

Als de homoseksualiteit nog niet zou zijn uitgevonden, dan was Gerard Joling de geschikte man om het alsnog te doen. Hij is nichteriger dan een erectie in een zuurstokroze condoom. Zet honderd flikkers op een rij en je haalt er meteen Gerard Joling uit als degene die tien keer meer een flikker is dan de overige 99. Als hij naar een darkroom gaat, doet hij dat met een zwaailicht op z’n kop, want iedereen moet natuurlijk zien dat Gerard Joling in the house is, zo ijdel is hij wel.

Hij werd op 29 april 1960 in Alkmaar geboren, als zoon van Sjoerd Joling, een sluipschutter in het opvangcentrum voor illegalen in Spijkenisse, en Toos Joling-Overschot, die met zware shag sigaretten draaide voor mannen zonder armen. Gerard Joling ontdekte dat hij gay was op de leeftijd van zes maanden, toen z’n luier werd ververst door buurman Jos, een potige 24-jarige leernicht met gevoelige vingertoppen. Van pret lag Gerard te gillen in z’n wiegje.

Enfin, ook homo’s groeien op, en op school had Gerard Joling seksuele aanvaringen met de jongens uit ondermeer klas 4C, klas 5A, klas 6B, enige leraren en per ongeluk ook een lerares, Suus Terstond, die een clitoris had als een paardenlul.

Uiteraard was onderwijs niks voor Joling en net als zoveel dombo’s ging hij de showbizz in. Hij scoorde hoog in de Soundmixshow door een kutlied van Don McLean te verkrachten en ging daarna z’n eigen weg, met kutliederen als Ticket to the Tropics en No More Bolero’s, die continu werden gedraaid in discotheken voor mannen in een visnethemd, borsthaar tot boven hun kin en de ziekelijke neiging om heel de tijd met hun leuter te slingeren.

Joling werd een ware ster, tot in Thailand aan toe, waar hij in een tv-show werd verkozen tot buitenlandse ladyboy van het jaar 1998, wat hem als eerste prijs een dildo opleverde die via een ingenieus systeem stront kon knabbelen. Zoals steeds werd een waardeloze zanger als Joling ook gevraagd om iets te doen voor televisie. Dus ging Joling presenteren, en hij raakte tot bij Sterren op het IJs, waarbij hij zelf ook op het ijs stond, met aan z’n voeten schaatsen met hoge hakken.

Ondertussen ging het zingen helaas door en werden er enorme optredens gegeven met De Toppers, bestaande uit Gerard Joling zelve, de vleesgeworden spermatozoïde Gordon en de onnozele meeloper René Froger. Met die Gordon zou Joling wel meer verhalen schrijven. Als Geer en Goor maakten ze een paar realityshows die niet om aan te zien waren en waarin Gerard Joling telkens zo hard moest gieren om de humorloosheid van Gordon dat de luier in z’n oma-onderbroek er telkens van scheurde.

Joling is het soort zang- en tv-onkruid dat nooit zal vergaan, zeer tot vreugde van Nederlandse marginalen, campingbewoners, halve zolen, driekwart debielen, en homo’s die de homoseksualiteit belachelijk willen maken.