De Russische maffia in Nederland: wie zijn deze tsaren van de onderwereld?

De meeste mensen zouden hem bepaald geen heilige noemen. Veel eerder denk je bij deze doorgewinterde crimineel aan een zondaar. Toch is religie voor de 58-jarige Rus Evgen S. van groot belang. ‘Ik prevel met regelmaat mijn gebeden. Dat geeft me kracht en houdt me mentaal fit.’

De potige man heeft slechte dingen gedaan in zijn leven. Roofovervallen, diefstal, afpersing, mishandeling... ‘Het heeft me veel tijd in de gevangenis opgeleverd. Maar ik heb geen spijt van mijn daden,’ zegt S. ‘Ik geniet eer en aanzien in de kringen waarin ik verkeer.’ En eer is belangrijk in de kringen waarin deze zware crimineel verkeert. Want S. behoort tot de Vory v Zakone, ‘de dieven in de wet’, oftewel de harde kern van de Russische maffia. Voor hen is iedere misdaad en iedere gevangenisstraf een onderscheiding voor getoonde moed en geleverde diensten.

De dieven in de wet zijn berucht in criminele kringen over de gehele wereld. Volgens insiders zijn Albanese, Turkse of Arabische gangsters softies vergeleken bij deze zware jongens. Deze uiterst gevaarlijke broederschap is bezig aan een stevige opmars. Politiediensten reppen van schades in de hoogte van miljarden, veroorzaakt door bendes die onder leiding van deze gevaarlijke Russische gangsters staan en die overal toeslaan, bij voorkeur in welvarende regio’s.

De Vory v Zakone vinden hun oorsprong in Stalins strafkampen. De gedetineerden daar, waaronder veel politieke gevangenen, creëerden hun eigen maatschappij met ongeschreven wetten, de ‘regels van dieven’. Die bleven ook buiten de gevangenissen geldig. Volgens deze erecode heeft men geen normale baan, gedraagt men zich asociaal en verbreekt men alle contact met familie. Samenwerken met de autoriteiten op welke manier dan ook is volstrekt uit den boze. Solidariteit met andere dieven is het hoogste streven, althans in theorie. De leiders van deze groepering worden de dieven in de wet genoemd. Hun in exibiliteit, hun criminele verleden en hun positie in de hiërarchie zijn af te lezen aan indrukwekkende symbolen die ze laten tatoeëren.

Amsterdam, oostelijk havengebied. Ivan is 24 jaar oud en probeert een broodje kebab zonder al te veel knoeien naar binnen te werken. Zijn inzet wordt niet beloond; uit het broodje in zijn getatoeëerde handen loopt aan alle kanten saus. Ivan is een tengere jongeman, gekleed in een trainingsbroek met instappers eronder. Meer dan tien jaar geleden kwam hij vanuit Rusland naar Nederland.

‘Ik had me erop verheugd, want ik had van de coffeeshops gehoord en het leek me een fijn land om te leven,’ zegt Ivan. Het liep anders. ‘Ik vond maar moeilijk aansluiting bij leeftijdsgenoten en was altijd het buitenbeentje dat klappen kreeg. Om me beter te kunnen beschermen ging ik bij een op Russische leest geschoeide Systema-vechtschool. Ik leerde er ook andere ex-Sovjets kennen.’

Die bleken crimineel te zijn en al gauw was Ivan verzeild geraakt bij de Russische maffia. ‘Ik begon in te breken om ook geld te hebben. In winkels, woonhuizen, sportkantines, van alles.’ Een paar maanden geleden werd Ivan voor het eerst gevraagd om zijn bijdrage aan de obshak te leveren. Zonder morren en met hoop op een volgende carrièrestap betaalde hij. ‘Ik voel me er sterker door. Nu sta ik onderaan de ladder, maar ik wil zo snel mogelijk een volwaardig lid van de broederschap worden. Dan zit niemand me nog dwars,’ zegt hij.

Lees het hele artikel op Blendle.