Dave von Raven: 'Alles komt uit de sixties, behalve mijn vriendin en mijn telefoon'

We zitten hier in jullie eigen studio midden in Rotterdam, Paf! Waarom heet het zo?

‘Dat is natuurlijk vernoemd naar het feit dat je hier mag roken. Dat vinden muzikanten ook leuk, alleen mag het bijna nergens meer. Eerst was het een oefenruimte voor onze band, twee jaar geleden hebben we er een echte studio van gemaakt. Met allemaal apparatuur en orgeltjes uit de jaren 60. Het meeste heb ik in de loop der jaren verzameld. En nu het allemaal hier in de studio staat, krijgt het ook echt betekenis. Ik ben er hartstikke blij mee.’

Krijg je met die apparatuur ook echt een ander geluid?

‘Tegenwoordig zijn muzikanten en producers geneigd om alles uit een digitaal doossie te halen. Maar hier staat de oude taperecorder uit de Phonogram Studio in Hilversum. Daar zijn platen van de Q65 en Boudewijn de Groot mee opgenomen. Toen ik ’m kocht, was ie uiteraard stuk. En dat gold eigenlijk voor alles dat je hier ziet staan. De meeste mensen denken: dat ding doet het niet, dan koop je ’m toch niet? Maar ja, als je ’m niet koopt, dan heb je ’m ook niet.’

Heb je nog een wensenlijstje?

‘Nou ja, de mengtafel stamt uit de jaren 80. Ik zou toch wel een echte sixties mengtafel willen hebben, met van die grote schuiven. Maar zo’n ding is onbetaalbaar. Als er nu af en toe eens eentje wordt aangeboden, kost ie al gauw 90.000 euro. Dan is er altijd wel iemand die dat koopt, maar dat is dan iemand als Shakira of zo. Die helemaal niks met de sixties heeft. Maar die hebben wel het geld, terwijl wij hier zitten met een jaren 80-mengtafel. Paarlen voor de zwijnen.’

Raak jij nooit uitgekeken op de sixties?

‘Nee, dat gaat niet meer over. Ik ben héél fanatiek. Ik heb mijn hele leven daarop ingericht. Ik rij in een auto uit 1962, ik heb een radio uit 1959. Mijn stereo-installatie, mijn koffiezetapparaat; het is allemaal uit de jaren 60. Het enige dat wel uit deze tijd is, is mijn vriendin en mijn telefoontje. Als je er echt over nadenkt, is het eigenlijk een soort fantasiewereld. Als ik dan weleens bij andere mensen in de auto zit... Die hebben er een beeldscherm in zitten en zo’n ding dat als je achteruit rijdt dat je dan piepies hoort. Soms is dat heel erg vervreemdend voor mij. Als ik in een hotelkamer kom die helemaal op deze tijd is ingericht, snap ik nauwelijks hoe de douche aangaat.’

Lees het hele interview op Blendle.