Vorige week plaatste Thierry Baudet een selfie op Instagram. Hij was een rondje aan het hardlopen. ‘Lekker sporten!’ had ie eronder gezet. Lekker sporten. Da’s als je de 30 gepasseerd bent geen overbodige luxe. Voor je het weet is je rug slap, gaan je billen hangen en verprutten de spieren in je armen en benen tot van die vleespudding waar ze frikandellen van maken. Frikandellen. Baudet zou huiveren bij het idee. Een croquetje met een C en een Q op z’n tijd, prima. Maar zo’n ordinaire frikandel. Brrrrr.
Goed dat ie sport dus. Wie het partijkartel te lijf wil, moet uithoudingsvermogen hebben. Alleen plaatst ie die selfie dinsdagochtend, om een uur of 11. En dan vraag ik me af: moet die jongen niet op z’n werk zijn? Zelf ben ik het type vrijgevochten kunstenmaker dat voor twaalven z’n telefoon niet opneemt, omdat ik tot één uur des middags op m’n nest ligt te ruften, maar daar is m’n inkomen dan ook naar. Ik schraap met m’n in de avonduren getikte stukjes nog geen fractie bij mekaar van wat een Tweede Kamerlid mag ontvangen. Da’s namelijk 107.000 euro per jaar. Inclusief 8 procent vakantiegeld en een eindejaarsuitkering van 8,3 procent. Om precies te zijn.
Of ze een kerstpakket krijgen en zo ja, wat daar dan in zou zitten, weet ik niet. Maar da’s besides the point. Punt is: jij en ik, wij, normale, gewone, hardwerkende, belastingbetalende Jannen met de Pet, Lul en Doedel hoesten die salarissen op. Dat vinden we prima. Het land moet tenslotte bestuurd worden, nietwaar? Maar dan moeten die hoge heren en daftige dames in Den Haag zich wel helemaal in het zweet en de pestpleuris werken, toch? Een rondje rennen, dat doe je maar in je eigen tijd. Zweet of geen zweet. Aan de andere kant: wie heeft zich nog nooit in kerngezonde staat ziek gemeld bij de baas? Effe lekker een dagje House of Cards bingewatchen. Wie vrij van zonde is enzovoorts.
Maar wat blijkt: Thierry is bij nog geen enkele begrotingsbehandeling op komen dagen. Het schijnt dat ie sowieso amper z’n pedante neusje in de Tweede Kamer laat zien. Ja, die ene keer met dat camouflagehesje. En die keer dat ie door Klaas Dijkhoff zo hard te kakken werd gezet dat ie erna de hele avond de Kindertelefoon bezet heeft gehouden. En dan is vrind Hiddema ook nog eens nergens te bekennen. (Snap ik ergens wel. Voor een succesvol strafadvocaat is een zeteltje in de Tweede Kamer van een ton en zeven ruggen hoogstwaarschijnlijk niet heel veel meer dan een lollige snabbel.)
Anyway. Jerry aan Thierry. Hier Jerry, Thierry. Luister: ik heb uiteraard niet op je gestemd. Maar ik betaal godverdomme wel voor je. Dus ga aan het werk. Ik snap dat je rondjes wil rennen, Scarlatti-sonates wil studeren en zo’n beetje iedere vrouw die ik ken op Tinder naar rechts wil swipen. Maar dat doe je maar in je weekend. Op het moment ben je niet veel meer dan de onnozele spijbelaar die een foto van z’n spijbelarij op Instagram zet en vergeten is dat de meester ook een account heeft. Klojo.