:format(webp)/https://cdn.pijper.io/source/revu/2/2017/09/Outrag-2.jpg)
Opwindende gitaarbandjes zijn dezer dagen dun gezaaid. Geen idee waar dat aan ligt, behalve dan dat Pro Tools, Cubase of Pro Logic sneller onder de knie te krijgen zijn – en veel lucratiever, bovendien – dan zes weerbarstige snaren die je constant moet stemmen.
Gelukkig heb je tegenwoordig helemaal geen gitaren meer nodig om er 40 minuten puike pokkeherrie uit te knallen.
Neem alleen al Mike Kerr van het Britse duo Royal Blood, die zijn basriffs door zoveel distortion jaagt dat je zou zweren dat de grond onder je voeten opensplijt.
Nog net een tandje intenser is Death From Above uit Toronto. Ook een gitaarloos duo dat ongenadig huis weet te houden. Na hun geweldige debuut You’re A Woman, I’m A Machine waren ze ineens 10 jaar van de aardbodem verdwenen. Al even onverwacht maakten ze 3 jaar geleden hun comeback, die ze nu consolideren met hun derde album. Beuken als een metalhead en swingen als een hitsige paaldanseres; de formule is inmiddels bekend, maar onverminderd doeltreffend.