Frank Masmeijer: 'De gevangenis in Antwerpen is mensonterend'

Frank Masmeijer staat deze week vol in de schijnwerpers. Zijn biografie Frank en Vrij verschijnt, maar er hangt hem ook een nieuwe celstraf boven het hoofd op verdenking van grootscheepse drugshandel. In het boek, waaruit in dit artikel enkele passages zijn opgenomen, vertelt de gevallen tv-ster onder meer over het leven in de gevangenis. ‘Tijdens het douchen besefte ik pas de werkelijke omvang van de situatie: ik zat flink in de problemen.’

Fotografie ANP

‘Het bed stond links in de hoek. Ik denk dat de kamer 2,5 bij 5 meter groot was. De wastafel zat meteen rechts naast de deur, daartegenover hing het toilet. Rechts in de hoek stonden twee kasten. Voordat ik de complete cel in me kon opnemen, hoorde ik de deur achter me in het slot vallen. Ik liep verder naar binnen om de kasten te bekijken. De verste bleek voor de kleding, en de andere voor wat persoonlijke spullen. Ik liep naar het raam, van waaruit ik kon neerkijken op de binnenplaats – de plek waar iedereen werd gelucht en de nieuwe gevangenen, of de jongens die naar de raadkamer moesten, werden gebracht of gehaald. Ik weet nog goed dat ik er de eerste dagen niet voor koos gelucht te worden, maar op dat moment ervoor koos naar buiten te kijken. Mijn medegevangenen waren bijna allemaal islamitisch van afkomst.’

‘Er spookte van alles door m’n hoofd. Hoe is het met Sandra? En de meiden? Hoelang moet ik hier blijven? Wat weet de politie van me? Loop ik gevaar? Die vragen bleven maar terugkomen. Met de zwerver heb ik geen woord gewisseld. Hoe hij heette? Geen idee, niet naar gevraagd ook. Die gast vrat verschrikkelijk en rookte de hele nacht door. De nacht gebruikte hij om zeker een keer of twee te pissen, maar op een manier dat je de urine langzaam in de pot hoorde druppelen. Het was trouwens een onafgedekt toilet, dus als hij zat te poepen, was het helemaal vreselijk. Die stank, mensonterend! Ik besloot dat zelf niet te doen – poepen waar hij bij was. Ik sloeg de eerste wandeling de eerste dagen dan ook over, zodat ik mijn behoefte kon doen op het moment dat de zwerver buiten was.’

Lees het hele artikel over Frank Masmeijer op Blendle.