Beste Ismail Ilgun,
Je werd bekend als de treitervlogger. Onvergetelijk, dat woord. Net als het beeld waar je het aan te danken hebt: dat van jij en je vrienden, terwijl jullie raadslid Juliëtte Rot voor haar huis intimideren met teksten als Je bent geen mens. Een groep mannen die samen een vrouw bang probeert te maken. Laffer krijg je het niet.
Inmiddels heb je een nieuw leven opgebouwd: je bent vlogger voor het AD, staat onder contract bij Top Notch en hebt afstand genomen van je verleden. Met iets te veel zelfbeklag naar mijn smaak (soms lijkt het alsof je vindt dat je zelf het ware slachtoffer bent), maar toch. Deze week postte je nog een excuusvlog, onderdeel van de straf die de rechter je oplegde. De reacties op social media waren niet erg positief, om het voorzichtig uit te drukken.
Dat heeft toch iets merkwaardigs. Volgens mij is ons systeem erop ingericht mensen een tweede kans te geven. Dus ook jou. Je kunt ook niet zeggen dat je die kans niet hebt genómen: je vlogs voor het AD zijn tof, en je hebt meerdere malen aangegeven je leven anders te willen inrichten dan vroeger. Ook ik ontkom er niet aan steeds even in een f lits jou op straat te zien tegenover een bedreigde vrouw, maar ik vind ook dat ik mezelf dan tot de orde moet roepen: als iemand zijn leven betert, moet hij die kans ook kríjgen. En dat betekent dus ook: verdient hij het te worden aangesproken op zijn huidige gedrag, en niet steeds herinnerd te worden aan zijn oúde gedrag en vrienden. Als je iemand zijn verleden blijft nadragen, maak je het hem onmogelijk een toekomst op te bouwen.
Ik hoor tot de mensen die vinden dat er in dit land vaak niet hard genoeg wordt gestraft, vooral in het geval van recidivisten. Dat geldt als een rechtse opvatting, wat ik nog steeds merkwaardig vind: zwakkeren beschermen betekent volgens mij slachtoffers beschermen, niet daders. Ik zag Eberhard van der Laan in Zomergasten ontroerd reageren op het filmpje waarin Amsterdammers hem bedanken, en een van die mensen hem beloofde te proberen op het rechte pad te blijven. Van der Laan zei dat hij hoopte dat het hem zou lukken, en zo niet, dat hij het dan nog een keer zou proberen, en anders nóg een keer. Ik vond het mooi, maar tegelijk dacht ik: zo sociaaldemocratisch ben ik kennelijk niet. Er bestaat een maximum aan herkansingen wat mij betreft, zeker wanneer anderen de dupe zijn van iedere nieuwe mislukte poging daartoe.
Maar al ben ik in de regel voor zwaardere straffen en niet voor een oneindig aantal nieuwe kansen: een man van begin 20 die zich eerst met de verkeerde vrienden omringt en nu een poging doet dat verleden van zich af te werpen, verdient een kans daartoe. Het alternatief is de zoveelste variant op eens een dief, altijd een dief : eens een treitervlogger, altijd een treitervlogger.