De zon scheen uitbundig, de bierpomp stond wijd open, de Venlose Koel lag er op deze zondagmiddag schilderachtig bij. In dit stukje namaak-Duitsland was ik lang geleden voor het laatst geweest, dus ja, ik had best wel zin om hier (mede)koploper VVV tegen klaploper Ajax te aanschouwen.
Fotografie ANP
Nou, dan had ik buiten het kunstgras gerekend. Normaal neem ik die hele kunstgrasdiscussie met een korrel zout. Ruud Gullit die opeens moord en brand(plek) schreeuwt, spelers die voetballen op kunstgras vergelijken als seks met een opblaaspop, het zal allemaal wel. De ene ondergrond is de andere niet. Tennissers wisselen ook vaak van bodem en hockeyers gedijen ook op een artificiële mat, zo bleek dit weekend maar weer eens.
Maar vanaf nu ben ik ook overtuigd dat kunstgras zo snel mogelijk de (voetbal)wereld uit moet, te beginnen uit Nederland. Natuurlijk zijn de voetballers van VVV en Ajax geen balkunstenaars, anders hadden ze niet in die kneuzige competitie genaamd eredivisie rond gehobbeld, maar dit keer mocht het veld in Noord-Limburg als excuus worden opgevoerd voor de wanvertoning. Dit sloeg inderdaad helemaal nergens op.
VVV-Ajax was 90 minuten lang een parodie op voetbal, met maar één hoofdschuldige: de grasmat van namaaksprieten. Omdat de gastheer ook nog had geweigerd de boel nat te houden, lag er één grote, droge stroperige vlakte op de spelers te wachten waarop de bal weigerde te rollen. Bij elke beroering kwam een wolk vrij van rubberkorrels die de bal bij het minste of geringste in de stuitmodus bracht. Het was één grote aanf luiting, alle spelers klaagden steen en been.
Jan Smit, de toekomstige voorzitter van de rvc van de KNVB die bij zijn vroegere club Heracles ook een kunstmat introduceerde, wil dat er nader onderzoek wordt gedaan naar de gevolgen van kunstgras, maar dat onderzoek kan hij zich besparen. Zaterdag raakten er bij zijn eigen club twee man geblesseerd door de gebrekkige ondergrond, een dag later wilde om dezelfde reden VVV-Ajax maar geen wedstrijd worden.
Weg met dat kutgras en snel!