‘Dat hij nu ook op papier vrij is blijft lastig, maar het was in het kader van de rechtspraak toen gewoon het maximale wat erin zat. De strafmaat voor zijn politieke moord blijft in mijn ogen te laag, maar het is wat het is. Wat mij wel verdriet doet is het feit dat hij jarenlang zijn mogelijke emigratieplannen heeft gebruikt om onder allerlei regelgevingen uit te komen. Zijn enkelband, het locatieverbod, hij kwam er allemaal weer vanaf.
Volkert is van meet af aan als een soort hobby bezig geweest om alles aan te vechten en nu hij daadwerkelijk vrij is om te vertrekken, blijft hij gewoon zitten. Geloof me, ik zet hem het liefst persoonlijk de grens over. Nu leeft hij op kosten van de belastingbetaler een makkelijk leven en krijgt hij af en toe nog een financieel cadeautje ook. Het voelt raar, maar zo zit ons systeem hier nu eenmaal in elkaar.
Ik heb met de jaren gelukkig wel geleerd niet met rancune of wraakgevoelens te leven. Daarmee zou ik alleen mijn eigen geluk en dat van mijn gezin ruïneren, en dat gun ik hem niet. Als anderen hem het leven wel zo zuur en onaangenaam mogelijk willen maken, vind ik dat echter prima. Voor hem het liefst geen royaal bestaan. Als hem morgen wat overkomt, dan laat ik er geen traan om. Wel heb ik medelijden met zijn ouders, je zal maar zo’n zoon hebben. Of wat te denken van zijn dochter? Ik hoop dat ze haar eigen leven, zo goed en zo kwaad als het gaat, een beetje weet in te richten en afstand neemt van het extreme gedachtengoed van haar vader, een doodzieke, autistische en gevoelloze man, die nog nooit de waarheid heeft gesproken.
Mocht hij nu meelezen, dan is dit mijn boodschap: spreek nu voor het eerst in je leven het woord “spijt” eens op een oprechte manier uit. Wat zat er nou achter die belachelijke actie? Leg het ons uit! En met wie heb je precies samengewerkt, want je kunt dit echt niet helemaal alleen hebben bekokstoofd.
Pim was absoluut niet achter de geraniums gekropen en waarschijnlijk nog steeds politiek actief, op het hoofdpodium of aan de zijlijn. Pim was een uiterst energieke man en voortdurend bezig met maatschappelijke vraagstukken. Had hij zijn ideeën kunnen uitrollen, dan denk ik dat de beveiliging die hij toen nodig had uiteindelijk zelfs tot een minimum had kunnen worden teruggeschroefd. Hij had de handen in de samenleving op elkaar gekregen met een dosis nieuwe veerkracht onder de bevolking als resultaat. Dat denk ik echt. Nu hijsen we elk jaar op zijn verjaardag een speciale rood-witblauwe vlag met daarop zijn beeltenis, z’n sterfdatum en de tekst: “Laten wij waken over de vrijheid van het spreken.”
Hij zit ergens daarboven naast de stoel van God. Maak je daar maar geen zorgen om, die positie heeft hij heus wel verworven. Waarschijnlijk is hij in de hemel nu druk in discussie met Joop den Uyl en heeft hij goede contacten opgebouwd met John F. Kennedy. Daarna wat drinken met pa en ma. Misschien kom ik hem daar op een dag ook nog wel een keer tegen.’
- HH