'Is de moord op George Floyd het begin van Helter Skelter?'

Toen leden van de Manson Family in de summer of ’69 de hoogzwangere Sharon Tate en zes anderen afslachtten, had dat Helter Skelter in gang moeten zetten. Helter Skelter, als jij en ik dat Beatles-liedje eens aandachtig beluisteren, komen we waarschijnlijk tot de niet al te maffe conclusie dat het over een kermisattractie met een glijbaan gaat. Zo niet Charles Manson met zijn in lsd gemarineerde hersens. Nee, Charlie was er heilig van overtuigd dat Paul McCartney het over een op handen zijnde wereldwijde raciale oorlog heeft. Zwart tegen wit. Een wederzijdse genocide waarbij vergeleken de holocaust een kinderfeestje was.

Manson en z’n Family zouden deze rassenoorlog uitzitten in een ondergrondse (!) stad in Death Valley en als dan uiteindelijk op een handjevol zwarten na iedereen op aarde dood was, zouden Charlie en z’n volgers – tada! – oprijzen uit het woestijnzand, die laatste paar overlevenden tot slaaf maken en over de uitgebrande wereld heersen. Nota bene: essentieel onderdeel van dit hallucinante plan was een bataljon gepantserde Volkswagen Dune Buggy’s. Ik weet niet wie Mansons dealer was, maar doe mij z’n nummer.

Alles was tot in de puntjes voorbereid, maar die verdomde Helter Skelter, die liet maar op zich wachten. Charlies geduld raakte op. Hij besloot zelf de lont in dat kruitvat maar aan te steken. Nou ja zelf, z’n gebrainwashte sekteleden. Een beetje leider moordt niet eigenhandig, maar heeft daar zo z’n mensen voor. Anyway, ze zouden wat rijke celebs in de Hollywood Hills aan stukken snijden en – zo voorspelde Manson – daar zouden zwarten de schuld van krijgen, waarop witten wraak zouden nemen, wat zwarten dan weer niet over hun kant zouden laten gaan, en ja hoor, daar had je je Helter Skelter. 

Charlies profetieën bleken echter de hersenspinsels van een krankzinnige (joh); hij en z’n Family draaiden de bak in en ken je die mop van die totale rassenoorlog? Nou, die kwam er niet. Of lacht de drie jaar geleden overleden Manson – geregen aan een spit, roosterend boven een hellevuurtje – als laatste?

De witte agent die laconiek met een handje in de zij de zwarte George Floyd naar de andere wereld helpt. De politie die demonstranten verrot slaat, op ze schiet met rubberen kogels, op ze inrijdt. Demonstraties die uitmonden in rellen, brandstichten en plunderen. De National Guard wordt erbij gehaald, het leger ingezet. En aan het hoofd van dat land met een slordige 300 miljoen vuurwapens staat een president die nog nooit ook maar één enkel deëscalerend woord heeft gesproken. Is dit dan het begin van Helter Skelter? En zou Trump denken dat ie ’m wel uit kan zitten in z’n bunker onder het Witte Huis?